رنه دکارت یکی از فیلسوفان، ریاضیدانان و فیزیکدانان مشهور عصر جدید بود که در سال 1596 در شهرک لاه از ایالت تورین متولد شد. وی در سال 1604 وارد مدرسه لافلش شد و تا شانزده سالگی در آنجا به تحصیل اشتغال داشت . این مدرسه را فرقه ای از مسیحیان به نام ژزوئیتها یا یسوعیان اداره می کردند. دکارت ابتدا در این مدرسه به خواندن ادبیات مشغول شد و سه سال آخر دوره هشت ساله این مدرسه را صرف تحصیل منطق، ریاضیات ، فلسفه کرد و با مبانی این علوم آشنا شد. به این ترتیب دکارت در سن شانزده سالگی مدرسه را رها کرده و از آن به بعد تن به آموزش هیچ معلمی نداد و شخصا به مطالعات خود ادامه داد و اصول فلسفه خویش را تدوین کرد. بعد از ترک تحصیل دکارت تصمیم گرفت اطلاعات علمی خویش را از دو منبع بگیرد. یکی کتاب جهان و دیگری درون ذات خود. او در جستجوی علمی بود که برای زندگی سودمند باشد. به این مناسبت او وارد ارتش هلند شد. در این دوره از سکونت خویش در هلند، یک روز اعلانی روی دیوار دید که در آن، یک مساله ریاضی را طرح کرده بودند و از اهل فضل خواسته بودند که آن مشکل را حل کنند. دکارت چون زبان هلندی نمی دانست از شخصی خواست که آن مطلب را برایش ترجمه کند. آن شخص که بیکمان نام داشت آن را برای او ترجمه کرد وقتی که استعداد و نبوغ دکارت را مشاهده کرد او را به فراگیری علم و دانش ترغیب نموده و دکارت نیز قبول کرد و تصمیم گرفت که تحقیقات علمی خویش را پی گیری کند. دکارت در سال 1619 از هلند به دانمارک و آلمان رفت و به خدمت در ارتش ماکسیمیایان درآمد، اما زمستان از راه رسید و در دهکده نوبرگ در حوالی رود دانوب ، با فراغت تمام به تحقیق و پژوهش در ریاضیات پرداخت و مسائل و براهین تازه ای را کشف کرد که به نوشته خودش همه آنها مهم بود.