سیستمیک لوپوس اریتماتوز یک بیماری خود ایمنی است که مشخصه آن تشکیل اتو آنتی بادی ها در برابر اتوآنتی ژن ها، تشکیل کمپلکس ایمنی و به هم خوردن تنظیمات سیستم ایمنی است، که نتیجه آن آسیب اساسی به تمام اندام ها است. افزایش رادیکال های آزاد و اختلال سیستم دفاع آنتی اکسیدانی سبب ایجاد استرس اکسیداتیو می شود، افزایش استرس اکسیداتیو در پاتوژنز بیماری های خود ایمنی مانند sle نقشی اساسی دارد. تغییر ات فعالیت آنتی اکسیدانی در سرم افراد مبتلا به این بیماری به طور گسترده مورد بررسی قرار گرفته است، اما فاکتورهای بزاق در این بیماران تاکنون مورد ارزیابی قرار نگرفته اند. با توجه به این که بزاق می تواند انعکاسی از وضعیت سلامت بدن باشد، هدف از این پژوهش بررسی برخی آنتی اکسیدانت ها در بزاق و سرم بیماران مبتلا به لوپوس و مقایسه با افراد سالم می باشد، تا از طریق یافتن مارکرهایی، امکان استفاده از بزاق به عنوان نمونه غیر تهاجمی و ساده به عنوان جایگزین نمونه خون در آینده پیشنهاد نمود. در قسمت عملی پروژه، 30 بیمار مبتلا به sle و30 فرد سالم مورد مطاله قرار گرفتند. نمونه های بزاق و سرم دریافتی از بیماران و افراد کنترل بعد از سانتریفیوژ، با روش های اسپکتروفتومتری مورد ارزیابی قرارگرفته و داده های حاصل با نرم افزارهای آماری تجزیه و تحلیل شدند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که فعالیت آنزیم پراکسیداز به طور معنی داری در سرم و بزاق بیماران نسبت به افراد سالم کاهش می یابد. اما میزان اوریک اسید و آنتی اکسیدانت های کل به طور معنی داری افزایش می یابد. با توجه به این نتایج می توان گفت در بیماران مبتلا به لوپوس علاوه بر اختلال در وضعیت آنتی اکسیدانی سرم، وضعیت آنتی-اکسیدانی بزاق نیز دچار اختلال می شود و وضعیت آنتی اکسیدانی بزاق می تواند نشان دهنده وضعیت آنتی اکسیدانی سرم باشد.