در این تحقیق، نانوژلها بر پایه آکریل آمید، آکریلیک اسید و کو(آکریل آمید- آکریلیک اسید) و همچنین هیدروژل کو(آکریل آمید- آکریلیک اسید) و نانوکامپوزیت کو(آکریل آمید- آکریلیک اسید) سنتز گردید. آنها به عنوان جاذب برای حذف رنگ دایرکت رد 31 در محلول آبی مورد مقایسه قرار گرفت. ابتدا خصوصیات اولیه جاذبهای سنتز شده به وسیله طیفسنجی ft-ir ، sem، xrd، dls و tga مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. تاثیر مقدار جاذب، ph ، غلظت اولیه رنگ و زمان تماس بررسی شد. تاثیر مقدار جاذب، ph، غلظت اولیه رنگ و زمان تماس بر روی راندمان جذب و ظرفیت جذب برای جاذبها مورد بررسی قرار گرفت. جذب رنگ بعد از گذشت 90 دقیقه از زمان تماس به تعادل رسید. مدل های سینتیکی شبه درجه اول و دوم برای ارزیابی پارامترهای سرعت، مورد بررسی قرار گرفت که فرایند جذب برای آزمایشات از مدل سینتیکی درجه دوم تبعیت کرد. همچنین ایزوترم های جذب برای ارزیابی پارامترهای سرعت، مورد بررسی قرار گرفت، که نتیجه آزمایشات تبعیت از ایزوترم لانگمویر بود. به کمک آزمایش xrd، فاصله بین لایهای برای ذرات رس مونتموریلونیت در کامپوزیت ارزیابی شد. نتایج نشان داد که برای نمونههای سنتز شده، فاصله بین لایهای افزایش مییابد که نشان دهنده نفوذ پلیمر در بین لایه های خاک رس است.