امروزه منابع انسانی، مهمترین منبع سازمان ها تلقی شده و بنابراین، برآورده ساختن نیازها و خواسته های آنان، می تواند بر بهره وری سازمان ها تاثیرگذار باشد. تحقیق حاضر، با هدف بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی بر رضایت شغلی در جامعه ای متشکل از 170 نفر از کارکنان اداره تامین اجتماعی تهران انجام شد. برای سنجش سرمایه اجتماعی از ابعاد اعتماد، مشارکت، پایبندی اخلاقی، پاسخگویی و مسئولیت اجتماعی و برای ستجش رضایت شغلی نیز از ابعاد ماهیت کار، حقوق و دستمزد، سبک رهبری، رابطه با همکاران و سیستم های ترفیع استفاده شد. بدین منظور، پرسشنامه ای متشکل از دو بخش سرمایه اجتماعی و رضایت شغلی طراحی و پس از تائید روایی و پایایی آن، میان افراد جامعه آماری توزیع شد. نتایج حاصل از بکارگیری آزمون های اسپیرمن و فریدمن، بیانگر تاثیر معنادار سرمایه اجتماعی و ابعاد آن بر رضایت شغلی کارکنان اداره تامین اجتماعی بود. ضمن اینکه میان ابعاد سرمایه اجتماعی نیز، اعتنماد متقابل به عنوان مهمترین بعد انتخاب شد. همچنین میان ویژگی های جمعیت شناختی پاسخگویان با رضایت آنان رابطه ای مشاهده نشد. در انتها نیز با بکارگیری آزمون دوجمله-ای وضعیت موجود متغیرها مورد بررسی قرار گرفتند که متغیرهای اعتماد و پاسخگویی به عنوان مهمترین بعد انتخاب شدند.