پژوهش حاضر در زمینه بررسی جنبه های زندگی در بلندمرتبه ها و با هدف شناخت ابعاد اجتماعی، فرهنگی و روانی و همچنین ابعاد کالبدی موثر بر این متغیرها انجام شده است. برای رسیدن به هدف فوق، ویژگی های اجتماعی موثر بر بلندمرتبه ها، مشکلات و مسائل خاص بلندمرتبه ها، عوامل و متغیرهای تأثیرگذار بر روابط همسایگی، شرایط ایجاد تعاون و همکاری میان ساکنین و همچنین ویژگی های کالبدی موثر بر متغیر های اجتماعی، فرهنگی در زمینه رضایت از آپارتمان همچون عدم اشراف، وجود فضای سبز، دید و چشم انداز و... در این تحقیق به تفصیل مورد بررسی قرار گرفته است. در این پژوهش تلاش بر این بوده که بر اساس مبانی نظری متغیرهای اجتماعی- فرهنگی موثر بر زندگی بلندمرتبه ها، مسائل و معضلات موجود در این مجتمع ها را در جهت برنامه ریزی هدفمند به منظور ساماندهی و همچنین تدوین معیارهایی برای بلندمرتبه سازی در آینده تغییر داد.

آموزش در وهله ی نخست به تعریف هویت، فرهنگ و ارزشهای یک جامعه می پردازد و در این راستا همه چیز در محیطی گرد هم می آیند که قابلیت های آن می تواند بر غنای عمل آموزش تأثیر بسزایی بگذارد. یکی از معانی مهم و موثر در ارتباط انسان و محیط که مورد توجه طراحان بوده است، حس تعلق می باشد. در روش های طراحی محیطی- علی رغم استفاده فراوان از این واژه- تعریف مشخص و معینی از این معنا و عناصر تشکیل دهنده آن ارائه نگردیده است. لذا با هدف شناسایی این حس در معماری به معرفی ابعاد مختلف حس تعلق و عوامل تشکیل دهنده آن پرداخته شد. بدین منظور، براساس روش پژوهش شناختی و با رویکردهای هستی شناسانه و معرفت شناسانه به بررسی ادبیات موضوع پرداخته می شود. نتایج پژوهش نشان می دهد حس تعلق از معیارهای ارزیابی محیط های با کیفیت بوده و در معماری و رشته های طراحی محیطی، ویژگی های کالبدی نظیر فرم(رنگ، اندازه، شکل، مقیاس) و روابط اجزاء کالبدی با تامین و تاکید بر فعالیت های اجتماعی محیط، نقش مهم و موثر در شکل گیری حس تعلق دارا، می باشد که در نهایت مدلی از عوامل تاثیرگذار محیطی ارائه گردیده است.

کمبود منابع انرژی و افزایش مصرف انرژی از نگرانی های پیش روی جوامع امروزی است. ازآنجاکه بخش مهمی از انرژی ، در ساختمان ها مصرف می شود، تاکنون تلاش های زیادی برای یافتن راه های کاهش مصرف انرژی در ساختمان ها انجام شده است. تأثیر طراحی معماری و استفاده از پارامترهای تأثیرگذار در بهینه سازی مصرف انرژی همزمان با ایجاد فضاهای مطلوب ازنظر آسایش حرارتی و بصری برای افرادی که در ساختمان ها زندگی می کنند اهمیت بسزایی دارد. ازجمله ساختمان هایی غیرمسکونی که ساکنان زیادی با استفاده مداوم دارد بیمارستان ها می باشند.درنتیجه به دلیل وجود ساکنان تمام وقت تأمین آسایش حرارتی ساکنین بار حرارتی زیادی را به ساختمان تحمیل می کند که با تمهیدات معماری می توان بخشی از این انرژی را تأمین کرد. علاوه بر این بیمارستان ها به دلیل مسائل بهداشتی و تأمین نیازهای سلامتی نیاز به استفاده از تجهیزات و امکانات خاصی دارد که ملزم به رعایت ضوابط و استانداردهای ویژه ای می باشد که تجلی این استاندارها در معماری به حد اعلایی خود می رسد. در این تحقیق کاربری درمانی به عنوان موضوع پروژه تعریف شده است و در راستای دستیابی به بهترین و بهینه ترین عملکرد در این گونه ساختمان ها ، استاندارهای تعیین شده از سوی وزارت بهداشت و درمان ازجمله ارتباطات فضایی ، نحوه دسترسی به فضاهای استریل ، ممانعت از انتشار آلودگی ها و لحاظ شده است . علاوه بر این ساختمان موردنظر با رویکرد معماری سبز تعریف شده است که برای نیل به این مقصود نیز در مرحله اول طراحی اقلیمی و منطبق بر شرایط جغرافیایی منطقه طراحی شده و در مراحل بعدی جهت جلوگیری از اتلاف انرژی کسب شده و افزایش میزان استفاده از انرژی های طبیعی از راهکارهای فعال و غیرفعال خورشیدی و استفاده از مصالح ذخیره ساز انرژی بهره گیری شده است. بیمارستان ها ، امروز رویکردی را انتخاب نموده اند که آنان را به مرکز مراقبت بهداشتی به همراه ایجاد نو آوری و مراقبت دلسوزانه از بیماران تبدیل نموده است که استاندارد های بالای کیفیت نیز هماهنگ با هزینه های موثر ، جاری می گردد. گرچه اتخاذ این رویکرد در ظاهر مطلوب به نظر می رسد ، چرا که بیمارستان ها ضمن توجه هدفمند به بیماران ،آن هم دلسوزانه ، هزینه های خود را نیز مدیریت می نمایند . اما در واقع رویکرد های مدیریتی در بیمارستان های امروزی محیط زیست را به شدت تحت فشار قرار داده و ضمن افزایش هزینه های بیمارستانی ، در افزایش بیماری در جامعه نیز تأثیر جدی داشته است . به عبارتی بیمارستان ها در یک پارادوکس مدیریتی گرفتار شدند . در چندساله اخیر ، تشکل ها و سازمان های مختلف ، مرتباً برای کنترل محیط زیست به مرکز مراقبت بهداشتی برای حفظ انرژی و منابع فشار میاورند . اما این فشار های اجتماعی و حاکمیتی افزایش هزینه و کنترل های سطحی را در پی داشته اند. بیمارستان های فردا به رویکرد (do no harm) عمل کرد بی ضرر رو آورده اند . یعنی انجام اقداماتی که نه تنها برای بیماران بلکه برای اجتماعات اطراف آن ها و محیط زیست نیز مضر نیستند . مراکز مراقبت بهداشتی در سراسری دنیا ، رقابت رو به رشدی را با شناسایی و کاهش فشار منفی زیست محیطی در کار اجرایی خود در پیش گرفته اند و بهترین تجربیات عملی موفقیت آمیز (best practice) که توسط دیگر سازمان ها در واحد های مراقبت بهداشتی انجام شده را بین خود تسهیم می نمایند .

موضوع این پروژه، طراحی مسکن با مفهوم طراحی مسکنی با در نظر گرفتن هزینه های آن در کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت است. مسکنی مقرون به صرفه که با حداقل هزینه اما با کیفیتی قابل سکونت می باشد، به طوری که نیاز های فردی و اجتماعی تمامی اعضای خانواده (اعم از پدر، مادر، فرزند) را تامین نموده و مکانی برای کمک به پرورش یک انسان سالم و مفید برای جامعه باشد. در این پروژه سعی بر آن است که مسکن اقتصادی را نه تنها با نگاه سود آوری اقتصادی کوتاه مدت بلکه با رویکرد کیفیت محورکه درنهایت سود آوری اقتصادی بلند را به دنبال خواهد داشت مورد بررسی قرار گرفته و با تحلیل نیاز های انسانی و با توجه به شرایط اقتصادی- اجتماعی قشر کم درآمد راهکارهایی برای ایجاد فضایی مناسب و قابل درک برای این افراد ارائه گردد.