بشاربن برد شاعر عرب زبان عصر اموی و عباسی است.رودکی نیز از شاعران فارسی زبان عصر سامانیان است.این رساله، ضمن بررسی مهمترین مضامین شعری و تحلیل اشعار دو شاعر،در صدد بیان تفاوت ها و مشترکات فکری و مضمونی این دو شاعر بزرگ می باشد.هر دو شاعر در خمریات از تشبیهات زیبایی بهره جسته اند و گاهی مضامین شعری شان بسیار به هم نزدیک است.در مدح اشعار رودکی روان تر است و در اشعار وصفی شان نیز توانسته اند در خلق معانی و ساخت تصاویر حیرت همگان را برانگیزند.

اصحاب کساء یا همان پنج تن آل عبا عنوانی است که شیعیان برای محمد، علی، فاطمه و دو فرزند آنان حسن و حسین به کار می برند. ایشان از جمله بهترین الگوهای اخلاقی و انسانی بوده اند که اندیشمندان و محقّقان زیادی در توصیف آن ها قلم زده اند. شاعران برجسته ای نیز به این امر خطیر و رسالت بزرگ پرداخته اند و فضائل اهل بیت(ع) را با زبان شعر به تصویر کشیده اند.در این میان،شاعران عرب زبان شیعه سهم در خور توجهی داشته اند.یکی از این شاعران متعهد و برجسته، شیخ محمد علی یعقوبی، شاعر معاصر عراقی است. او مجموعه ی شعری با نام«الذّخائر» دارد که در آن ،ارادت خالصانه اش را به اهل بیت(ع) عرضه می نماید.قسمتی از این مجموعه ی شعری در مدح اصحاب کساء می باشد. که شاعرتعداد 445بیت را به بیان سیره و فضائل آن ها اختصاص داده است که به زیبایی آرایه های ادبی و بلاغی،واقتباس از آیات قرآن و احادیث نبوی و ائمه را به کار گرفته است. نگارنده در این رساله بر آن است تا با روش ترجمه ی معنایی، به شرح،و تحلیل این چکامه بپردازد.