هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر 8 هفته تمرین استقامتی بر حجم و ظرفیت ریوی fev1/fvc, fev1, fvc)) مردان سیگاری بود. به همین منظور از بین مردان سیگاری مراجعه کننده به مرکز ترک سیگار در شهر گزبرخوار از توابع اصفهان، پس از تایید پزشک، تعداد 20 نفر انتخاب و بصورت تصادفی در دو گروه، تجربی (10n=) (با میانگین سنی 07/5±33/34 سال و شاخص توده بدنی 55/3±41/25 کیلوگرم برمترمربع) و گروه کنترل (10 n=) (بامیانگین سنی 81/4±10/32 سال و شاخص توده بدنی 66±26/27 کیلوگرم بر متر مربع) قرار گرفتند. وزن، قد و شاخص های اسپیرومتریfev1/fvc, fev1, fvc) )، قبل و بعد از 8 هفته تمرین استقامتی اندازه گیری شد. گروه تجربی، 8 هفته تمرین استقامتی فزاینده (هر هفته3 جلسه و هر جلسه به مدت 40 تا60 دقیقه) که شامل دویدن با شدت60 تا 75 درصد ضربان قلب بیشینه بود، را اجرا کردند. شدت تمرین از طریق ضربان قلب بیشینه و فرمول (سن _ 220) کنترل می گردید و هرجلسه به شدت و مدت تمرین اضافه شد. از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تی مستقل جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده گردید. نتایج پژوهش حاضر نشان داد شاخص های اسپیرومتری (fev1/fvc, fev1) به طور معناداری پس از هشت هفته تمرین استقامتی افزایش یافت (05/0>p). همچنین این تمرینات باعث افزایش fvc گردید ولی از لحاظ آماری معنا دار نبود (05/0<p). این درحالی بود که در هیچکدام از شاخص های اسپیرومتری گروه کنترل تغییر معنی داری ایجاد نشد. درنهایت، پژوهش حاضر نشان داد که هشت هفته تمرین استقامتی با شدت متوسط با بهبود حجم ها و ظرفیت های ریوی مردان سیگاری تا حدودی می تواند اثرات مخرب ناشی از سیگار را مرتفع ساخته و با تأثیر بر سلامت جسمی و روانی به آنها کمک نماید.