چکیده پژوهش حاضر به بررسی تأثیر تحولات اجتماعی ایران در رمان های احمد محمود می پردازد. وی اولین مجموعه داستانش را در سال 1338 و آخرین رمانش را در سال 1379 به چاپ رساند. در این میان از بین رمان ها و داستان های کوتاهی که از وی به چاپ رسیده است، سه رمان همسایه ها و مدار صفر درجه و زمین سوخته، رمان هایی هستند که تحلیل شده اند و چهار متغیر مستقل ملی شدن صنعت نفت، کودتای 28 مرداد 1332، انقلاب اسلامی ایران و جنگ ایران و عراق در این سه رمان بررسی شده است. در بخش نظری پژوهش، نظریه های تعدادی از صاحب نظران حوزه ادبیات و هنر بررسی شده است و در نهایت از نظریه های سکار پیت و لوکاچ و گلدمن استفاده شد. در هر یک رمان ها تلاش شده تا میزان همخوانی روایت محمود، با نظریه این نظریه پردازان بررسی شود. این پژوهش براساس تحلیل محتوای کیفی صورت گرفته و مقوله های مختلف با توجه به متغیرهای مستقل بیان و استخراج شده است. سپس این مقوله ها با توجه به نظریه های کاربردی در تحقیق، تطبیق داده شده اند. در فصل پایانی پژوهش - با توجه به نتایج به دست آمده - این گونه استنباط شد که احمد محمود یک نویسنده اجتماعی است. وی با باریک بینی و حساسیت خاصی به حوادث اجتماعی- سیاسی مهم جامعه ایران در دوره های مختلف اشاره کرده و این حوادث نقش پررنگی در پیشبرد ماجراهای رمان ها دارد. واژگان کلیدی: احمد محمود، تغییرات اجتماعی، تحولات اجتماعی ، رمان