پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه ی بین امنیت اجتماعی و سبک زندگی با کیفیت زندگی و شادکامی زنان شهر کرمانشاه در سال 1393 انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی، از نوع همبستگی است. جامعه ی آماری شامل کلیه زنان شهرکرمانشاه بود که به روش نمونه گیری خوشه‏ای چند مرحله‏ای نمونه ای به حجم 384 نفر انتخاب شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های کیفیت زندگی، شادکامی، امنیت اجتماعی و سبک زندگی استفاده گردید. برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که متغیرهای سبک زندگی و مولفه های امنیت اجتماعی(تصور فرد از خود، حمایت اجتماعی و نگرش به عملکرد پلیس)توان پیش بینی کیفیت زندگی را دارند و بین امنیت اجتماعی با کیفیت زندگی رابطه مثبت و بین سبک زندگی با کیفیت زندگی رابطه منفی وجود دارد. دیگر نتایج نشان داد که مولفه های تصور فرد از خود، سبک زندگی، وسایل ارتباط جمعی و امنیت اقتصادی توان پیش بینی شادکامی را دارند همچنین بین امنیت اجتماعی با شادکامی رابطه مثبت و بین سبک زندگی با شادکامی رابطه منفی به دست آمد. با توجه به نتایج پژوهش، انتظار می رود هرگونه اقداماتی که در راستای بهبود امنیت اجتماعی و سبک زندگی صورت گیرد ارتقاء بیشتر کیفیت زندگی و شادکامی زنان را در پی خواهد داشت .