امروزه مهاجرت یکی از پارامترهای مهم مطالعات اجتماعی می باشد. در حال حاضر 232میلیون مهاجر در جهان وجود دارند. اما آمار دقیقی از افرادی که تمایل به مهاجرت دارند؛ به دست نیامده است. در تحقیق حاضر تمایل به مهاجرت در میان دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد بررسی می شود. بدین ترتیب هدف اصلی این تحقیق بررسی میزان و شیوع این پدیده و علل و انگیزه های آن در میان دانشجویان با استفاده از نظریه ی جاذبه و دافعه ی «لی» می باشد. روش مورد استفاده در این تحقیق استفاده پیمایش است و حجم نمونه 320 نفر از دانشجویان دانشگاه فردوسی می باشد. بر اساس یافته های این تحقیق نمره ی میانگین تمایل به مهاجرت دانشجویان دانشگاه فردوسی که با استفاده از 7 گویه بوسیله ی طیف لیکرت مورد سنجش قرار گرفت، 22 محاسبه شده است که می توان نتیجه گرفت که میزان تمایل به مهاجرت دانشجویان دانشگاه فردوسی بالاتر از حد متوسط بوده است. همچنین نتایج این تحقیق حاکی از آن است که متغیرهای دین داری، احساس امنیت و هویت ملّی تأثیر منفی و بازدارنده بر تمایل به مهاجرت دارند و متغیرهای تفاوت سطح دست مزدها و نابرابری فرصت های اشنغال و نحوه ی گذران اوقات فراغت تأثیر مثبت و برانگیزاننده بر تمایل به مهاجرت دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد دارند.