پیش زمینه: مقاومت به انسولین، نقص اصلی در دیابت نوع 2 و چاقی است که طی آن، تجمع لیپید همراه با افزایش بیان ptp-1b در عضله رخ می دهد. اهداف این مطالعه شامل بررسی اثرات کاهش بیان ptp-1b بر مقاومت به انسولین القاء شده با پالمیتات و همچنین متابولیسم درون سلولی پالمیتات در سلول های عضلانی c2c12 بود. مواد و روش ها: یک سل لاین c2c12 کاهش بیان یافته ptp-1b ایجاد شد. بیان ptp-1b، همچنین فسفریلاسیون و بیان پروتئین های irs-1 و akt، dgat1، spt و pgc1? مورد ارزیابی قرار گرفت. اثر کاهش ptp-1b بر برداشت گلوکز و متابولیت های پالمیتات از جمله دی آسیل گلیسرول (dag)، سرامید و تری گلیسرید بررسی شد. نتایج: در سل لاین c2c12 کاهش بین یافته، میزان بیان پروتئین ptp-1b، 62% کاهش یافت. در شرایط تیمار با پالمیتات و در حضور انسولین، فسفریلاسیون های مفید irs-1 و akt در سلول های کاهش بیان یافته نسبت به کنترل، به ترتیب 55/1 و 68/1 برابر افزایش نشان داد. غلظت های 5/0 و 75/0 میلی مولار پالمیتات، از طریق کاهش برداشت گلوکز در سلول های کنترل (به ترتیب 26% و 42%) و کاهش بیان یافته (به ترتیب 5/16% و 7/32%) در مقایسه با سلول های تیمار نشده، بطور قابل توجهی سبب القاء مقاومت به انسولین گردید. در حضور غلظت های 5/0 و 75/0 میلی مولار پالمیتات، برداشت گلوکز وابسته به انسولین در سلول های کاهش بیان یافته در مقایسه با کنترل، به ترتیب حدود 3 و 5/2 برابر بود. برخلاف سلول های کنترل تیمار شده با پالمیتات که محتوای dag و سرامید آنها افزایش نشان می دهد، سلول های کاهش بیان یافت? حاوی سطوح پایین تری از این متابولیت ها (001/0 p<) بود. محتوای تری گلیسیرید در سلول های کاهش بیان یافته تحت پالمیتات افزایش یافت، ولی در سلول های کنترل تقریبا بدون تغییر باقی ماند. تیمار با پالمیتات 5/0 و 75/0 میلی مولار تغییر معنی داری در میزان بیان پروتئین های spt و pgc-1? در سلول های کاهش بیان یافت? ایجاد نکرد، در حالیکه میزان بیان spt و pgc-1? در سلول های کنترل به ترتیب افزایش و کاهش یافت. در سلول های کاهش بیان یافت? و کنترل، در شرایط تیمار با پالمیتات میزان بیان پروتئین dgat1 بدون تغییر بود. بحث: کاهش بیان پروتئین ptp-1b می تواند منجر به بهبود برداشت گلوکز در میوتیوب ها گردد. بعلاوه، کاهش بیان ptp-1b در سلول های c2c12، متابولیسم پالمیتات را در جهت بیوسنتز تری گلیسرید و ? - اکسیداسیون پیش برده و بدینوسیله متابولیت های dag و سرامید را در سلول های عضلانی کاهش می دهد. این یافته ها پیشنهاد می کنند ptp-1b می تواند بعنوان یک هدف درمانی بالقوه در درمان مقاومت به انسولین، دیابت نوع 2 و سندرم متابولیک مورد توجه قرار گیرد.

چکیده پیش زمینه: فاکتورهای مسوول در تنظیم بیان ptp1b در وضعیت های متابولیک خاص شناخته نشده است. چندین فاکتور شامل گلوکز، انسولین، لپتین، اسیدهای چرب و التهاب احتمالا در تنظیم ptp1b نقش دارند. مطالعه حاضر بر روی نقش دو فاکتور پالمیتات و ماکروفاژ متمرکز است و اثرات این دو فاکتور را بر بیان ptp1b در سطح نسخه برداری مورد بررسی قرار می دهد. مواد و روشـها: سه قطعه با طولهای متفاوت از پروموتر ptp1b در وکتور pgl3-basic کلون گردید. فعالیت پروموتر در میوتیوبهای c2c12 و میوتیوبهای coculture شده (مستقیم و غیر مستقیم) با ماکروفاژها با استفاده از فعالیت لوسیفراز اندازه گیری شد. اثر nf-?b بر فعالیت پروموتر در میوتیوب ها و میوتیوبهای coculture شده با ماکروفاژها در حضور پالمیتات، با استفاده از مهار کننده اختصاصی nf-?bو emsa مورد مطالعه قرار گرفت. نقش جایگاههای خاص nf-?b بر روی پروموتر ptp1b با استفاده از فعالیت لوسیفراز کانستراکتهای قطعات مختلف پروموتر تعیین شد. پتانسیل فعالیت بایندینگ nf-?b به پروموتر ptp1b با استفاده از پروبهای ptp1b ( لیبل شده با بیوتین) مورد بررسی قرار گرفت. در ادامه نقش دو مسیر سیگنالینگ مشتق از پالمیتات، سرامید و دی آسیل گلیسرول مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: پالمیتات فعالیت پروموتر ptp1b را در میوتیوبهای تیمار شده 32/1 برابر در مقایسه با میوتیوبهای تیمار نشده افزایش می دهد. همچنین پالمیتات قادر است فعالیت پروموتر ptp1b را به طور معنی داری در میوتیوبهای coculture شده به طور غیر مستقیم (48/1 برابر) و مستقیم (8/1) با ماکروفاژها افزایش دهد. مهار کننده nf-?b قادر است ترانس اکتیواسیون ptp1b توسط پالمیتات و پالمیتات- ماکروفاژ را به طور کامل مهار نماید. بر اساس نتایج emsa با استفاده از توالیهای محافظت شدهnf-?b ، فعالیت nf-?b در شرایط تیمار با پالمیتات و پالمیتات –ماکروفاژ افزایش می یابد. با توجه به نتایج بدست آمده از فعالیت لوسیفراز، جایگاههای 421-/408- و 935-/920- در بالادست ژن ptp1b نقش مهمی در فعالیت پروموتر ptp1b دارند.در آزمایشات emsa پروتئین های عصاره هسته میوتیوبهای تیمار شده با پالمیتات و پالمیتات- ماکروفاژ می توانند به جایگاههای 421-/408- و 935-/920- در بالادست ژن ptp1b باند شوند. سرامید فعالیت پروموتر ptp1b را در سلولهای میوتیوب افزایش میدهد. و توانایی پالمیتات و پالمیتات-ماکروفاژ در افزایش فعالیت پروموتر با استفاده از مهار کننده های سنتز سرامید مهار می شود. برعکس فعال کننده و مهارکننده مسیر pkc بر فعالیت پروموتر ptp1b اثری نداشتند. پالمیتات روی فعالیت پروموتر ptp1b ندارد. نتیجه گیری: نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان می دهد در حالیکه تیمار با پالمیتات به نحو معنی داری بیان ptp1b را در سطح نسخه برداری در میوتیوبها القاء می نماید حضور یک وضعیت التهابی که توسط ماکروفاژها اعمال می شود می تواند این اثر را در عضلات تشدید نماید. همچنین اثرات پالمیتات و پالمیتات –ماکروفاژ بر فعالیت پروموتر ptp1b از طریق فاکتور رونویسی nf-?b اعمال می شود و احتمالا پالمیتات و پالمیتات-ماکروفاژ فعالیت پروموتر ptp1b را بوسیله nf-?b و از طریق مسیر سرامید افزایش می دهند. کلمات کلیدی:پروتئین تیروزین فسفاتاز -1b، مقاومت به انسولین، پالمیتات، ماکروفاژ، سرامید، التهاب

زمینه و هدف : بررسی ارتباط بین سطح سرمی عناصر و وضعیت تغذیه با خونریزی زودرس بعد از زایمان و نیز ارتباط سطح سرمی عناصر با وضعیت تغذیه مادران باردار می باشد . روش بررسی : در یک مطالعه طولی آینده نگر که بر روی 538 مادر باردار 35- 18 ساله در سن بارداری 20 – 14 که به درمانگاههای پره ناتال بیمارستانهای آموزشی کل سطح شهر تهران مراجعه و رضایت نامه کتبی ، پرسشنامه بسامد خوراک و نمونه خون از آنها گرفته می شد و تا زمان زایمان پیگیری می شدند، انجام شد.. پرسشنامه تغذیه با نرم افزار n4 آنالیز و در نهایت تمامی اطلاعات به نرم افزار spss 16 وارد و تجزیه تحلیل آماری انجام شد . یافته ها : میانگین سطح سرمی و کمبود روی و آهن در مادران تحت مطالعه به ترتیب : µ?/dl2/39 ± 8/76 ، µ?/dl 1/65 ± 8/107 ، %6/29 و 8%/15 بوده است . تغذیه مطلوب به عنوان دریافت روزانه 4 متغیر تغذیه ای ( روی ، آهن ، پروتئین و ریبوفلاوین ) بالای 75 درصد rda و انرژی بالای کل rda در نظر گرفته شد . در حدود 6/10 درصد از مادران تغذیه مطلوب داشتند . متوسط دریافت روزانه روی وآهن به ترتیب عبارت بودند از 3/7 ± 5/9 ، 7/12 ± 16 میلی گرم . کمبود دریافت روزانه روی و آهن به ترتیب % 7/48 و %2/81 بوده است . در آزمون correlation spearman بین سطح سرمی روی و آهن و دریافت تغذیه ای روی و آهن ارتباط مستقیم دیده شد . در آزمون mann – whitney u بین سطح سرمی روی و آهن با خونریزی زودرس بعد از زایمان و وضعیت تغذیه ارتباط معنادار دیده نشد. در آزمون مربع کای بین کمبود روی و آهن با خونریزی زودرس بعد از زایمان و نیز بین وضعیت تغذیه با خونریزی زودرس بعد از زایمان ارتباط معناداری دیده نشد. در آزمون correlation spearman بین دریافت روزانه چربیها و ویتامینهای e و k و b12 با سطح سرمی روی ارتباط مستقیم و با ویتامین b12 ارتباط معکوس نشان داده شد . در آزمون mann – whitney u بین خونریزی زودرس و دریافت روزانه ویتامینهای e ، k و b12 ارتباط معنادار دیده شد . نتایج رگرسیون لجستیک نشان داد بین سابقه خونریزی بعد از زایمان و اختلالات جفتی در هنگام معاینه جفت ارتباط مستقیمو بین ویتامین b12 با خونریزی زودرس بعد از زایمان ارتباط معکوس دیده شد . نتیجه گیری :کمبود دریافت روزانه برخی از ریزمغذیها با خونریزی زودرس بعد از زایمان ارتباط داشتند .. با توجه به اهمیت خونریزی بعد از زایمان و عوارض ناشی از آن و همچنین تآثیر تغذیه بر سلامت مادر و جنین ، بهتر است مطالعات وسیعتر و دقیق تری در مورد تآثیر سطح سرمی عناصر و تغذیه بارداری بر خونریزی بعد از زایمان انجام شود تا با بهره گیری از طب پیشگیری گامی در جهت کاهش مرگ و میر مادری برداشته شود .

زمینه و هدف: بررسی ارتباط بین وضعیت تغذیه ای و روی وآهن سرم مادران باردار در نیمه اول بارداری با وقوع پارگی زودرس پرده های جنینی می باشد روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه طولی آینده نگر می باشد که برروی538 زن باردار مراجعه کننده به 10 مرکز پره ناتال بیمارستان های شهر تهران که واجد شرایط ورود به مطالعه بودند انجام شد. برای کلیه واحدهای پژوهشی دو پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک - بارداری وپرسشنامه استاندارد بسامد خوراک ((ffq، به روش مصاحبه ی حضوری تکمیل گردید. جهت بررسی سطح سرمی روی وآهن از کلیه ی واحدهای پژوهشی در بین هفته های 20-14 بارداری نمونه خون گرفته شد. سطح سرمی روی با دستگاه جذب اتمی وآهن توسط کیت با دستگاه اتوآنالایزر مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه وتحلیل داده ها به وسیله نرم افزار spss17 و با استفاده از آزمون کای دو، من ویتنی، t مستقل و رگرسیون لجستیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. سطح معنی داری 5 0 /0 در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین سن واحدهای پژوهشی 9 2 /4±9 0 /27 سال، اغلب آنها خانه دار (8 /84 %)، میانگین سطح تحصیلات درحددیپلم، میانگین سطح سرمی روی (g/dlµ) 2/39±8/76، میانگین سطح سرمی آهن(g/dlµ) 1/65 ±8/ 107، کمبودسطح سرمی روی 6/29 %، کمبود روی تغذیه 7/48 %، کمبود سطح سرمی آهن2/16%، کمبود آهن تغذیه2/81%، کمبود انرژی تغذیه7/83%,کمبود پروتئین تغذیه 7/21%، کمبود ریبوفلاوین تغذیه4/8 % مشاهده گردید. جهت محاسبه وضعیت تغذیه، برای (روی تغذیه، آهن تغذیه، ریبوفلاوین تغذیه، پروتئین تغذیه) کمتراز 75% مقیاس rdaو برای ( انرژی) کمتر از 100 % مقیاس rda کمبود در نظرگرفته شد. براساس نتایج آزمون کای دو(دقیق فیشر) بین سطح سرمی روی وپارگی زودرس پرده های جنینی ارتباط معنادار ی وجود داشت(37 0 /0 p=) همچنین نتایج آزمون رگرسیون لجستیک نشان دادزنان بارداری که کمبود روی سرم داشتند نسبت به زنان بارداری که کمبود روی سرمی نداشتند 7/4 برابر شانس بیشتری برای پارگی زودرس پرده های جنینی داشتند (9/14 -48/1 95%ci 7/4 or= ) بحث و نتیجه گیری: آنالیزمنحنی roc نشان داد که سطح سرمی روی کمتر از 9/70 میکروگرم بردسی لیتر(با حساسیت 2/69 و ویژگی 1/53) با افزایش پارگی زودرس پرده های جنینی همراه است لذا بررسی سطح سرمی روی در مادران مشکوک به پارگی زودرس پرده های جنینی می تواند کمک کننده باشد .

3-1. نوع پژوهش این پژوهش یک مطالعه ی طولی (آینده نگر) است. 3-2 . جامعه ی پژوهش جامعه آماری، تمامی زنان باردار بودند که به درمانگاههای پره ناتال بیمارستانهای دولتی شهر تهران مراجعه کردند. 3-3 . واحد پژوهش واحد پژوهش عبارتست از زنان 35-18 ساله مراجعه کننده به درمانگاه پره ناتال بیمارستانهای دولتی شهر تهران که شرایط ورود به پژوهش را دارا بودند. 3-4 . روش نمونه گیری بصورت نمونه گیری چند مرحله ای multi stage sampling بوده که در مراحل مختلف از نمونه گیری تصادفی ساده و همچنین نمونه گبری سیستماتیک استفاده شده است . این مراحل عبارتند از : مرحله اول: انتخاب هدفمند بیمارستانهای آموزشی وابسته به دانشگاههای تهران شامل: - دانشگاه علوم پزشکی تهران(و همچنین دانشگاه سابق علوم پزشکی ایران): 26 بیمارستان - دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی: 23 بیمارستان - دانشگاه آزاد اسلامی: 3 بیمارستان - دانشگاه شاهد: 2 بیمارستان - دانشگاه علوم پزشکی بقیه ا...: 3 بیمارستان - مرحله دوم: شناسایی مراکز درمانگاهی پره ناتال در بیمارستانهای فوق و کد گذاری سیستمیک آنها. - دانشگاه علوم پزشکی تهران: 7 درمانگاه پره ناتال - دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی: 4 درمانگاه پره ناتال - دانشگاه آزاد اسلامی: 2 درمانگاه پره ناتال - دانشگاه شاهد: 2 درمانگاه پره ناتال - دانشگاه علوم پزشکی بقیه ا...: 2 درمانگاه پره ناتال مرحله سوم: بر اساس متوسط پذیرش روزانه مراجعین درمانگاههای پره ناتال، تعداد مراکز پره ناتال از هر دانشگاه به ترتیب زیر مشخص شد: - دانشگاه علوم پزشکی تهران: 3 درمانگاه - دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی: 2 درمانگاه - دانشگاه آزاد اسلامی: 1 درمانگاه - دانشگاه شاهد: 2 درمانگاه - دانشگاه علوم پزشکی بقیه ا...: 2 درمانگاه درمانگاههای پره ناتال هر دانشگاه بصورت تصادفی مشخص گردید بدین صورت که درمانگاه با قرعه کشی مشخص شده و بصورت سیستماتیک با اضافه کردن عدد 1 و در صورت عدم همکاری هر درمانگاه بیمارستانی، درمانگاه پره ناتال بعدی انتخاب شد. مرحله چهارم: در هر درمانگاه پره ناتال، طبق معیارهای ورود در مطالعه مادران باردار وارد مطالعه شدند. 3-5 . حجم نمونه برای محاسبه ی حجم نمونه طبق نظر مشاور محترم آمار از فرمول زیر استفاده گردید : شیوع زایمان طولانی در مطالعه پایلوت:? شیوع زایمان طولانی در متون :0? در مطالعه پایلوت که بر روی 100زن باردار انجام شده بود 30 نفر لیبر طولانی داشتند. 3-6 . مشخصات واحد پژوهش 3-5-1 : معیارهای ورود به مطالعه 1ـ سن مادران بین 18 تا 35 سال 2ـ سن بارداری کم تر یا مساوی 20 هفته 3ـ مادران با زایمان کمتر یا مساوی2 4ـ بارداری تک قلو 5ـ مادران غیر سیگاری 6ـ عدم مصرف الکل و مواد مخدر 7-تابعیت ایرانی 8- عدم سزارین تکراری 3-7. ابزارهای مورد استفاده پرسشنامه دموگرافیک و بارداری، پرسشنامه ffq، اندازه گیری سرمی عناصر. 3-8 . شرح ابزار کار پرسشنامه ی ffq (food frequency questionnaire): تعریف ffq : روش ارزیابی در مطالعات مربوط به مسائل تغذیه ای است که داده های جمع آوری شده مربوط به فرکانس میزان دریافت موتد غذایی مصرف شده در یک دوره زمانی خاص می باشد. به طور مثال سهم مصرف ماده غذایی در یک ماه گذشته[57]. این پرسشنامه بعنوان مهمترین ابزار ارزیابی رژیم غذایی می باشد که در مطالعات بزرگ اپیدمیولوژیک مورد استفاده قرار می گیرد. پرسشنامه حاضر در این مطالعه نسخه ایرانی و شامل 60 آیتم می باشد که در مادران زیر 20 هفته در مورد هر یک از مواد غذایی مصرف شده طی یک ماه اخیر پرسیده می شود، میزان مصرف را در نهایت بصورت گرم در روز گزارش شد و بعد از وارد کردن در نرم افزار n4 به درشت و ریز مغذی ها تقسیم می شود[60]. پرسشنامه دموگرافیک و بارداری : این پرسشنامه اطلاعاتی در مورد خصوصیات فردی شامل سن، میزان تحصیلات، محل زندگی، سن ازدواج، مصرف سیگار و نیز اطلاعاتی در مورد باروری شامل روش تنظیم خانواده، پاریته، سن حاملگی، سابقه عوارض بارداری، وزن نوزاد، وزن قبل از بارداری و روند وزن گیری در طی بارداری وضعیت سلامتی فرد، تاریخچه بیماری های مزمن یا ایجاد شده در بارداری قبلی، نوع داروی خاصی یا مکمل پره ناتال که مصرف می کند، می باشد. 3-9. روش کار پژوهشگر پس از کسب معرفی نامه از دانشگاه تربیت مدرس و ارائه ی آن به بیمارستانهای مربوطه آغاز بکار نمود. در هر مرکز با مراجعه به درمانگاه پره ناتال نمونه گیری شروع شد.پس از اینکه مسجل می گردید هر واحد پژوهش معیارهای ورود به مطالعه را دارا می باشد ابتدا موضوع و روش کار به بیانی ساده شرح داده می شد و در صورت تمایل، فرد پس از تکمیل رضایت نامه ی آگاهانه وارد مطالعه می شد. شماره تماس و آدرس ایمیل پژوهشگر به هریک از واحدهای پژوهشی داده شد تا درصورت داشتن هرگونه سوال آنرا با پژوهشگر در میان بگذارند. در اولین مراجعه برای هریک از واحدهای پژوهشی فرم پرسشنامه ی اطلاعات دموگرافیک تکمیل گردیده و در فاصله ی سن بارداری20-14 هفتگی نمونه ی خون ناشتا توسط آزمایشگاه بیمارستان از آنها گرفته شد. میزان خون گرفته شده از مادران واجد شرایط 5/1 میلی لیتر خون وریدی بود که بوسیله ی سرنگ پلاستیکی یکبار مصرف تهیه شده و به درون لوله های آزمایش منتقل و پس از سانتریفیوژ سرم حاصله فریز شد.در همین بازه ی زمانی پرسشنامه ی ffq نیز برای هریک از واحدهای پژوهشی تکمیل گردید.در فواصل ماهانه نمونه ها از بیمارستان به دانشگاه منتقل و در دمای 18- درجه نگهداری شد و اندازه گیری عناصر روی و آهن برای همه نمونه ها انجام گرفت.که در ذیل روش کار مربوط به اندازه گیری هریک از عناصر به اختصار ذکر می شود. 3-9-1. اندازه گیری آهن • روش کار از طریق اتوآنالیزر و با استفاده از کیت آزمایشگاهی از شرکت پارس آزمون • اساس آزمایش • آماده سازی محلول ها برای انجام این آزمایش 5 میلی لیتر از معرف r2 را با 20 سی سی از معرف r1 مخلوط می کنیم. r1 : acetate buffer,thiourea r2 : ascorbic acid,ferene,thiourea • آماده سازی نمونه ها برای آماده سازی نمونه ها جهت انجام آزمایش 5/0 سی سی از سرم را با استفاده از سمپلر با 1 سی سی از آب مقطر مخلوط می کنیم و عدد بدست آمده را در 3 ضرب می کنیم. 3-9-2. اندازه گیری روی روش کار: جذب اتمی اسپکتروفتومتریک اساس آزمایش: اسپکتروفتومتری یک روش تجزیه دستگاهی است که در آن تابش الکترومغناطیسی در ناحیه مرئی و ماورا بنفش جذب ماده می شود، و از روی شدت جذب مقدار ماده تعیین می شود. این دستگاه برای آنالیز غلظت عناصر موجود در محلول ها مانند مس، وانادیوم، روی و ... مورد استفاده قرار می گیرد. مبنای اندازه گیری عناصر عبور پرتو نور از محلول و جذب آن توسط محلول و اندازه گیری شدت پرتو پس از جذب می باشد، که مطابق قانون بیر-لامبر متناسب با غلظت است. برای آنالیز عناصر ابتدا محلول های مورد نظر رقیق شده و به هر محلول وابسته به عنصر مورد نظر معرف خاصی اضافه می شود. اضافه شدن این معرف ها باعث تشکیل کمپلکس های رنگی در محلول می شود که شدت رنگ ایجاد شده با غلظت عنصر در محلول متناسب است. این دستگاه دارای یک لامپ تنگستن یا سدیم است که پرتو تولیدی توسط این لامپ ها به نمون? موجود در ظرف مخصوص نمونه گیر تابیده می شود که با اندازه گیری شدت پرتو عبوری از ظرف میزان جذب و در نتیجه غلظت عنصر مورد نظر معلوم می شود. نمودار زیر رابطه ی جذب و غلظت روی جذبی توسط دستگاه را نشان می دهد: abs: میزان جذب پرتو عبوری از محلول توسط دستگاه con: میزان غلظت ماده ی مورد نظر در محلول آماده سازی نمونه ها: نمونه ها باید به نسبت 1به 4 رقیق شوند.بدین منظور2/0سی سی از سرم را با استفاده از سمپلر با 8/0 سی سی از آب مقطر مخلوط می کنیم و عدد بدست آمده را در 500 ضرب می کنیم. 3-9-3. سطح طبیعی سرمی روی و آهن در سه ماهه دوم بارداری روی : 80-51 میکرو گرم بر دسی لیتر آهن: 178-44 میکرو گرم بر دسی لیتر[61]. 3-10 :روش تجزیه و تحلیل داده ها داده های مربوط به پرسشنامه تغذیه پس از تکمیل و وارد کردن در نرم افزار n4 در نهایت تجزیه و تحلیل و پردازش اطلاعات در نرم افزار spss15انجام شد، تجزیه و تحلیل اطلاعات پرسشنامه دموگرافیک و باروری، رسم جداول و نمودارها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی انجام می شود و با استفاده از نرم افزار spss 18 تجزیه و تحلیل آماری صورت می گیرد. 3-11. محدودیت های پژوهش باتوجه به اینکه لازمه ی انجام این پژوهش تهیه نمونه ی خون در فاصله ی زمانی خاصی از دوران باداری بود لذا برخی از واحدهای پژوهش با رسیدن به این سن بارداری از انجام آزمایش امتناع می کردند و برخی دیگر بعلت عدم مراجعه در زمان مقرر از مطالعه خارج می گردیدند. از سوی دیگر عدم همکاری برخی مراکز منجر به کند شدن روند نمونه گیری شد. 3-12. ملاحظات اخلاقی - کسب مجوز از کمیته ی اخلاق پزشکی دانشکده ی علوم پزشکی دانشگاه تربیت مدرس - کسب معرفی نامه از معاونت محترم پژوهشی دانشکده ی علوم پزشکی دانشگاه تربیت مدرس جهت ارائه به بیمارستان های مربوطه - توضیح اهداف و روش کار به مسئولین محترم بیمارستان ها - توضیح اهداف و روش کار به هریک از واحدهای پژوهش - جلب رضایت کامل کلیه ی واحدهای پژوهشی و اطمینان از اینکه در صورت تمایل می توانند از پژوهش خارج شوند. - اخذ رضایت نامه ی کتبی از کلیه ی واحدهای پژوهشی - اطمینان به واحدهای پژوهشی در مورد محرمانه بودن اطلاعات جمع آوری شده - پاسخ به سوالات واحدهای پژوهشی در زمینه مسائل بارداری و زایمان - رعایت امانتداری در کلیه ی مراحل پژوهش

مقدمه: حدود 7% جمعیت دنیا به بیماری دیابت مبتلا هستند و از عوارض گسترده آن رنج می برند. مطالعات بسیاری در باره اثرات سودمند تمرینات هوازی و مقاومتی بر شاخص های بیوشیمیایی و بیومکانیکی این بیماران موجود است، ولی تاکنون تحقیقی در مورد اثر تمرینات اکسنتریک بصورت اختصاصی بر روی این شاخص ها در بیماران دیابتیک، در دست نمی باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی و مقایسه اثر تمرینات اکسنتریک و کانسنتریک بر شاخص های بیوشیمیایی خون، بیومکانیکی و فعالیت عملکردی بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 می باشد. مواد و روش: 28 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 در این مطالعه شرکت نمودند. این افراد بطور تصادفی در دو گروه تمرینات اکسنتریک و تمرینات کانسنتریک با استفاده از تردمیل قرار گرفتند. قبل و بعد ازدوره های کنترل و مداخله تست های بیوشیمیایی خون، شاخص های بیومکانیکی و فعالیت عملکردی مورد نظر در این بیماران انجام شد. میانگین و انحراف معیار این شاخص ها در دو گروه تمرینات اکسنتریک و کانسنتریک با استفاده از آزمون آنوا بررسی گردید. همچنین برای مقایسه اثرات گروه تمرینات اکسنتریک نسبت به گروه تمرینات کانسنتریک، از تفاوت میانگین و انحراف معیار شاخص های مورد نظر توسط آزمون t مستقل استفاده گردید. یافته ها: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که تمرینات اکسنتریک و تمرینات کانسنتریک، هر دو موجب بهبود معنی دار شاخص های بیوشیمیایی، بیومکانیکی و فعالیت عملکردی بیماران دیابتیک می شوند. با این وجود، تمرینات اکسنتریک نسبت به تمرینات کانسنتریک باعث کاهش معنی دار میزان قند خون(007/0p= ) و هموگلوبین گلیکوزیله خون(006/0p=)، مدت زمان گام (003/0p= )، مدت زمان مرحله stance(021/0 p=)، میزان جابجایی(016/0p= ) و سرعت جابجایی(020/0p=) مرکز فشار در جهت قدامی-خلفی و میزان جابجایی(005/0p= ) و سرعت جابجایی(037/0p=) مرکز فشار در جهت داخلی- خارجی در طی ایستادن معمول در بیماران مبتلا به دیابت شرکت کننده در این پژوهش شده است. همچنین مشخص گردید که تمرینات اکسنتریک نسبت به تمرینات کانسنتریک موجب افزایش معنی دار ادیپونکتین خون(004/0p=)، طول(001/0p= ) و سرعت گام(0001/0 p<)، سرعت راه رفتن(001/0 p=)، سرعت زاویه ای flexion (393/0p=) و extension (042/0p= ) مفصل زانو در مرحله swing و مسافت طی شده در تست عملکردی 6mwt (036/0p=) نسبت به تمرینات کانسنتریک در این بیماران گردیده است. این در حالی است که کلیه شاخص های چربی خون اندازه گیری شده و زمان طی شده در تست عملکردی time up and go این مطالعه، در دو نوع تمرین تفاوت معنی داری نسبت به هم نداشتند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه مشخص گردید که تمرینات اکسنتریک می تواند تاثیرات بیشتر و معنی دارتری را روی قندخون، مقاومت انسولینی، فعالیت عملکردی و شاخص های بیومکانیکی بیمار دیابتیک نوع 2 نسبت به تمرینات کانسنتریک بگذارد. به نطر می رسد تمرینات اکسنتریک می تواند یکی از انتخاب های مناسب و قابل تأمل، جهت تمرین درمانی برای کنترل دیابت و رفع اختلالات بیومکانیکی ناشی از این بیماری باشد.

مقدمه: نقش رسپتورهای تیروزین کینازی در پاتوژنز سرطان کولون در رده های سلول سرطانی و نمونه های توموری متعددی ارزیابی شده است. از بین آنها افزایش بیان رسپتور igf-1r مرتبط با پیش آگهی بد، ترانسفورماسیون، متاستاز، آنژیوژنز و مقاومت به درمانهای رایج در سرطان کولون است. وقتی sirna ضد igf-1r با یک رادیوایزوتوپ همراه می گردد، sirna فرایند rnai را در سلولهاد القاء کرده و خاموش سازی ژن مورد نظر انجام می گیرد و بدین وسیله فنوتیپ بدخیمی ناشی از آن ازبین می رود. از طرفی پرتوهای گاما، ردیابی مولکول را امکان پذیر می سازد و از طرف دیگر وقتی ایزوتوپ همراه نشر کننده بتا باشد سلولهای سرطانی را پرتودهی کرده و اثر سینرژیسم sirna و پرتو بروز می کند. به علاوه، به خاطر اثر غیر اختصاصی پرتوهای بتا؛ سلولهای سرطانی مجاور را هم که ممکن است هدف مورد نظر را بیان نکنند، پرتودهی کرده و آنها را هم از بین می برد. این اثرات که crossing fire نام دارد، اساس رادیوتراپی هدفمند در سرطان است. در پژوهش حاضر، sirna ضد igf-1r با لوتسیم-177 که نشرکننده بتا و گاما است، نشاندار گردید. کینتیک برداشت سلولی و اثرات درمانی کمپلکس مذکور در رده سلول سرطانی کولون sw480 مورد تحقیق قرار گرفت. مواد و روشها: sirna ضد igf-1r و sirna ضد لوسیفراز به عنوان کنترل طراحی گردید. پس از کونژوگاسیون با شلاتور p-scn-bn-dtpa با لوتسیم-177 نشاندار گردید. کونژوگه ها با اولترافیلتراسیون و رادیوکونژوگه ها با سفادکس g-25 تخلیص شدند. کنترل کیفی محصول نهایی با itlc و page بررسی گردید. کینتیک برداشت سلولی با بهره گیری از پرتوهای گامای ناشی از لوتسیم-177 به توسط شمارشگر گاما انجام شد و اثر sirnaهای نشاندار و غیرنشاندار بر روی بیان ژن igf-1r با rt-pcr و الایزا مورد برسی قرار گرفت.مهار پرولیفراسیون سلولی و آپوپتوز القاء شده با این ترکیبات به ترتیب با mtt و رنگ آمیزی دوگانه با انکسین v و pi بررسی شد. نتایج: تخلیص ترکیبی با استفاده از اولترافیلتراسیون و ژل فیلتراسیون منجر به تولید sirna نشاندار با لوتسیم-177 با خلوص 97/1 ± 32/97 گردید. 4 ساعت پس از ترانسفکشن کمپلکس 177lu-sirna به سلولهای سرطانی کولون اختلاف معنی داری در کینتیک برداشت سلولی sirna ضد igf-1r و ضد لوسیفراز مشاهده گردید (p < 0.01). پایداری کمپلکس 177lu-sirna که با itlc آنالیز شد، نشان داد که 48/1 ± 37/85 درصد کمپلکس در %10 fcs به مدت 72 ساعت پایدار باقی می ماند. اختلاف معنی داری در کاهش بیان ژن igf-1r بین sirna ضد igf-1r نشاندار با لوتسیم-177 و غیر نشاندار مشاهده نشد؛ در حالی که کاهش بیان القاء شده با این ترکیبات به طور معنی داری از کنترل لوسیفراز مربوطه بیشتر بود (p < 0.001). در سلولهای سرطانی کولون sw480 که با sirna ضد igf-1r تیمار شده بودند، پرولیفراسیون سلولی کاهش و آپوپتوز افزایش نشان داد و به لحاظ آماری این اثرات در مورد sirna نشاندار در مقایسه با فرم غیر نشاندار با لوتسیم-177 افزایش قابل توجهی داشت (p < 0.01). نتیجه گیری: امکان پذیر است که sirna با لوتسیم-177 با واسطه شلاتو p-scn-bn-dtpa نشاندار گردد و با بهره گیری از پرتوهای گاما ردیابی کمپلکس تولید شده در in vitro انجام و نشان داده شد که اثرات سینرژیسم بین پرتوهای بتا و خاموش سازی بیان ژن igf-1r در مهار پرولیفراسیون سلولی و القاء آپوپتوز در رده سلول سرطانی کولون sw480 وجود دارد.

مواد و روش ها: دو روش یا دو تکنیک مورد استفاده قرار گرفته شد، یک تکنیک بررسی گلوکز با دستگاه اتوآنالایزر به روش (گلوکز اکسیداز) می باشد، (کیت های لازم از شرکت پارس آزمون تهران ایران). که میزان گلوکز محیط را اندازه گیری می کند. و تکنیک دیگری real time-pcr می باشد، که برای تعیین بیان میزان ژن گلوت4 (glut4) در سلول می باشد. نتایج و بحث: با اطلاعات بدست آمده که عصاره آّبی گزنه باعث جذب قند از خارج سلول به داخل سلول می شود، در تکنیک اتوآنالایزر به روش گلوکز اکسیداز عصاره آّبی گزنه به تنهایی هیچ اثری در جذب گلوکز به داخل سلول نداشت و انسولین به تنهایی هم جواب نداد، و لکن وقتی عصاره آبی گزنه در کنار یک واحد انسولین قرار گرفته در غلظت های 100، 200، 400 و600 میکرگرم بر یک میلی لیتر و در زمان های 6، 12 و 24 ساعت جواب رو به کاهش و معنی دار نشان داده شد. مقدمه: ازدیاد مزمن قند خون نقش مهمی در آسیب زائی و مشکلات درازمدت بیماری دیابت شیرین دارد، که علت آن کمبود انسولین یامقاومت به انسولین نسبت به عمل آن ایجاد می شود، جهت درمان دیابت از منابع گیاهی به دلیل اثرات جانبی کمتر وسازگاری بیشتر با طبیعت انسان می توان بهره مند شد. با پیشرفت علوم و تکنولوژی، بسیاری از مواد موثر گیاهان دارویی شناسایی و خالص شده است. بررسی بعمل آمده روی گزنه نشان داد. عصاره آبی گزنه دارای ماده موثری است که باعث کاهش قند خون در موشهای دیابتی شده در این مطالعه. سلول های c2c12 از عضله موش دیابتی استخراج شد باعث بیان ژن گلوت4 (glut4) مورد آزمایش قرارگرفت وهدف بررسی نقش ماده موثر عصاره گزنه در جذب قند توسط ژن گلوت4(glut4) به داخل سلول بود.

نانو و میکروذرات به دلیل دارا بودن ویژگی هایی که ناشی از اندازه ی کوچک آن هاست، پتانسیل بالقوه ای در استفاده ی موفق در تحویل انواع مختلف فرمولاسیون های دارویی از راه های مختلف هستند. مزایای استفاده از میکروذرات عبارتند از: رها سازی کنترل شده ی دارو، محافظت از ترکیبات فعال دارویی و هدف قرار دادن ارگان مورد نظر برای تحویل دارو. میکروسفرهای پلیمری می توانند برای تحویل دارو در یک شیوه ی کنترل شده و هدفمند به کار برده شوند. تعدادی از پلیمرها از قبیل پلی لاکتید(pla) برای فرمولاسیون میکروذرات زیست تجزیه پذیر مورد تحقیق و بررسی قرار گرفته اند. انتظار می رود که نانو و میکروذرات راه حل های جدیدی برای کاربردهای تشخیصی و درمانی ارائه بکنند. توسعه ی عوامل رادیوسینووکتومی به دلیل پیری جمعیت انسانی در سراسر جهان و افزایش شیوع بیماری های التهابی از اهمیت زیادی برخوردار است. میکروسفرهای پلی لاکتیک اسید حاوی هلمیوم به دلیل چگالی کم، زیست تجزیه پذیری و ویژگی-های مطلوب تشعشعی عوامل بالقوه ای برای رادیوسینووکتومی به شمار می روند. در این تحقیق، میکروسفر 166ho-plla برای اولین بار در کشور تولید شده و چگونگی تولید و کنترل کیفی آن شرح داده شده است. در این مطالعه،165ho پایدار که با استیل استن کمپلکس تشکیل داده بود، به وسیله ی تکنیک تبخیر حلال در کره های plla کونژوگه گردید. میکروسفرها در راکتور تحقیقاتی تهران تحت پرتودهی قرار گرفتند و خصوصیات آن ها با استفاده از دستگاه سنجش اندازه ی ذرات و میکروسکوپ الکترونی روبشی مورد مطالعه قرار گرفت. پایداری کمپلکس در محلول نهایی تا 3 روز مورد بررسی قرار گرفت. محلول های کمپلکس حاصل(lµ 100/ciµ 100 (به صورت داخل مفصلی به مفاصل زانوی رت ها تزریق شده و به مدت 3 روز مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج نمایانگر این بودند که166ho-plla با موفقیت تهیه شده است. به طوری که خلوص رادیوشیمیایی بالای 97% نشان دادند(, itlc97%). میکروذرات با اندازه ی بهینه ی 4 تا 10 میکرومتر تهیه شده و یک سطح صاف حتی پس از پرتودهی از خود نشان دادند. کمپلکس تا 3 روز در دمای اتاق، سرم انسانی و بافر pbs پایدار بود. هیچ گونه نشتی دز از محل تزریق و توزیع آن در سایر ارگان ها به مدت 3 روز مشاهده نشد. مطالعات ما نشان دادند که تقریباً بیش از 90% دز تزریق شده بعد از 3 روز در محل تزریق باقی می ماند. نتایج نشان دادند که کره های plla می توانند در اندازه ی بهینه برای پرتودهی نوترونی بعدی ساخته شده و توانایی آن ها در نگه داری 166ho، این ترکیبات را عوامل جذابی برای رادیوسینووکتومی تبدیل کرده است. تجارب حاصل از این مطالعه می تواند به توسعه ی رادیوداروهای مورد استفاده در رادیوسینووکتومی برای استفاده در انسان منجر شود

زمینه و هدف: مطالعه حاضر به منظور تعیین ارتباط بین تغییرات میزان سطح سرمی عناصر مس و روی و تاثیر آن بر کاندیدیاز واژینال قبل و سه ماه پس از جایگذاری iud انجام شده است. روش بررسی: این مطالعه طولی (آینده نگر) بر 101 زن واجد شرایط جایگذاری iud مراجعه کننده به درمانگاههای منتخب طرح انجام گردید. پس از کسب رضایت کتبی ، سطح سرمی روی و مس و نمونه واژینال جهت بررسی از نظر وجود کاندیدیاز واژینال قبل و سه ماه بعد از جایگذاری iud مورد ارزیابی قرار گرفت و مراحل آزمایشگاهی لازم انجام شد. اطلاعات جمع آوری شده و با استفاده از تست های آماری توصیفی و تحلیلی (آزمون مربع کای، آزمون t- test، مک نمار و رگرسیون لجستیک و خطی) انجام شد. یافته ها: میانگین سن زنان مورد مطالعه 18/6 ± 84/27 سال بود. میانگین میزان سرمی روی قبل از جایگذاری (mg/dl 134/17 ± 12/94) و بعد از جایگذاری (mg/dl 485/15 ± 59/107) بوده است ومیانگین میزان سرمی مس قبل از جایگذاری (mg/dl (54/39)±47/159) و بعد از جایگذاری (mg/dl (99/30)±2/169) بوده است که افزایش هر دو از نظر آماری معنی دار بودند]روی (046/0p=) و مس (001/0p=)[. در9/9% از زنان قبل از جایگذاری iud ودر 8/18% از زنان بعد از جایگذاری iud کشت ترشحات از نظر کاندیدا مثبت بوده است که این افزایش از نظر آماری معنی دار نبوده است (078/0 p=). اما در شمارش کلونی های کاندیدا این اختلاف معنادار بوده است (324/100 ± 47/13 در مقابل 286/1035 ± 95/144) (001/0>p) ولی در موارد کشت مثبت کاندیدا، تعداد موارد علامتدار بالینی، قبل و بعد از جایگذاری iud برابر بود. .نتیجه گیری: در این مطالعه افزایش معنی دار میزان مس و روی سرم بعد از جایگذاری iud مشاهده شد و بین تغییرات روی و شمارش کلونی های کاندیدا قبل از جایگذار یiud رابطه معنا داری از نظر آماری مشاهده نشد ولی سه ماه پس از جایگذاری iud مشاهده شد که کاهش روی با افزایش میزان کلونی های قارچی ارتباط معناداری دارند (008/0p=) (263/0- r=).

چکیده : جینسنگ یکی از سودمندترین گیاهاندارویی است که مکانیسم‎های ضد دیابتی آن بیش از یک دهه می‎باشد که مورد مطالعه قرار گرفته است. اگر چه اثر تحریکی جینسنوزیدهای مختلف مشتق شده از گیاه جینسنگ بر جابجایی مولکول‎ ناقل گلوکز ایزوتیپ - 4 در سلول‎های بافت چربی و عضلانی مورد مطالعه قرار گرفته اند ولی اثر جنسنوزید rb1 بر بیان این مولکول ناقل تا کنون گزارش نگردیده است. به همین جهت ما در صدد آن برآمدیم که جابجایی و بیان مولکول ناقل گلوکز ایزوتیپ‎– 4 را به طور همزمان در سلول‎های عضلانی مورد مطالعه قرار دهیم . برای بررسی تأثیر جینسنوزید rb1 بر بیان و جابجایی این مولکول ناقل، ما سلول‎های رده c2 c12 که به میوتیوب تمایز یافته بودند را با غلظت‎های مخلتف جینسنوزید rb1 شامل 001/0 ، 01/0، 1/0 ، 1، 10، 100 میکرومولار و در مدت زمان‎های مختلف 1، 3، 6 و 12 ساعت مورد تیمار قرار دادیم. درکل ما دریافتیم که جینسنوزید rb1 در همه دوزهای مذکور سطح بیان مولکول ناقل گلوکز ایزوتیپ – 4 را در سلول‎های تیمار شده نسبت به سلول‎های تیمار نشده افزایش می‎دهد، ولی این جینسنوزید در دوزهای 1/0 و 1 میکرومولار در مدت زمان 3 ساعت تیمار سلول‎ها بالاترین اثر را دارد. نتایج مطالعه حاضر می‎تواند به ما در، فهم بهتر شناخت مکانیسم‎های ناشناخته جینسنوزید rb1 برروی برداشت گلوکز در سلول‎های عضلانی کمک کند، ضمن اینکه این مطالعه می‎تواند پشتوانه‎ای باشد که در آینده به کاربردهای جینسنگ به عنوان یک کاندید برای درمان دیابت کمک نماید. کلمات کلیدی : جینسنوزیدrb1،بیان ژن، مولکول ناقل گلوکز ایزوتیپ 4 ، رد? سلولی c2c12

سرطان تیروئید شایعترین سرطان سیستم اندوکرین بوده و مسئول حدود ?? تمامی سرطان ها در انسان است. این بیماری معمولا به یکی از چهار نوع سرطان پاپیلاری، فولیکولار، مدولاری و آناپلاستیک تقسیم بندی می گردد. کارسینوم مدولاری تیروئید توموری بدخیم با منشاء سلول های پارافولیکولار یا سلول های c می باشد. استئوکلسین که به عنوان گاما کربوکسی گلوتامیک اسید استخوان نیز نامیده می شود، یک شاخص برای بازسازی استخوان است. پروتئین های اتصالی رتینول خانواده ای از پروتئین ها هستند که به طور عمده ناقل رتینول ( ویتامین a) در بدن می باشند. اگر چه افزایش قابل توجه کلسی تونین علامت بالینی تشخیص کارسینومای مدولاری تیروئید بوده، اما افزایش نسبتا کم می تواند در بیماری های عفونی ریوی، تومورهای کارسینویید گاسترینوما و نارسایی کلیوی نیز صورت گیرد. لذا بررسی ترکیبات مختلف بیوشیمیایی دیگر جهت دستیابی به فاکتورهای کمک تشخیصی ضروری به نظر می رسید. شیوع سرطان تیروئید در زنان بیش از مردان بوده و چون بافت چربی در زنان بیش از مردان است، احتمال دارد محصولات بافت چربی نیز مانند پروتئین اتصالی رتینول بتواند به عنوان مارکر استفاده شود. از طرفی طی مطالعاتی که تا کنون انجام شده، وجود رابطه بین پلی مورفیسم در پروموتر ژن استئوکلسین و وجود برخی سرطان ها ادعا شده است (rs 1800247). در این پژوهش به روی 90 نمونه، سنجش میزان پلاسمایی استئوکلسین و پروتئین شماره ? اتصالی رتینول با روش الایزا و برای بررسی پلی مورفیسمی به روی 200 نمونه با روش ,pcr-sequencing مطالعه انجام گرفت. در نهایت مشاهده شد، غلظت پلاسمایی استئوکلسین و پروتئین شماره ? اتصالی رتینول در افراد مبتلا به کارسینوم مدولاری تیروئید نسبت به افراد سالم از لحاظ آماری به طور معناداری بالاتر است، ولی فراوانی آللی و ژنوتیپی افراد مبتلا به بیماری با افراد سالم تفاوتی ندارد. مطالعه صورت گرفته بیانگر این مطلب است که استئوکلسین و پروتئین شماره ? اتصالی رتینول پتانسیل تبدیل شدن به دو فاکتور کمک تشخیصی در صورت تایید توسط مطالعات گسترده تر را دارند، ولی پلی مورفیسم ذکر شده کاندیدای مناسبی جهت تشخیص ژنتیکی نمی باشد.

میکرو rna ها گروهی از rna های غیر کدکننده داخل سلولی هستند که تنظیم بیان ژن را در سطح پس از رونویسی بر عهده دارند. مطالعات اخیر حاکی از نقش این مولکول های کوچک در کنترل تکامل پانکراس و ترشح انسولین دارند. بر پایه تحقیقات اخیر بر روی الگوی میکرو rna ها در این مطالعه تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی (mscs) به سلول های انسولین ساز با القاء mir-375 و کاهش بیان mir-9 توسط سیستم لنتی ویروسی حامل mir-375 و anti-mir-9 بررسی گردید. پس از 21 روز از گذشت القاء mscs سلول های خوشه ای شکل حاوی انسولین با رنگ آمیزی dtz مورد بررسی قرار گرفت. ژن های مرتبط با رده اندوکرین پانکراس و همچنین ژن های اختصاصی سلول ? توسط qpcr در روزهای 7، 14 و 21 و پروتئین ها نیز توسط روش آنالیز با ایمونوسیتوشیمی مطالعه گردید. ارزیابی عملکرد سلول های تمایز یافته با آزمون پاسخ به تغییرات غلظت گلوکز و اندازه گیری انسولین و c- پپتید داخل و خارج سلولی انجام گرفت. نتایج نشان داد گرچه سلول های انسولین ساز حاصله از تمایز mscs با القاء mir-375 می توانند انسولین و سایر فاکتورهای رونویسی اختصاصی رده اندوکرین را بیان کنند ولی این سلول ها فاقد توانایی پاسخ به تغییرات گلوکز محیط می باشند. همچنین افزایش فعالیت mir-375 باعث کاهش پروتئین هدف آن یعنی mtpn گردید. از طرفی تمایز سلول های mscs با mir-375 و anti-mir-9 اثرات سینرژیسمی داشته و انسولین در سلول های تمایز یافته ترشح وابسته به گلوکز را نشان داد. در این مطالعه گزارش شده است که مهار mir-9 سبب افزایش سطح پروتئین هدف آن oc-2یعنی در سلول های انسولین ساز گردید که احتمالاً افزایش این پروتئین سبب پاسخ سلول های تمایز یافته به تغییرات گلوکز محیط گردیده است. گرچه نقش mir-375 و mir-9 در تکامل پانکراسی و ترشح انسولین به خوبی شناخته شده است، اما استفاده از این مولکول ها در بحث تمایز سلول های بنیادی تا کنون گزارش نشده است. یافته های این مطالعه عملکرد میکرو rna ها را در تمایز سلول های بنیادی پررنگ تر کرده و نشان داده است که این مولکول ها می توانند به عنوان ابزار درمانی در ژن درمانی بیماران دیابتی مفید باشند.

موکوپلی ساکاریدوزها گروهی از بیماری های نادر ژنتیکی و متابولیکی هستند که به دلیل وفور ازدواج های خویشاوندی در جوامعی مانند ایران نسبتاً شایع اند. یکی از اشکال شایع موکوپلی ساکاریدوز، نوع 1 این بیماری بوده که ازلحاظ شدت بیماری بسیار هتروژن است. علت ایجاد موکوپلی ساکاریدوز نوع 1 جهش در ژن idua و درنتیجه نقص در فعالیت محصول پروتئینی این ژن یعنی آنزیم ?-l-ایدورونیداز است. برای پیشگیری و درمان ضروری است تا نوع موکوپلی ساکاریدوز با اندازه گیری فعالیت آنزیم معلوم شود. با توجه به محدود بودن مطالعات غربالگری و انجام آزمایش های تشخیصی این دسته از بیماری ها، مطالعه حاضر به منظور طراحی و اجرای روش های سنجش آنزیمی ?-l-ایدورونیداز و روش های غربالگری بیوشیمیایی این بیماری در کشور و نیز تعیین ارتباط بین میزان تغییرات ژنتیکی با فنوتیپ بیوشیمیایی در بیماران مبتلا، انجام گردید. نتایج حاصل از مطالعه گروه حاضر نشان دهنده میزان بالای حساسیت و ویژگی سنجش gagهای ادراری بر اساس روش رنگ سنجی dmb است. بعلاوه، راه اندازی روش آنزیمی به خوبی انجام پذیرفت و با توجه به نتایج این روش را می توان برای تشخیص mps i بکار برد. در این مطالعه برای اولین بار از تکنیک hrm برای آنالیز جهش های رایج در ژن idua مورداستفاده قرار گرفت. تعداد 2 جهش که قبلاً گزارش شده بودند و 5 جهش جدید در بیماران حاضر شناسایی گردید. آنالیز موتاسیون ژن idua نشان از فراوانی جهش ها به ترتیب در اگزون های 1 و 7 و کدون های 33 و 257 است که تاکنون چنین فراوانی گزارش نشده است. در این مطالعه جهش های رایج گزارش شده در سایر مطالعات دیده نشد. نتایج حاصل از مطالعه حاضر حاکی از بالا بودن میزان دفع گلیکوزآمینوگلیکان های ادراری در بیماران مبتلابه mps i، علی رغم درمان با لارونیداز نسبت به گروه کنترل است.

آنژیوگرافی بعنوان روشی استاندارد جهت تشخیص تنگی عروق کرونر شناخته شده است. بیماری عروق کرونر یکی از علل اصلی مرگ و میر و ابتلا در جوامع مختلف بوده از آترواسکلروزیس ناشی می شود. فعالیت بیش از حد استرس اکسیداتیو نقشی مهم در پاتوژنز این بیماری آترواسکلروز و دیابت بازی می کند. سلول ها برای دفاع از خود در مقابل حملات این رادیکال های آزاد، در طی تکامل سیستم های آنتی اکسیدان متفاوتی را ازجمله آنزیم های آنتی اکسیدان مانند سوپراکسید دسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز و همچنین پروتئین شوک حرارتی 27 (hsp27) را ایجاد نموده اند. لذا در تحقیق حاضر ارتباط بیان ژن سرمی این آنزیمها و hsp27 در افراد مبتلا به بیماری عروق کرونر مورد بررسی قرار گرفت. کل جمعیت شرکت کننده در این تحقیق 102 نفر بودند که بر اساس یافته های آنژیوگرافی، 36 نفر آنها دچار گرفتگی عروق کرونر، 26 نفر فاقد گرفتگی عروق کرونر و 41 نفر دیگر نیز افراد سالم بودند. پس از تهیه سرم، rna سرمی استخراج شده و cdna از روی آن ساخته شد و در نهایت آزمایشات real time pcr با استفاده از پرایمرهای اختصاصی انجام گرفت. در بررسی پارامترهای بیوشیمیایی مشخص شد که قند خون ناشتا، کلسترول تام، تری گلیسرید و ldl در گروه های بیمار بیشتر از گروه سالم (05/0p<) بود. در ضمن برای بررسی میزان بیان ژنها در سرم از فرمول 2-??ct استفاده شد و مشخص گردید که میزان hsp27 در گروه های بیمار بیشتر از افراد نرمال است (05/0p<). در حالیکه این تغییر با سایر ریسک فاکتورهای اندازه گیری شده همبستگی نداشت. بنابراین به نظر می رسد rna سرمی hsp27 به عنوان یک ریسک فاکتور مستقل برای بیماری قلبی مطرح بوده و ارزیابی آن در بیماران مفید باشد.

دیابت نوع 2 یک بیماری متابولیکی مزمن می باشد. اختلالات عروقی، رتینوپاتی، نوروپاتی، نفروپاتی و زخم پای دیابتی از عوارض عمده بیماری دیابت نوع 2 هستند. هدف از این مطالعه در جهت پیشگیری و درمان عوارض دیابت نوع 2، بررسی و مقایسه تأثیر سه روش درمانی در حیطه فیزیوتراپی شامل فشار متناوب هوایی، مگنت درمانی و ورزش هوازی بر روی سطح خونی no، سرعت هدایت عصبی و شاخص مچ پایی، بازویی در بیماران دیابت نوع 2 بود. براساس معیارهای ورود و خرج از مطالعه 60 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 در محدوده سنی 60-40 در 4 گروه قرار گرفتند. (هر گروه 15 نفر). قبل از مداخله درمانی آزمایش خون (no, hba1c, fbs)، تست abi، تست ncv وپرسشنامه کیفیت زندگی برای تمامی بیماران انجام گرفت. در گروه یک (ورزش هوازی) بیماران 8 هفته (هر هفته 3 جلسه) و هر جلسه به مدت 60 دقیقه ورزش هوازی با 65% حداکثر ضربان قلب انجام دادند. در گروه دو (فشار متناوب هوایی) بیماران 8 هفته (3 جلسه در هفته) هر جلسه به مدت 45 دقیقه (با فشار 60 میلیمتر جیوه) تحت درمان با ipc بر روی هر دو پا قرار گرفتند. در گروه سه (مگنت درمانی) بیماران 8 هفته به مدت 40 دقیقه در هر جلسه 3 بار در هفته با شدت mt8 و فرکانس hz10 بر روی هر دو اندام تحتانی، تحت درمان قرار گرفتند. در گروه چهار (کنترل) در این گروه بیماران درمان مداخله ای انجام نگرفت. بعد از 8 هفته مداخله درمانی تمامی آزمایشات و تست های اشاره شده در بالا برای بیماران تکرار شد. نتایج حاصله حاکی ازتغییرمعنادار در جهت بهبود کیفیت زندگی در سه گروه مداخله ای و افزایش معنادار هر سه فاکتور no، abi و ncv بعد از اتمام مداخله در گروه ورزش و افزایش معنادار ncv و abi در گروه مگنت بود. و در گروه فشار متناوب هوایی و کنترل تأثیر معنادار بر روی فاکتورهای مورد بررسی مشاهده نشد. در هر 4 گروه تأثیر معنادار بر روی قند ناشتا، hba1c و bmi مشاهده نشد.در هر سه گروه مداخله ای تاثیر معنادار بالینی مشاهده شد.

مقدمه : روی عنصر کمیاب ضروری می باشد که کمبود آن سلامتی انسان را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد. نتایج مطالعات مقطعی نشان می دهد که کمبود ریز مغذی ها در بیماران مبتلا به سل شایع است. هدف : با توجه به اینکه در مطالعه قبلی کاهش روی در بیماران مبتلا به سل نشان داده شده است، هدف ما بررسی اینست که آیا مکمل روی اثر درمان ضد سل را افزایش می دهد یا خیر. روش کار : بیماران مبتلا به سل که به تازگی بیماری آنها تشخیص داده شده به 2 گروه تقسیم شدند. یک گروه (37n=) کپسول حاوی 50 میلی گرم روی به مدت 6 ماه به صورت یک روز در میان (گروه ریز مغذی) و گروه دوم (37n=) پلاسبو دریافت کردند. هر دو گروه درمان ضد سل توصیه شده توسط سازمان بهداشت جهانی را دریافت نمودند. علائم کلینیکی، bmi، میزان باسیل در خلط، نتایج رادیوگرافی، سطح سرمی روی (توسط اسپکتروفتومتری جذب اتمی) و مارکرهای بیوشیمیایی (توسط دستگاه اتوآنالایزر ra1000 ) قبل و بعد از 2 و 6 ماه درمان، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج : پس از درمان، غلظت روی در گروه ریز مغذی بیشتر از گروه پلاسبو بود. افزایش معنی داری در غلظت sgot و sgpt پس از 2 ماه درمان در گروه پلاسبو مشاهده گردید(05/0p < ). تغییرات معنی داری در سطح سرمی آلبومین و توتال پروتئین مشاهده شد. سطح alp، کراتینین ، اسید اوریک و اوره در هر دو گروه در ماه 0، 2 و 6 تفاوت معنی داری نداشت. نتیجه گیری: مکمل روی اثر درمان ضد سل را بهبود بخشید و منجر به تغییر سریعتر اسمیر خلط در گروه ریز مغذی در طول 6 هفته اول شد. افزایش وزن بدن و سطح روی و آلبومین و کاهش توتال پروتئین سرم در گروه مکمل مشاهده گردید.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

گلوتامات دهیدروژناز ‏‎(gdh)‎‏ واکنش تبادل 2-اکسوگلوتارات و ال - گلوتامات را کاتالیز می کند. این آنزیم تقریبا درتمام ارگانیسم ها وجود دارد، زیرا نقش مهمی در متابولیسم واسطه ای اسیدهای آمینه و کربوهیدرات ها دارد. بر اساس مطالعه روی باکتریهای خاک، نشان داده شده است که کوماموناس اسیدوارنس که یک باکتری غیربیماری زای خاک است، فعالیت زیادی از ‏‎gdh‎‏ را دارد. در این مطالعه این آنزیم از این باکتری بعد از رشد آن در بهترین محیط کشت، استخراج و خواص فیزیکوشیمیائی آن بررسی شد. ال - گلوتامات در محیط کشت افزوده شد تا فعالیت ‏‎gdh‎‏ القا گردد. پس از رشد، سلول ها توسط سونیکه شدن خرد شدن و آنزیم از عصاره سلولی توسط رسوب گیری با سولفات آمونیم 35 درصد و بعد 70 درصد، رسوب داده شد. بعد از آن، نمونه توسط روشهای مختلف کروماتوگرافی، از جمله غربالگری ژل روی سفادکس 200-‏‎g‎‏، کروماتوگرافی تعویض یونی روی ‏‎-deae‎‏ سلولز وکروماتوگرافی تمایلی روی پورسیون بلو ‏‎mx-r‎‏ خالص شد. پیشرفت مراحل به تعیین جذب نمونه ها در 280 نانومتر و اندازه گیری فعالیت آنزیم، پیگیری شد. فعالیت ویژه آنزیم خالص شده 90/80 واحد بر میلی گرم، مرتبه خالص سازی 34/16 و بازده کار 48/18 درصد بود. همچنین خلوص و وزن مولکولی زیر واحدها آنزیم توسط الکتروفورز روی صفحه -‏‎sds‎‏ تعیین شد. بر طبق این نتایج وزن مولکولی زیر واحد آنزیم برابر 1+-47 کلودالتون تعیین شد. وزن مولکولی آنزیم طبیعی توسط ‏‎hplc‎‏ غربالگری ژل روی ‏‎tsk‎‏ ژل 3000‏‎sw‎‏ تعیین شد و برابر 5+-275 کیلودالتون بدست آمد. بنابراین احتمالا آنزیم شش زیر واحدی می باشد. همچنین کینتیک آنزیم خالص شده، بررسی شد. بر خلاف ‏‎nad+‎‏، آنزیم هیچگونه فعالیتی در حضور ‏‎nadp+‎‏ نشان نداد، پس آنزیم برای ‏‎nad+‎‏ ویژه است. ‏‎ph‎‏ بهینه آنزیم در واکنش تبدیل ال - گلوتاامات، 25/9 و در واکنش بالعکس، 25/8 تعیین گردید. مطالعه پایداری حرارتی آنزیم طی مدت 10 دقیقه نشان داد که آنزیم در 20 تا 37 درجه سانتی گراد پایداری است، حال آنکه سریعا در 55 درجه سانتی گراد غیرفعال می شود. پارامترهای ‏‎km‎‏ و ‏‎vmax‎‏ آنزیم نیز برای سوبستراهایش تعیین گردید.