به منظور ارزیابی شاخص¬های کشت مخلوط زیره سبز (cuminum cyminum) و نخود (cicer arietinum) در کشت مخلوط تأخیری تحت شرایط آب و هوایی مشهد، آزمایشی در قالب طرح بلوک¬های کامل تصادفی با 3 تکرار و 7 تیمار در سال زراعی 1392-1391 انجام شد. تیمارهای این آزمایش شامل: کشت خالص زیره¬سبز (25 بهمن¬ماه)، کشت خالص نخود (25 بهمن¬ماه)، کشت مخلوط زیره¬سبز و نخود (25بهمن¬ماه)، کشت خالص نخود (10اسفند¬ماه)، کشت مخلوط تأخیری جایگزینی (10اسفند¬ماه)، کشت خالص نخود(26اسفند¬ماه) و کشت مخلوط تأخیری جایگزینی (26 اسفند¬ماه) بود. نتایج نشان داد بیش-ترین تجمع ماده خشک (91 گرم در متر مربع) و شاخص سطح برگ (42/0) زیره سبز مربوط به کشت خالص بود. تجمع ماده خشک (322 گرم در متر مربع) و شاخص سطح برگ (3/1) نخود نیز در کشت خالص 25 بهمن ماه بالاترین مقدار را داشت و با کشت مخلوط تأخیری این مقدار کاهش یافت. بررسی عملکرد و اجزای عملکرد زیره سبز نشان داد عملکرد دانه، عملکرد ماده خشک، ارتفاع بوته و تعداد چترک در بوته، به طور معنی داری تحت تأثیر تیمارهای مختلف قرار گرفت. عملکرد ماده خشک، عملکرد دانه، ارتفاع بوته، نسبت ساقه به ریشه و وزن هزار دانه نخود تحت تأثیر تاریخ های مختلف و الگوی کشت قرار گرفت. ارزیابی نسبت برابری زمین نشان داد بیش¬ترین ler (33/2) مربوط به تیمار کشت مخلوط تأخیری 26 اسفند ماه و کمترین ler (24/1) مربوط به تیمار مخلوط 25 بهمن ماه بود. بررسی مجموع ارزش نسبی نیز نشان داد بیش¬ترین rvt (53/1) مربوط به تیمار مخلوط تأخیری 10 اسفند ماه و کمترین مقدار rvt (25/1) مربوط به تیمار مخلوط تأخیری26 اسفند ماه بود.