قابلیت اطمینان، یک شاخص مهندسی و ریاضی برای بررسی کمی خرابی‏ها و پیش بینی زمان عملیات مفید هر دستگاه یا سیستم مهندسی می‏باشد. از کار افتادن محصول ها و سیستم ها موجب وقوع اختلال در سطوح مختلفی می شود؛ بنابراین به عنوان یک پرسش اساسی چنین مطرح است که قابلیت اطمینان سیستم در طول عمر کاری آینده‏اش چه میزان است و ایمنی آن چقدر است؟ این پرسشی است که بخش‏هایی از آن را می‏توان با ارزیابی و کمیت سنجی قابلیت اطمینان پاسخ گفت. این تحقیق با هدف شناسایی و تحلیل رفتار خرابی و تعمیرات ماشین بیل مکانیکی از طریق مدل‏سازی و تحلیل قابلیت اطمینان و نگهداری ماشین، انجام شده است. مبنای مدل‏سازی این تحقیق، روش تحلیل آماری است که پایه‏ای‏ترین روش تحلیل و مدل‏سازی قابلیت اطمینان می باشد. بدین منظور ضمن تعیین زیرسیستم های عملیاتی ماشین بیل مکانیکی برای اولین بار رفتار خرابی‏ دو دستگاه بیل مکانیکی معدن سنگ آهن میشدوان مورد بررسی قرار گرفته است. اطلاعات مورد استفاده جهت مدل سازی قابلیت اطمینان و نگهداری برای هر یک از زیرسیستم های تعیین شده و تحلیل پیرامون قابلیت اطمینان و نگهداری کلی هر یک از ماشین ها شامل زمان عملکرد ماشین، زمان آماده به کار، علت توقف، مدت توقف و تعمیر ماشین در یک دوره زمانی 13 ماهه عملکرد ماشین‏ها بوده از منابع متعددی مانند گزارش عملکرد ماشین آلات معدن، گزارش تعمیرات و نگهداری استخراج شده است. محاسبات نشان می دهد که قابلیت اطمینان بیل مکانیکی نیوهلند نسبت به کوماتسو، در ابتدای دارای مقادیر بزرگ تر بوده ولی با گذشت زمان، کمتر از آن می شود. به طوری که قابلیت اطمینان بیل مکانیکی نیوهلند و کوماتسو به ترتیب پس از گذشت 270 و 350 ساعت متمایل به صفر می شود. قابلیت نگهداری بیل مکانیکی نیوهلند نسبت به کوماتسو، دارای مقادیر بزرگ تر می باشد. به عبارت دیگر در زمان های یکسان، احتمال تعمیر بیل مکانیکی نیوهلند بیشتر از بیل مکانیکی کوماتسو است. به طوری که احتمال تعمیر در یک شیفت تعمیراتی (12ساعت)، برای بیل مکانیکی نیوهلند و کوماتسو به ترتیب 70% و 60% می باشد.