مقدمه: دیالیز به عنوان راه حل درمانی نارسایی کلیه، درمانی تنش زاست. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی مصاحبه انگیزشی بر پیروی از درمان و کیفیت زندگی بیماران دیالیزی انجام شد. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع آزمایشی با استفاده از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است . جامعه آماری شامل کلیه بیماران دیالیزی شهرکرد بود که در تابستان سال 92 به بیمارستان هاجر شهرکرد مراجعه می¬کردند . یک نمونه در دسترس 30 نفری از بیماران انتخاب شد و شرکت کنندگان به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه درمان به مدت 5 جلسه هفتگی در جلسات مصاحبه انگیزشی شرکت کردند، در حالیکه بر گروه کنترل هیچ مداخله¬ای صورت نگرفت. داده ها با فرم ایرانی پرسشنامه کیفیت زندگی مخصوص بیماران دیالیزی (kdqol - sf™1/3) گردآوری شد. متغیرهای پیروی از درمان (7 متغیر) از روی پرونده بیماران قبل و بعد از اجرای مصاحبه انگیزشی ثبت شد. تجزیه و تحلیل داده¬ها نیز با روش آماری تحلیل کواریانس چند متغیری انجام شد. یافته ها: نتایج کاهش معناداری را در چهار عامل افزایش وزن، پتاسیم، فسفر و کراتینین از هفت عامل پیروی از درمان در گروه آزمایش نشان داد (0.05> p). همچنین مقیاس¬های نشانگان و مشکلات، اثرات بیماری کلیوی، بار بیماری کلیوی و خواب از مقیاس کیفیت زندگی زندگی مخصوص بیماران افزایش معناداری داشتند(0.05> p). مقیاس¬های درد بدنی، سلامت عمومی، سرزندگی و سلامت روانی از مقیاس کیفیت زندگی عمومی و همچنین نمره کیفیت زندگی کل نیز در گروه آزمایش تفاوت معنی¬دار بوده است (0.05> p). نتیجه گیری: در مجموع مصاحبه انگیزشی در کنار درمان های پزشکی موجب افزایش پیروی از درمان و بهبود کیفیت زندگی بیماران دیالیزی می شود هرچند بر بعضی از متغیرها تاثیر خاصی نداشت.