مهر ی رحیمی منصور حقیقت
ما فرض می کنیم ماده تاریک فرمیون مایورانای اسپین 1/2است و از طریق ممان آناپول بر هم کنش الکترومغناطیسی انجام می دهد. واپاشی های ممکن آن را بررسی کرده و داده های بدست آمده را با چگالی ماندگاری تجربی مقایسه می کنیم و حدی روی پارامتر های نظریه می گذاریم. از طرفی انرژی گمشده مشاهده شده در آزمایشگاه را به تولید ماده تاریک آناپولی نسبت می دهند و پیش بینی نظریه برای تولید ماده تاریک در شرایط آزمایشگاه را با مقدار انرژی گمشده مقایسه کرده اند و به این ترتیب حدی دیگر روی پارامترهای نظریه گذاشته اند. با تطبیق این دو داده ی تجربی -چگالی ماندگاری و انرژی گمشده در آزمایشگاه- حد پایین جرم را بدست می آوریم. سپس این نظریه را در چارچوب مدل استاندارد در فضا-زمان ناجابجایی و مدل استاندارد تعمیم یافته با نقض لورنتس مطرح می کنیم و روی پارامترهای این دو نظریه حدهایی را بدست می آوریم.
