رمان «سفر شب و ظهور حضرت»ِ بهمن شعله¬ور از جنبه¬های زیادی اهمیت دارد. اما یکی از مهم¬ترین شاخصه¬های این رمان بهره¬گیری شایسته و موثر از تکنیک¬های روایت است. در واقع، شعله¬ور در استفاده از تکنیک¬های روایت در این رمان تأکیدی جدی داشته و از این طریق به اثر خود تشّخص و اعتبار بخشیده است. از این رو، در تحقیق حاضر سعی شده است تا سه عنصر روایی زاویه¬ی دید، زمان، و شخصیت را که در جریان پرداخت¬های روایی رمان مزبور نمود بیشتری دارند، مورد تحلیل و بررسی قرار گیرد. بر این اساس، در بخش زاویه¬ی دید، انواع مختلف و نحوه¬ی به¬کارگیری زوایای دید در هر فصل از رمان نشان داده می¬شود. در بخش زمان، انواع مختلف زمان روایی، شیوه¬ی به¬کارگیری و همچنین میزان اثربخشی آن در طول رمان، مورد تحلیل قرار می¬گیرد. در بخش شخصیت نیز اشکال مختلف شخصیت¬سازی و مقاصدی که در این زمینه دنبال می¬شود، در قالب عناوین و مباحث مختلفی مورد بررسی قرار خواهد گرفت. با توجه به مباحث مطرح¬شده، به نظر می¬رسد که بهمن شعله¬ور در استفاده از تکنیک¬های روایت و کیفیت بهره-گیری از آن در رمان خود عمل¬کرد شایسته و موثری داشته است. همچنین، با عنایت به شیوه و چگونگی پرداخت¬های روایی او به نظر می¬رسد رمان مورد بحث تأثیرگذاری و اقبال خوبی در میان مخاطبانش به دست آورده است. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی- تحلیلی و با استناد به منابع کتابخانه¬ای است.