هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر کوفتگی حاصل از یک جلسه تمرین وامانده ساز بر فعالیت الکتریکی عضلات ساق پا)عضله دوقلو و عضله درشت نئی قدامی( در مردان غیر ورزشکاربود. تعداد 2 مرد سالم با با میانگین سن 13 کیلو گرم انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه ± 311 سانتی متر و وزن 321 ± 02266±0201 سال؛ قد 3221 تجربی ) 32 نفر( و کنترل ) 32 نفر( تقسیم شدند. فعالیت الکتریکی عضلات دوقلو و درشت نی در دو حالت پلانتار فلکشن و دورسی فلکشن در دو حرکت ورزشی اسکات و دستگاه چند منظوره بدنسازی )سیمکش( با استفاده از دستگاه بیویژن 31 گاناله ثبت شد . گروه تجربی پروتکل تمرین پلایومتریک را که شامل شامل 36 پرش، از روی مانع 32 سانتی متری )هشت ست با 30 تکرار(، و 36 جهش از روی جعبه 32 سانتی متری )هشت ست با 30 تکرار( بود؛ اجرا کردند. و سپس بلافاصله و 21 ساعت پس از تمرین، مجداد فعالیت الکتریکی عضلات ساق پای آنها اندازه گیری شد. نتایج دادهها با استفاده از آزمون کولموگروف _ اسمیرنوف مورد بررسی قرار گرفت، و از آزمونهای t زوجی و آزمون anova وآزمون تقیبی توکی ≥ 2/ با سطح معنا داری 23 p استفاده گردید. نتایج نشان داد که کوفتگی حاصل ازانجام فعالیت وامانده ساز، فعالیت الکتریکی عضله دوقلو را بلافاصله و 21 ساعت بعد انجام تمرین ≥ 2/ وامانده ساز در حرکت ورزشی پلانتارفلکشن را بطور معنا داری کاهش داده ) 23 p (، در حالی که در حرکت ورزشی دورسی فلکشن این تاثیر معنی دار نبود. در مقابل، فعالیت الکتریکی عضله درشت نی قدامی بلافاصله و 21 ساعت بعد انجام تمرین وامانده ساز در هیچکدام از حرکات دورسی و پلانتار فلکشن تغییر معنا داری نداشت > 2/23( p (. به نظر می رسد که خستگی و کوفتگی حاصل از انجام تمرینات وامانده ساز می تواند باعث کاهش فعالیت الکتریکی عضلات ساق، پا بویژه عضلات اصلی ساق پا شود. واژگان کلیدی: