نام پژوهشگر: مهرداد ساروی
سمیه برزگر امیری سهیلا ابراهیمی وسطی کلایی
آترواسکلروز نوعی بیماری التهابی است. التهاب نقش حیاتی در ناپایداری پلاک و به تبع آن ایجاد سندرم حاد کرونر دارد.امروزه توجه فراوانی در رابطه با التهاب و بیماری قلبی عروقی به ویژه وقایع قلبی عروقی حاد وجود دارد. از همه شاخص های التهابی بیماری قلبی عروقی پروتئین واکنشی c(crp)بعنوان یکی از مهم ترین شاخصه ها مطرح شده است که در سالهای اخیر بطور وسیع مورد مطالعه قرار گرفته است.crp نوعی واکنشگر فاز حاد است که در پاسخ به سیتوکاین های التهابی شامل il-6 و tnf-? از کبد ترشح شده و نوعی پیش گویی کننده مستقل بیماری قلبی عروقی به شمار می_ رود. منیزیم یک عنصر ضروری با عملکردهای بیشمار بیولوژیکی در سیستم قلبی عروقی است. بر اساس شواهد بالینی و تجربیات حیوانی انجام شده احتمال دارد منیزیوم در پدیده التهاب دخالت داشته باشد.تحقیقات اپیدمیولوژیکی نشاندهنده ارتباط افزایش crp در بیمارانی با پایین ترین دریافت منیزیم رژیم غذایی است. هدف از این مطالعه بررسی امکان وجود رابطه بین سطح سرمی منیزیوم و پروتئین واکنشی c در بیماران مبتلا به سندرم حاد کرونر بستری شده در بخش مراقبت های ویژه قلب بود. این مطالعه مورد- شاهدی بر روی 100 بیمار (45 مرد و 55 زن) مبتلا به بیماری شریان کرونر که در بخش مراقبت های قلبی بیمارستان آیت الله روحانی شهرستان بابل بستری بودند و 50 فرد سالم( شامل21 مرد و 29 زن) انجام شد. ابتدا اطلاعات دموگرافیکی افراد توسط تکمیل پرسشنامه ثبت گردید سپس سطح سرمی منیزیم، ldl، hdl، تری گلیسرید و کلسترول تام در اولین روز بستری با روش اسپکتروفتومتری و crp با روش توربیدومتریک با کیت های مخصوص اندازه گیری گردید. داده های کیفی بصورت توزیع فراوانی و اطلاعات کمی به صورت میانگین± انحراف معیار گزارش گردید. همبستگی بین متغیرها نیز با استفاده از ضریب پیرسون و اسپیرمن مشخص شد. آنالیز داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss نسخه 14 انجام گرفت و 05/0> p به عنوان سطح معنی دار بودن در نظر گرفته شد. براساس نتایج بدست آمده میانگین سطح سرمی منیزیم در گروه بیمار کمتر از گروه کنترل بود(03/0 ± 0/2 در مقابل 04/0 ± 2/2) هرچند این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود. در گروه بیماران میانگین سطح منیزیم در مردان(05/0± 2) به صورت معنی داری کمتر از زنان(04/0± 14/2) بود(05/0p<). بعد از همسان سازی سن، bmi و فاکتورهای خطر در دو گروه بیماران مبتلا به آنژین صدری(ua) و انفارکتوس میوکارد(ami) مشخص شد سطح سرمی منیزیم در گروه ami (04/0 ± 9/1) به صورت معنی داری پایین تر از گروه ua (04/0± 2/2) بود(001/0>p). هم چنین بین سطح سرمی منیزیم و crp همبستگی منفی دیده شد(001/0>p و 703/0- =r). ارتباط معنی داری بین سطح سرمی منیزیم و crp با مدت زمان بستری شدن وجود داشت(به ترتیب55/0- =r، 001/0=p و 5/0=r، 001/0=p). به نظر می رسد با افزایش سطح سرمی منیزیوم شدت التهاب و طول دوره بستری در بیماران مبتلا به بیماری شریان کرونر کاهش می یابد. از این رو احتمال دارد اندازه گیری و تصحیح سطح سرمی منیزیوم در بهبود شرایط بالینی این افراد دخالت داشته باشد.