هدف: زنان سالمند دارای هایپرکیفوزیس تعادل کافی نداشته و بدنشان دارای نوسان زیادی است که سبب می¬گردد بیشتر در معرض خطر زمین خوردن باشند. از جمله علل اصلی زمین خوردن، اختلال در تعادل، تحرک و ثبات پوسچر می¬باشند. هدف از انجام این پژوهش، بررسی تاثیر تمرینات اصلاحی بر تحرک، ثبات پوسچر و تعادل زنان سالمند دارای هایپرکیفوزیس بود. روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی، 30 نفر از زنان سالمند (60-75 سال) به¬روش هدفمند انتخاب و به¬صورت تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت 8 هفته (3 جلسه در هفته) در برنامه تمرینات اصلاحی شرکت¬کردند. اما گروه کنترل در هیچ برنامه تمرینی شرکت نکردند. در پیش و پس¬آزمون جهت اندازه¬گیری تحرک ، ثبات پوسچر ، درجه کیفوز و تعادل به ترتیب از آزمون زمان برخاستن و برگشتن، چرخش 180 درجه، خط¬کش منعطف و مقیاس برگ استفاده و تعداد زمین خوردن و ترس از افتادن نیز ثبت گردید. برای تحلیل داده¬ها از آزمون¬های آماری t وابسته و زوجی در سطح معنی¬¬داری p<0/05 استفاده ¬شد. یافته¬ها: 26¬ نفر در اندازه گیری¬های پس¬آزمون شرکت کردند. در آزمون برخاستن و رفتن (p=0/000)، چرخش 180¬درجه (p=0/008)، درجه کیفوز (p=0/002) و مقیاس برگ (p= 0/000) بهبود قابل توجهی مشاهده¬گردید. ترس از افتادن نیز به طور قابل ملاحظه¬ای کاهش یافت. نتیجه¬گیری: یافته¬های تحقیق نشان دادند که تمرینات اصلاحی می¬تواند موجب بهبود درجه کیفوز، تعادل، ثبات پوسچر و تحرک در سالمندان شده و از این طریق خطر زمین خوردن را کاهش دهند.