بذر یک اندام زنده و حیاتی در تولید محصولاتی است که به وسیله آن تکثیر می¬شوند. جوانه¬زنی خوب و استقرار مناسب گیاه در تولید این محصولات دارای اهمیت ویژه¬ای می¬باشد. یک روش مناسب جهت تقویت بذر¬ها به منظور بهبود سرعت جوانه¬زنی، یکنواختی رشد و کاهش زمان ظهور گیاهان پرایمینگ بذر می¬باشد. تیمار¬های قبل از کاشت بذر (پرایمینگ بذر) شامل هیدروپرایم، اسمو پرایم، هالو پرایم، بیو پرایم، پرایمینگ¬های هورمونی و پرایمینگ مغناطیسی است. بیوپرایمینگ یک روش جدید برای تیمار بذر است که شامل استفاده از میکرو¬ارگانیسم¬های مفید یا عوامل کنترل بیولوژیکی در ریشه یا بذر است که بهبود رشد گیاه یا کنترل بیماری¬ها را از طریق روش¬های مختلف شامل تولید هورمون¬های گیاهی، آنتی بیوتیک¬ها یا آنزیم¬ها، فراهم می¬کند و اخیرا" به عنوان یک روش جایگزین برای کنترل بسیاری از بیماری¬های بذر و عوامل بیماری¬زای خاک¬زاد استفاده شده است. مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرات تلقیح بذر با باکتری¬های محرک رشد بر بهبود شاخص¬های جوانه¬زنی، رشد و عملکرد گل دارویی همیشه بهار در دو بخش آزمایشگاهی و گلخانه¬ای صورت گرفت. باکتری¬های مورد استفاده شامل جنس¬های ردوکوکوس (rhodococus sp.)،کورینه¬باکتریوم (corynebacterium sp.)، مایکو¬باکتریوم (mycobacterium sp.)، باسیلوس (bacillus sp.)، ازتوباکتر (azotobacter sp.)، سودموناس پوتیدا (pseudomonas putida) و سودموناس فلورسنس (pseudomonas florescence) بود. طی بررسی در بخش ازمایشگاهی پژوهش، باکتری¬های باسیلوس، ازتوباکتر، سودموناس فلورسنس و سودموناس پوتیدا سبب بهبود شاخص¬های جوانه¬زنی گیاه از جمله درصد جوانه¬زنی، سرعت جوانه¬زنی، میانگین زمان جوانه¬زنی، ضریب سرعت جوانه¬زنی و جوانه¬زنی نسبی، شاخص ویگور i و ii گردیدند و در بخش گلخانه¬ای پژوهش نیز بهبود صفات رشدی و عملکرد گیاهان حاصل از بذور تلقیح یافته با باکتری¬های باسیلوس، ازتوباکتر، سودموناس فلورسنس و سودموناس پوتیدا حاصل شد. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که تلقیح بذور با باکتری¬های محرک رشد اثر مثبتی بر شاخص¬های جوانه¬زنی و رشد گیاه همیشه بهار داشته و باعث افزایش عملکرد و خصوصیات کیفی گیاه نیز می¬گردد. همچنین می¬توان با استفاده از این باکتری¬ها به عنوان کود¬های بیولوژیک، با کاهش آلودگی محیط در اثر کاهش استفاده از کود¬های شیمیایی، باعث جلوگیری از تخریب و بهبود ساختمان خاک نیز شد.

نام خانوادگی: شیخی نام: فاطمه عنوان پایانامه:جداسازی وشناسایی میکروارگانیسم های تولیدکننده لاکاز از محیط وتعیین بهترین سویه تولید کننده استاد راهنما: دکتر محمد رعایایی اردکانی اساتید مشاور:دکتر نعیمه عنایتی ضمیر و مهندس غلامرضا قزلباش درجه تحصیلی: کارشناسی ارشد رشته: میکروبیولوژی محل تحصیل (دانشگاه): دانشگاه شهید چمران اهواز دانشکده: علوم تعداد صفحات:150 تاریخ فارغ التحصیلی: 27/6/90 کلید واژه: قارچ، باکتری، لاکاز، بیوپولاریس استرالینزس ، باسیلوس سوبتیلیس،abts چکیده: لاکاز یک آنزیم اکسیدوردکتاز است که قادر به اکسید کردن انواع ترکیبات آروماتیک می باشد. لاکاز به علت ویژگیهای خاص خود در بین آنزیم های تجزیه کننده لیگنین از اهمیت ویژه برخوردار است. در این تحقیق میکروارگانیسم های تولید کننده لاکاز اعم از قارچ و باکتری از خاک اطراف ریشه نیشکر، باگاس، فاضلاب کارخانه کاغذسازی، چوب درختان پوسیده و کمپوست جداسازی شدند. در مرحله اول 147 جدایه قارچی و 96 جدایه باکتریایی جداسازی شد.برای غربالگری قارچ های تولیدکننده لاکاز از محیط mea حاوی 1/0 گرم در لیتر abts و5/0 میلی مول آلفانفتول و محیط سنتتیک حاوی 2/0% گویاکل و کریستال ویوله استفاده شد.کلونی ها در محیط کشت حاوی abts با تولید هاله سبز،درمحیط حاوی گویاکل هاله قهوه ایی،در محیط حاوی آلفا نفتول هاله سیاه و با بی رنگ کردن محیط حاوی کریستال ویوله مشخص شدند.بااستفاده از این چهار روش 22 جدایه قارچی غربالگری شد که 18 جدایه قارچی در محیط کشت حاوی نشانگر abts غربالگری شدند(90%) که این موضوع نشاندهنده قابلیت بالای این ماده در غربالگری قارچ-های تولیدکننده لاکاز است.باکتری ها در محیط کشت آگار مغذی حاوی5/0 میلی مول گویاکل و 2/0 گرم در لیتر abts کشت شدند که بعد از 96 ساعت گرماگذاری در 33-28 درجه سانتیگراد در محیط کشت حاوی گویاکل 16 جدایه که همگی از جنس باسیلوس بودند به رنگ قهوه ایی درآمدند.abts نشانگر مناسبی برای غربالگری باکتری ها بر روی پلیت نبود. بعد از مرحله اول غربالگری، برای تعیین میزان کمی لاکاز جدایه های منتخب،آن ها در محیط مایع کشت شدند.میزان لاکاز جدایه ها در دوحالت سکون و هوادهی بررسی شد.قارچ بیوپولاریس استرالینزس سویه a103 با تولید u/l613 در شرایط هوادهی به عنوان بهترین جدایه تولیدکننده لاکاز انتخاب شد. وزن مولکولی آنزیم لاکاز این سویه با تکنیک sds-page تعیین شد.دو باند با وزن مولکولی 68 و83 کیلو دالتون در ژل sds-page مشاهده شد.ازمیان جدایه های باکتریایی، باکتری باسیلوس سوبتلیس سویه wpi به عنوان بهترین جدایه باکتریایی تولید کننده لاکاز با میزان u/l28/2 و وزن مولکولی 55 کیلو دالتون تعیین شد.