با گسترش روزافزون شهرنشینی و توسعه ی کلان شهرها، به ویژه در دهه های اخیر، پدیده¬هایی چون صنعتی شدن، تراکم جمعیت، از میان رفتن حس همسایگی و کاهش روابط خویشاوندی، مهاجرت و حاشیه نشینی افزایش یافته ؛ وجود چنین پتانسیل¬هایی موجب آن می¬شود که ساکنین شهرهای بزرگ در زمینه برخورد یا چگونگی مواجه با جرائم پیش رو دچار نگرانی¬ها و ترس¬هایی باشند. پیامدهای ترس از جرم(احساس عدم امنیت) در سطوح مختلف فردی، همسایگی و اجتماعی مشهود و قابل بررسی است بدین منظور، تحقیق حاضر درصدد تبیین ترس از جرم در مناطق حاشیه نشین شهر مشهد با تکیه بر نظریه پنجره های شکسته و همچنین نظریه اثربخشی جمعی می باشد. روش مورد استفاده در این پژوهش، پیمایش و ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه می باشد. جمعیت این تحقیق شامل کلیه ساکنین بالای 15 سال ساکن در منطقه شهرک حجت شهر مشهد می باشند که 384 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شده و مورد مطالعه قرار گرفته اند. متغیر ترس از جرم شامل دو بٌعد«احساس عدم امنیت» و «ترس از بزه دیدگی» می باشد و متغیرهای مستقل عبارتند از :بی نظمی اجتماعی درک شده ،بی نظمی فیزیکی درک شده ، اعتماد اجتماعی، کنترل اجتماعی غیررسمی و احساس تعلق محله ای که تاثیر آنها بر متغیر ترس از جرم و ابعاد آن بررسی شده است. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss انجام گرفته است. نتایج حاصل از تحقیق نشان دهنده آن است که از میان 5 متغیر مستقل تحقیق، متغیرهای بی نظمی اجتماعی درک شده ،بی نظمی فیزیکی درک شده ، اعتماد اجتماعی، کنترل اجتماعی غیررسمی بر ترس از جرم موثر بوده و متغیر اعتماد اجتماعی، مهمترین تبیین کننده ترس از جرم می باشد (355/0-beta : ).