به منظور بررسی تأثیر محلول پاشی عناصر میکرو بر تولید علوفه و دانه ذرت رقم 704 ksc، دو آزمایش جداگانه در سال 1391 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی، هر کدام در 3 تکرار و 17 تیمار اجرا گردید. در آزمایش اول اثر تیمارها بر عملکرد دانه، اجزا عملکرد و خصوصیات مورفولوژیک و زراعی و در آزمایش دوم اثر تیمارها بر عملکرد و کیفیت علوفه و خصوصیات مورفولوژیک گیاه مورد بررسی قرار گرفت. تیمارها شامل عناصر کم مصرف آهن، روی، بر، منگنز، آهن +روی ،آهن+ بُر، آهن+ منگنز، روی+ بُر، روی+ منگنز، بُر+ منگنز، آهن+ روی+ بُر، آهن+ روی+ منگنز، آهن+ بُر+ منگنز، روی+ بُر+ منگنز، آهن+ روی+ بُر+ منگنز، محصول کودی با نام تجاری آلگار و آب به عنوان شاهد بودند که بر اساس دز توصیه شده کارخانه سازنده در دو مرحله 4 تا 6 برگی و قبل از گرده افشانی گیاه اعمال شدند. در این آزمایشات صفات کمی و کیفی ذرت دانه ای و علوفه ای از جمله ارتفاع بوته، قطر ساقه، تعداد برگ، وزن تر بوته، وزن خشک بوته، طول بلال، تعداد دانه در بلال، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و بیولوژیک و نیز درصد پروتئین خام، درصد خاکستر و میزان الیاف خام مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که اثر تیمار ها بر بیشتر صفات، معنی دار و بیشترین مقدار این شاخص ها در تیمار محلول پاشی کود کامل میکرو (آهن+ روی+ بُر+ منگنز) بود که با تیمارهای آهن+ روی+ بُر و آهن+ روی+ منگنز از لحاظ آماری اختلاف معنی داری نداشت. در بین تمام تیمارها و در تمامی صفات اندازه گیری شده تیمار شاهد کمترین مقدار را نشان داد. بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه محلول پاشی با نسبت های صحیحی از عناصر غذایی میکرو جهت دستیابی به حداکثر عملکرد در شرایط مشابه با مطالعه حاضر می تواند مناسب باشد.