در این پ‍ژوهش سنتز پلی یورتان کاتیونی هیبرید شده با نانو ذرات sio2/tio2 با مونومرهای اولیه ایزوفوران دی ایزوسیانات(ipdi) ،n-متیل دی اتانول آمین(mdea)،بوتان دی ال(bd) و ترکیبات معدنی ایجاد کننده نانو ذرات شامل،تری اتوکسی سیلیل پروپیل آمین (aptms) و تترا ایزوپروپیل تیتانات در حلال استون و با حضور کاتالیزور دی بوتیل تین دی لورات انجام شد. سنتز طی چهار مرحله رخ داد. در مرحله اول ipdi و mdea با یکدیگر واکنش کرده کو پلیمر را ایجاد نمودند. در مرحله دوم با افزایش bd زنجیر پلیمر ایجاد شد. سپس با افزایش aptms گروههای آزاد nco با عاملیت آمینی آن وارد واکنش شدند و هیبرید اولیه ایجاد شد. در پایاین با افزایش تترا اورتو تیتانات هیبرید ایجاد شده گسترش یافته و ذرات در ابعاد نانو متر ایجاد گردید. مشخصات رزین بدست آمده به وسیله طیف سنجی ft-ir، xrd،dsc، مورد بررسی قرار گرفت. درستی سنتز با نتایج ft-ir تایید شد.در ادامه ریخت شناسی پلیمر و نانو ذرات هیبرید شده با آن به وسیله میکروسکوپ الکترونی روبشی مورد بررسی قرار داده شد. تصاویر حاصل نشان دهنده وجود نانو ذرات تشکیل شده sio2/tio2 در بستر پلیمر بود. ذرات ایجاد شده کاملا کروی با پراکندگی نامنظم بودند. برای بهبود بیشتر خاصیت آب گریزی پلیمر، چهار سنتز دیگر با همین روش و با مقادیر مختلفی از بسط دهنده های مورد استفاده (bd:mdea) مجددا انجام شد. نتایج نهایی بررسی روی اندازه ذرات تعلیق پلیمر در محیط آبی نشان داد که کاهش میزان عاملیت یونی(mdea) روی زنجیر پلیمر خاصیت آب گریزی افزایش می یابد. به علاوه برسی های دمای انتقال شیشه روی نمونه های حاصل نیز نشان داد که با افزایش میزان bd نرمی پلیمر افزایش وtg آن کاهش می یابد. کلید واژه ها: پلی یورتان کاتیونی، نانو هیبرید، پلیمر پای آبی، نانو ذرات، اکسید تیتانیوم، اکسید سیلسیوم

در این تحقیق پلی دی متیل سیلوکسان- یورتان دی متاکریلات تابش پز به کمک ایزوفوران دی ایزوسیانات، پلی دی متیل سیلوکسان خطی با گروه هیدروکسی انتهایی و هیدروکسی اتیل متاکریلات، در حضور استون به عنوان حلال و کاتالیزور دی بوتیل تین دی لورات در دمای oc 45 در دو مرحله و هر مرحله به مدت دو ساعت در جو نیتروژن انجام پذیرفت. نانو کامپوزیت با درصدهای وزنی 1-5/0 % از نانو لوله های کربنی چند دیواره در رزین سنتز شده بعد از پراکنش به کمک امواج فراصوت و پخت به کمک پرتو فرابنفش تهیه شد. برای شناسایی پلیمر از طیف سنجی زیرقرمز استفاده شد و طیف های تهیه شده ساختار پلیمر سنتز شده را تایید کرد. ریخت شناسی نانو کامپوزیت و درجه پراکنش نانو لوله های کربنی به کمک میکروسکوپ الکترونی مطالعه شد. نتایج نشان داد که نانولوله های کربنی به خوبی در بستر پلیمری پراکنده شده است. اندازه گیری گرماسنجی تفاضلی پویشی حاکی از آن بود که افزایش نانو لوله های کربنی تغییراتی در دمای انتقال شیشه ای ایجاد می کند. نتایج تجربی همچنین تایید کرد که خواص مکانیکی به درصد و پراکندگی نانو لوله های کربنی اضافه شده در کامپوزیت بستگی دارد.

در این پژوهش سنتز و شناسایی الیگومر های دو و سه عاملی یورتان متاآکریلات تابش پخت مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. با این روش یورتان متاآکریلات های تابش پخت متنوعی سنتز و دمای انتقال شیشه ای آن ها با استفاده از تغییر نوع الکل مورد بررسی قرار گرفته است. مواد اولیه برای سنتز یورتان متاآکریلات ها ایزوفورون دی ایزوسیانات، پروپان 1و 2 و 3- تری ال، 1 و 4- بوتان دی ال، 1 و 6- هگزان دی ال، هیدروکسی اتیل متاآکریلات، حلال استون و دی بوتیل تین دی لورات به عنوان کاتالیزور واکنش بود. در مرحله بعد یورتان متاآکریلات ها بوسیله آغازگر بنزوفنون، و کمک آغازگر تری اتیل آمین فرموله شدند و بوسیله پرتو فرابنفش عمل پخت صورت گرفت. ساختار شیمیایی یورتان متاآکریلات های سنتز شده به وسیله روش های طیف سنجی ft-ir و 1hnmr مورد بررسی قرار گرفت. که نتایج به دست آمده موید سنتز مطلوب از رزین های مورد نظر می باشد. گرمانگاشت dsc برای بررسی رفتار حرارتی رزین پخت شده به کار برده شد. بررسی های دمای انتقال شیشه ای در گرمانگاشت dsc تغییرات tg را با تغییر در ساختار را نشان داد.

نانو کامپوزیت های پر شده پلیمری 1-1-1-مقدمه: کامپوزیتهای پلیمری متعارف معمولاً توسط پرکنندهها در مقیاس میکرومتر با بستر های پلیمری تقویت شدهاند. کاربردهایی برای مقیاسی بزرگ طی دههها در صنعت خودرو، ساخت و ساز، الکترونیک و محصولات مصرفی پیدا کردهاند. کامپوزیتها خواص توسعه یافته ای نظیر سفتی و قدرت بالاتر در مقایسه با پلیمر های معمولی [2 ،1] بدست آوردنداگرچه خواص بدست آمده توسط این کامپوزیتهای سنتی شامل خطراتی میشود. برای مثال سفتی بدست آمده در هزینه از سختی بدست آمده که آن هم در داد و ستد برای وضوح نوری بوده مناسب تر است.اخیراً کامپوزیتهای پلیمری پرشده در مقیاس نانو روش جدیدی برای غلبه بر محدودیتهای همتایان سنتی شان دادهاند. یک ایده پیشنهادی توسط نظریه miccomchics فعلی (جاری) [3] است که بر خواص موثر کامپوزیتهای پلیمری پرشده در مقیاس میکرو روی ثابتهای کسر حجمی ترکیبات، قطعات، شکل و آرایش پرکننده و پلیمر/ پرکننده رابط، تکیه میکند. براساس این ایده خواص کامپوزیتهای پلیمری همچنین مستقل از اندازه پرکننده است لزوماً این ممکن است درست نباشد، برای نانوکامپوزیتهای پلیمری برجسته ترین تفاوت نانو کامپوزیتها در مقایسه با همتایان سنتی خود در کوچکی است. -4-ساختارهای تیتانیم دی اکسید و سیلیسیم دی اکسید 1-4-1- تیتانیم دی اکسید: tio2 این ماده معدنی بطور وسیعی در رنگهای ساختمانی و رنگهای هنری کاربرد دارد و این استفاده بعلت خاصیت پوشش قوی است که دارد تیتانیم دی اکسید یک ماده رنگی است که در این مورد استفاده وسیعی دارد. این ماده منتصویر کننده برای پرتو فروسرخ می باشد و برای رصد خورشید در زمانی که براثر گرما دید ضعیف باشد نیز استفاده می شود. 1-4-2-اثرات تیتانیم دی اکسید روی سلامتی انسان: ساخت شیشه بعنوان ماده اصلی محسوب می شود و در شکل خالص خود کوارتز نامیده می شود که در ساخت فیبرهای نوری کاربرد دارد. هدف از اجرای این پروژه شناسایی وستتر نانو هیبریه های tio2 - sio2 به عنوان پوشش های کاتالیست نوری می باشد که در رنگبری کاربرد دارد مثلاً در اگر این ماده با پوست و چشم تماس پیدا کند باعث تحریک می شود تنفس و تماس پوستی و چشمی راههای ورود آن به بدن است. سرطانزایی: آژانس بین المللی تحقیقات سرطان (ia rc) این ماده را در گروه سوم طبقه بنادی کرده است. تیتانیم دی اکسید بصورت دو آلوتروپ روتیل و آناتاس وجود دارد که اولی می تواندخاصیت فوتوکاتالیستی برای رنگبری داشته باشد و دومی در ساختار برخی از رنگدانه ها وجود دارد.در این تحقیق ما از آلوتروپ روتیل استفاده نمودیم. 1-4-3- سیلیسم دی اکسید sio2 این ماده که ماده اصلی تشکیل دهنده شن و ماسه است حاوی سیلیم و اکسیژن می باشد که فرآوان ترین عناصر تشکیل دهنده پوسته زمین اند و در رنگبری پساب های صنعتی و فاضلابهای شهری که بخش مهمی از تصفیه فاضلاب به شمار می رود. بطوریکه با عبور فاضلاب از این هیبرید و تابش پرتو uv رنگ آن از بین برود می توان بررسی نمود: 1-5- پوشش های فوتو کاتالیستی(کاتالیست نوری) 1-5-1- نانوفوتوکاتالیست فتوکاتالیست ها موادی هستند که باعث نابودی آلاینده ها در آب و فاضلاب و تبدیل آن ها به مواد بی خطر نظیر آب و دی اکسیدکربن می شوند. در حقیقت این مواد در اثر تابش نور منجر به بروز یک واکنش شیمیایی شوند، در حالی که خود ماده، دست خوش هیچ تغییری نمی شود. فتوکاتالیست ها مستقیماً در واکنش های اکسایش و کاهش دخالت ندارند و فقط شرایط موردنیاز برای انجام واکنش ها را فراهم می کنند تعدادی از مواد که به عنوان فتوکاتالیست به کار می روند عبارتند از: دی اکسید تیتانیم (tio2)، اکسیدروی (zno)، اکسید آهن (fe2o3)، اکسید تنگستن (wo2 ) 1-5-2فوتوکاتالیست tio2 در سال 1972 هنگامیکه پروفسور فوجی شیما و دانشجویش هوندا مشغول انجام آزمایش بودند به پدیده عجیبی برخوردند. آن ها مشاهده کردند که به هنگام قرار دادن الکترودهایی از جنس tio2و pt در آب، مدرای تشکیل می شود که بدون اعمال جریان الکتریسیته از بیرون، و تنها در معرض نور می تواند آب را به اکسیژن و هیدروژن تجزیه کند. به دنبال این پدیده هوندا کشف کرد که tio2 خاصیت کسیدکنندگی قوی دارد. بنابراین مطالعات خود را بر روی اثر این ماده ارزشمند در پدیده های زیست محیطی مانند استریلیزه کردن، گندزدایی و حذف آلودگی ها معطوف کرد. محصولات جدید این فناوری دارای اثرات ضدباکتریایی است و بنابرانی یکی از پیشرفته ترین ابزار برای ضدعفونی کردن فضاها و یکی از شاخه های اصلی مورد مطالعه در صنعت مواد است. 1-5-3خاصیت فوتوکاتالیستی tio2 امروزه فوتوکاتالیست های نانومتری از ذرات tio2با اندازه دانه 20 نانومتر ساخته می شود. پس از جذب uv اشعه خورشیدی توسط این ذرات، الکترون های آن ها توسط انرژی uv به تحرک درآمده و از مدار خود خارج می شوند، که نتیجه آن بر جای گذاشتن حفراتی است که قابلیت اکسیدکنندگی بسیار بالایی دارند. در عین حال الکترون ها که خاصیت احیایی قوی دارند، پس از تماس با h2o و o2 هوا مطابق واکنش (1-1) رادیکال های آزاد اکسیژنی و هیدروکسیدی ایجاد می کنند. این رادیکال های آزاد خاصیت اکسیدکنندگی بالایی داشته و قادر خواهند بود که مواد آلاینده، دود و باکتری های مضر را به مواد بی ضرری مانند h2o و co2 تجزیه کنند. محققان از اکسیداسیون فوتوکاتالیستی برای شکستن و از بین بردن بسیاری از آلاینده های ارگانیک (آلی) و تبدیل آن ها به co2 و آب استفاده می کنند. این روش برای تصفیه آب آشامیدنی، از بین بردن باکتری ها و ویروس ها و جدا کردن فلزات از جریان فاضلاب ها به کار می رود. در مورد تصفیه آب، تحقیقات نشان داد که هیدروکربن های آلیفاتیک کلردار با استفاده از این روش کلرزدایی شده و به co2 و h2o شکسته می شوند. علاوه بر این بسیاری از آروماتیک ها که در برابر واکنش های اکسیداسیونی معمولی مقاوم هستند به راحتی از بین می روند. 1-5-4-استفاده از نانو فناوری در بهبود خاصیت فوتوکاتالیستی tio2 نانو فناوری تنها به ذرات بسیار کوچک مربوط نیست، بلکه یک دانش انقلابی و هنر دستکاری ماده در مقیاس اتمی یا مولکولی است. محققان در حوزه های مرتبط با نانو مواد، نیازمند روش های پیشرفته ساخت مواد هستند که از اشتراک فرآیندهای بالا به پایین و پایین به بالا حاصل می آید. زمانی که ماده به اندازه 1 تا 100 نانومتر کوچک شود، بسیاری از خواص آن تغییر کرده و خواص منحصر به فردی که از هر دو حالت ماکرو و تک اتم متفاوت است، پیدا می کند. دلیل این امر، اثرات کوانتومی، محدودیت منطقه ای ماده، و تأثیرات فصل مشترک است. هدف نهایی فناوری نانو تولید محصولاتی با کاربری ویژه و خواص فیزیکی و شیمایی جدید است. به عنوان مثال دست یابی به استحکامی 10 برابر بیشتر از آهن، بسیار آسان خواهد شد، تمامی اطلاعات یک کتابخانه در یک تراشه به اندازه حبه قند قابل جمع آوری، و تومورهایی به اندازه چندید سلول قابل شناسایی خواهد بود. 2-1-بخش تجربی در ابتدا به معرفی مواد مورد نیاز در تحقیق می پردازم تا کاربرد و علت استفاده از هریک مشخص گردد. مواد اصلی تهیه نانو ذرات تترا اتیل اورتو تیتانات یا اتیل تیتانات و تری متوکسی سیلیل پروپیل متاکریلات است از ایزوپروپیل الکل برای پخش کردن دو ماده در هم استفاده می شود.ماده اصلی هم رزین اپوکسی 828 است.همچنین ازمواد دیگر در تهیه پلیمر استفاده می شود.mdhq.hcl.maa.nmdea.tmpta,دی فنیل کتون و تری فنیل فسفین 2-3- بخش آزمایشگاهی 2-3-1-مقدمه این بخش شامل سه مرحله می باشد: آ-مرحله اول شامل تهیه نانو ذره tio2-sio2دارای گروه متاکریلات ب-مرحله دوم شامل سنتزرزین اپوکسی اکریلات پ-مرحله سوم تهیه نانو هیبرید 25درصد از ترکیبات سنتز شده در مراحل اول و دوم میباشد 2-3-2-تهیه نانو هیبریدهای tio2-sio2 دارای پیوند دوگانه مواد لازم: ایزوپروپیل الکل (2-پروپانول).تری اتیل اورتو تیتانات.تری متوکسی سیلیل متااکریلات.اب مقطروهیدرو کلریک اسید.تمامی مواد یاد شده از شرکت مرک آلمان تهیه گردیده است. روش کار: ابتدا مقدار 100 گرم ایزوپروپیل الکل را با ترازو توزین نموده و به کمک هم زن مغناطیسی آن را هم می زنیم. سپس مقدار 35 گرم teot به آن می افزاییم و روی دستگاه می گذاریم تا هم زدن انجام شود پس از مدتی مخلوط شیری رنگ می شود و حالت سل پیدا می کند سپس مقدار 25/3 گرم tmpma به آن افزوده و اجازه می دهیم تا حدود 2ساعت دیگر هم زدن ادامه یابد بعد به آن 3 گرم آب مقطری که 3 قطره به آن هیدروکلریک اسید اضافه کرده ایم می افزاییم بعد هم-زدن را به مدت 24 ساعت ادامه می دهیم. ماده حاصل علاوه بر هیبرید tio2-sio2 شامل بخش آلی متاکریلات است که گروه = ch2 حاوی پیوند دوگانه امکان ساخت یک هیبرید یکنواخت در رزین اپوکسی را خواهد داد. لازم به توضیح است چون ایزوپروپیل الکل مقداری آب دارد واکنش آبکافت (هیدرولیز) در ابتدای کار سرعت لازم را دارد و به آرامی اجازه می دهیم پیش برود تا ذرات ریز تشکیل شود (شکل 2-3). نتیجه گیری در این تحقیق نانو ذرات tio2 و sio2 سنتز و به روش شیمیایی اصلاح شد. رزین تابش پز به کمک رزین ایوکسی 828 در اکریلیک اسید در حضور کاتالیزور تری فنیل فسفین سنتز و پوشش فتو کاتالیستی تابش پز با استفاده از نانو ذرات tio2 و sio2 و رزین اپوکسی اکریلات به کمک هموژنایزر تهیه شد. نتایج طیف سنجی های زیر قرمز تبدیل فوریه رزین و نانو ذرات اصلاح شده و نشده، سنتز موفقیت آمیز رزین با قابلیت تابش پز بودن و اصلاح شیمیایی مناسب نانو ذرات را اثبات نمود. مطالعات ریخت شناسی حاکی از تشکیل ذرات در مقیاس نانویی بوده و ذرات دارای آرایش یکسان و پراکنش مناسب در بستر رزین اپوکسی اکریلات می باشد. آزمون های گرماسنجی نشان دهنده دمای انتقال شیشه ای 26 درجه سانتی گراد بود و تخریب پوشش در دمای بالاتر از 220 درجه سانتی گراد مشخص شد. خواص کاتالیزور نوری پوشش بدست آمده بر روی رنگبری ماده رنگزای آلی با پرتودهی پرتو فرابنفش عملکرد مناسب آن در رنگ بری رنگزا های آلی را اثبات نمود.

طیف بینی امپدانس الکتروشیمیایی روشی جدید برای مطالعه رفتار های خوردگی است که نسبت به سایر روش های خوردگی امتیازات زیادی دارد. این روش غیر تخریبی برای ارزیابی مواد زیادی از جمله پوشش ها، فیلم های آندشده، و بازدارنده های خوردگی بکار برده می شود. در این تحقیق به منظور بررسی مقاومت به خوردگی پوشش های اپوکسی آکریلات تابش پز تقویت شده حاوی نانو اکسید روی از روش طیف بینی امپدانس الکتروشیمیایی برای بررسی سرعت خوردگی استفاده شد. نتایج حاصل نشان داد که نانو اکسید روی مقاومت به خوردگی پوشش اپوکسی آکریلات را بالاتر می برد. پوشش های حاوی نانو اکسید روی اصلاح نشده، نتایج بهتری نسبت به نوع اصلاح شده خود نشان دادند. بررسی های مقاومت به خوردگی با غوطه وری صفحات پوشش داده شده در محلول های سدیم کلراید 5/3% و سولفوریک اسید نیم مولار در زمان های 514 و 1416 ساعت صورت گرفت. در نتیجه نمونه های با درصد وزنی 5% از نانو اکسید روی اصلاح نشده بالاترین مقاومت به خوردگی را در محلول سدیم کلراید 5/3 % و نمونه های حاوی 3% وزنی از نانو اکسید روی اصلاح نشده در محلول سولفوریک اسید بالاترین مقاومت به خوردگی را نشان دادند. در پوشش های حاوی نانواکسید روی اصلاح شده، بهترین نتایج مربوط به پوشش حاوی 3% وزنی نانو اکسید روی اصلاح شده در هر دو محلول بود.

پوشش های پودری در بین انواع مختلف پوشش ها، به دلایل مختلف از جمله: کاهش voc محیط و کاهش هزینه تولید، بیشترین رشد را داشته اند. یکی از پر مصرف ترین و مهمترین افزودنی ها درپوشش های پودری عوامل همترازکننده هستند. عامل همترازکنند ه ای که در این تحقیق سنتز شده است کوپلیمر اکریلیکی از هیبرید آلی معدنیpdms/sio2می باشد. در ابتدا ماکرو مونومر متاکریلاتی از هیبرید pdms/sio2 توسط pdms با گروه انتهاییoh ، teos و tmspma به روش سُل ژل سنتز شد. در مرحله بعد کوپلیمر اکریلیکیpdms/sio2 توسط پلیمریزاسیون رادیکالی ماکرومونومر متاکریلاتی هیبرید pdms/sio2 و 2-eha سنتز شد. طیف ft-ir گرفته شده از نمونه حضور گروه های عاملی -si-o-si- ، si-c و c=o را در نمونه تأیید کرد. تصاویر گرفته شده توسط میکروسکوپ الکترون روبشی و نمودار به دست آمده از پراش پرتو ایکس حضور ذرات نانو سیلیکات و آمرف بودن نمونه را تأیید کرد. در ادامه نمونه سنتز شده در یک پوشش پودری پلی استر به منظور بررسی خواص همترازی نمونه سنتز شده به کار گرفته شد. از میکروسکوپ نیروی اتمی برای انجام توپوگرافی سطح استفاده شد، و تصاویر به دست آمده نشان داد که پوشش حاوی همترازکننده نسبت به پوشش بدون همترازکننده سطح یکنواخت تری دارد. آزمون براقیت و زبری، براقیت بالاتر و زبری کمتر پوشش حاوی همترازکننده را نسبت به پوشش بدون همترازکننده تأیید کردند. با توجه به نتایج آزمون ها و تصاویر گرفته شده می توان گفت که نمونه سنتز شده می-تواند در پوشش های پودری به عنوان همترازکننده عمل کند.

در این تحقیق پلی یورتان آنیونی آب پایه هیبرید شده با نانو ذرات sio2 با ایزوفوران دی ایزو سیانات(ipdi)، هگزان دی ال (hd)، تری متوکسی سیلیل پروپیل آمین (aptms)، ترکیب دی بوتیل تین دی لورات به عنوان کاتالیزور آلی- فلزی، تری اتیل آمین و حلال استون طی چهار مرحله سنتز شد. در مرحله اول تهیه پلی یورتان آنیونی با انتهای گروه های nco در دمای 45 درجه سانتی گراد به مدت دو ساعت بود. در مرحله دوم تری متوکسی سیلیل پروپیل آمین (aptms) اضافه شد و واکنش در همان شرایط به مدت دو ساعت ادامه یافت. در مرحله سوم تری اتیلن آمین جهت خنثی سازی اضافه شد. در مرحله آخر حلال تبخیر شد و رزین سنتز شده در آب پراکنده شد. رزین بدست آمده به وسیله آزمون های طیف سنجی ft-ir، گرماسنجی (dsc و tga ) و اندازه ذرات مورد شناسایی قرار گرفت. ریخت شناسی نانو ذرات هیبرید شده با پلیمر به وسیله میکروسکوپ الکترونی روبشی مورد بررسی قرار گرفت. کلید واژه ها: نانو هیبرید، رزین یورتانی،اکسید سیلیسیم، آب پایه

باکتری های جنس بروسلا، باکتری هایی گرم منفی و درون سلولی اختیاری می باشند که در انسان و بسیاری از حیوانات ایجاد بیماری می کنند. داروی کوتریموکسازول و ریفامپین برای درمان بروسلوز استفاده می شود اما مصرف این دارو ها به علت اثرات جانبی، مقاومت ایجاد شده علیه آن ها و همچنین حلالیت کم در آب دارای محدودیت است. در این پایان نامه هدف افزایش نفوذ دارو به داخل فاگوسیت ها به واسطه نانو حامل است تا در مجاورت باکتری عفونت زا قرار گیرد و با آزاد سازی آنتی بیوتیک های درونش باعث مهار موثر سیستم پروتئین سازی باکتری شده و عفونت باکتریایی را ریشه کن کند. ابتدا آنتی بیوتیک های ریفامپین و کوتریموکسازول در نانو حامل پلیمری بار گذاری شده؛ سمیت دارو ها بر روی سلول های فاگوسیت موشی j774 بررسی شده، سپس بر روی سلول های فاگوسیت موشی j774، آلوده به سویه ی وحشی بروسلا ملی تنسیسm16 ، در شرایط in vitro اثر داده شد و با اثر آنتی بیوتیک ها به صورت آزاد به واسطه ی شمارش کلونی مقایسه گردید. در انتها با pcr و تعیین توالی قطعه ژنی 16s rdna از سویه ی باکتری اطمینان حاصل شد. آنتی بیوتیک ها با کارایی بارگذاری حدود 30% درون نانوحامل، بارگذاری گردیدند. به جهت اینکه آنتی بیوتیک های بارگذاری شده دخول بالاتری به داخل سلول نسبت به آنتی بیوتیک های آزاد دارند در نتیجه عملکرد آن ها افزایش می یابد به طوری که ریفامپین بارگذاری شده سبب کاهش تعداد کلونی به میزان بیشتر، در مقایسه با ریفامپین آزاد شده که از لحاظ آماری معنی دار است ((pvalue= 0.0006. بدین طریق می توان از مقادیر کمتر دارو استفاده کرد، در نتیجه از اثرات جانبی آنتی بیوتیک ها، هزینه های درمانی و دوره طولانی درمان جلوگیری کرد.