تشخیص صلاحیت در امور قضایی در رسیدگی به جرایم صرف نظر از نوع آن ،از جمله اموری است که در راس تکالیف مربوط به مقام قضایی است و در واقع چنین اموری سنگ بنای اقدام قضایی محسوب می گردد. چرا که صلاحیت قاضی و مرجعی که در آن به امر قضا مشغول است ارتباط مستقیم و تنگاتنگی با نظم عمومی و امنیت قضایی و حفظ حقوق وآزادی های قانونی متهم و حتی حقوق و منابع شاکی دارد. بدون تردید شناخت دقیق قواعد مربوط به صلاحیت کیفری و اعمال آن مقررات در روند دادرسی در حفظ این ارتباط تاثیر به سزایی خواهد داشت بررسی یکی از انواع این صلاحیت های کیفری،تحت عنوان صلاحیت شخصی است که علیرغم نقش زیاد و اهمیت انکار ناپذیر آن در عرصه حقوق داخلی و بین المللی ، کمتر مورد توجه نویسندگان و اندیشمندان حقوق کیفری قرار گرفته است. که در این رساله موارد تطبیقی بین حقوق ایران و لبنان مورد بررسی قرار گرفته است .تحولات قانونی صلاحیت شخصی در ایران نارسایی ها،شرایط اعمال آن وهمچنین همین مباحث با حقوق لبنان به صورت تطبیقی مورد بررسی قرار گرفته است.