با رشد جمعیت و نیازبیشتر به محصولات غذایی ، دارویی و سوخت ، استفاده از منابع زیستی جهت تولید این گونه محصولات اهمیت ویژه ای پیدا کرده است. سلولز به عنوان فراوان ترین منبع تجدیدپذیر جهت تولید محصولات مختلف موردتوجه جوامع علمی و صنعتی قرار گرفته است. در میان روش های موجود، هیدرولیز آنزیمی به جهت سازگاری با محیط زیست ارجحیت دارد. محدودیت توسعه این روش به دلیل هزینه¬های گزاف آنزیم سلولاز از طریق تثبیت آنزیم بر حامل مناسب رفع می گردد. از میان حامل های مختلف،کیتوسان پلیمری زیست سازگار و زیست تخریب پذیر است که بستری مناسب برای تثبیت آنزیم به ¬شمار می آید. ثابت شده حضور نانولوله های کربنی بر جذب بیشتر آنزیم موثر است. در این تحقیق مقادیر بهینه پارامترهای موثر بر فعالیت آنزیم سلولاز تثبیت شده بر کامپوزیت کیتوسان و نانولوله های کربنی مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور مقدارآنزیم و فعالیت آن بر روی بستر کیتوسان و کامپوزیت کیتوسان-نانولوله های کربنی تعیین و با هم مقایسه شد. فعالیت سلولاز تثبیت شده در دمای 44درجه سانتیگراد 6 =ph و زمان تثبیت 15 ساعت و نسبت 025/0% نانولوله های کربنی در بستر، 72% فعالیت آنزیم آزاد بود. در حالی که فعالیت آنزیم سلولاز بر بستر کیتوسان بدون نانولولههای کربنی 54% فعالیت آنزیم آزاد بود. مقدار جذب آنزیم بر کامپوزیت کیتوسان و نانولوله های کربنی تقریبا دو برابر مقدارآنزیم بر بستر بدون نانولوله های کربنی بود. پایداری نگهداری آنزیم پس از تثبیت نسبت به حالت آزاد بیشتر شد. فعالیت آنزیم تثبیت شده پس از 30 روز نگهداری در یخچال 84% فعالیت اولیه آنزیم تثبیت شده بود و فعالیت آنزیم آزاد70% فعالیت اولیه آنزیم آزاد بود.