نام پژوهشگر: محمد جعفرخان
محمد جعفرخان حمیدرضا عامری سیاهوئی
انسان از طبیعت بهره بسیار برده و شناختی که از خوب دیدن در جهان بدست آورده راهگشای او در پیچیدگیهای زندگی بوده است. هر سفر به شرط توجه، انسان را به حقیقت هستی نزدیک تر می کند پس در چگونگی ایجاد رابطه بین انسان و طبیعت که در نهایت به آفرینشی زیبا می انجامد باید ژرف اندیشید و استوار قدم برداشت. معماری از زمینه هایی است که در آن می توان برای نحوه این ارتباط به تعریفی مناسب دست پیدا کرد و با برنامه ریزی طبق مبانی ای که این رشته از شناخت انسان و شناخت طبیعت ارائه می دهد، ترکیبی متعادل بدست آورد که راه انسان را برای شناخت از طریق سفر، کوتاهتر می کند و به او طبیعت و حقیقت آن را می آموزد. در حال حاضر به طوری که از مطالعات درباره وضع گردشگری در ایران بر می آید، متأسفانه این فعالیت با نوعی رکود در کشور روبروست. معماری در توسعه گردشگری از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این میان حتی پرداختن به طرح های ضربتی و کوتاه مدتی که منطبق با اهداف کلان و دراز مدت برای توسعه گردشگری هستند، بسیار تأثیر گذار و مهم می باشد. طرح این پروژه با توجه به موقعیت منطقه ی الموت قزوین از نظر توریستی، باعث پیشرفت چشمگیر صنعت توریسم در این ناحیه می شود. ضمن اینکه با گسترش نظارت محیط زیست بر ناحیه به حفظ اکوسیستم طبیعی آن کمک می کند. طرح با رویکرد معماری پویا ارائه شده است ، که رویکردی نوین و دارای نگاه ویژه به طبیعت و پویایی آن است. می توان به شکلی شروع معماری پویا را در ورودی و پنجره های بناهای باستانی یافت، سپس این معماری درآسیاب های بادی نمایان تر می گردد. معماری پویا با فناوری همگام شده و در دوره ی معاصر بسیار توسعه پیدا کرده است. تغییر و پویایی در عناصر تشکیل دهنده ی فضا می تواند اهدافی گوناگون از جمله کارکردی ، زیبایی شناختی و... را دنبال نماید.