سرمایه گذاران نهادی به کیفیت اطلاعات در مقابل سود بیش تر نیاز داشته، به همین خاطر حسابرسان جهت انجام فعالیت حسابرسی در شکل موثر باید تلاش های خود را حداکثر و کیفیت اطلاعات را گواهی کنند. مالکیت مدیریتی مسئله نمایندگی بین سهامداران و مدیران را به دلیل همسو کردن منافع مدیران و سهامداران، کاهش خواهد داد. وجود مالکیت مدیریتی بالا، شکاف بین مالکیت و مدیریت را کاهش داده و عدم تقارن اطلاعاتی نسبت به سایر سازمان ها پایین تر خواهد بود. که نیاز هزینه های نظارتی (حق الزحمه حسابرسی) را کاهش می دهد. با توجه به اهمیت وظیفه حسابرسان در جهت اعتباردهی به صورت های مالی و اینکه ترکیب سهامداران از اصلی ترین عوامل داخلی نظام راهبری شرکت ها بوده، لذا هدف اصلی این پژوهش، بررسی تأثیر ساختار مالکیت بر حق الزحمه حسابرسی و اظهارنظر حسابرسان مستقل در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. با آزمون فرضیه‏‏های جداگانه تحقیق و با استفاده از رگرسیون چند متغیره به روش داده های ترکیبی برای 69 شرکت در دوره زمانی 1385-1390 مشخص گردید که مالکیت سهام توسط سرمایه گذاران نهادی، تاثیر مثبت معناداری بر حق الزحمه حسابرسی شرکتها دارد. همچنین نتایج تحقیق نشان‏ می‏دهد که مالکیت سهام توسط سرمایه گذاران نهادی با صدور اظهارنظر مشروط حسابرسی دارای رابطه منفی معناداری می باشد. و بین مالکیت مدیریت با حق الزحمه حسابرسی و اظهارنظر مشروط حسابرسان رابطه معناداری مشاهده نگردید.