خانواده در بین تمامی نهادهای اجتماعی از اهمیت خاصی برخوردار است و رضایت از زندگی خانوادگی و یا زناشویی در ایفای کارکردهای مختلف خانواده موثر است و عوامل گوناگونی بر رضایت از زندگی زناشویی تأثیرگذار است. هدف پژوهش حاضر شناخت میزان و عوامل مرتبط با رضایت از زندگی زناشویی در بین زنان متأهل شهر یزد و ارائه پیشنهادها و راهکارهایی برای ارتقای رضایتمندی زنان از زندگی زناشویی خودشان می باشد. روش پژوهش پیمایشی می باشد و جامعه آماری این پژوهش زنان متأهل شهر یزد می-باشند. تعداد نمونه براساس فرمول نمونه¬گیری کوکران 383 نفر مشخص گردید و شیوه نمونه گیری به صورت خوشه ای متناسب می باشد. تکنیک مورد استفاده برای گردآوری داده¬ها در این پژوهش، پرسشنامه استاندارد بوده که از پایائی و اعتبار کافی برخوردار می باشد. یافته¬های این پژوهش نشان می¬دهد که میزان رضایتمندی زوجین از زندگیشان در حد متوسط می¬باشد و بین متغیرهای سن، اختلاف سنی، تعداد فرزندان، مدت زمان ازدواج، تحصیلات، وضعیت اشتغال، میزان درآمد، نوع مسکن، پایگاه اجتماعی، شیوه انتخاب همسر، سبک زندگی و دینداری با رضایت از زندگی زناشویی رابطه معنادار بوده است. اما این رابطه با نگرش به نقش جنسیتی معنادار نمی¬باشد. نتایج رگرسیون نشان داد که در مجموع، به ترتیب متغیرهای سبک زندگی، سن، نوع مسکن ، اختلاف سنی زوجین، پایگاه اجتماعی، میزان درآمد، میزان تحصیلات، نگرش به نقش جنسیتی و تعداد فرزندان حدود 60 درصد از واریانس رضایت از زندگی زناشویی را تبیین می کنند.