با توجه به اهمیت روز افزون مدیریت زنجیره تأمین در راستای دستیابی به عملکرد بهینه سیستم های تولیدی، در این پژوهش زمان بندی یکپارچه در زنجیره های تأمین در دو حالت دو مرحله ای و سه مرحله ای مورد مطالعه قرار گرفته است. در این تحقیق فرض شده است که در حالت دو مرحله ای تولیدکننده ای با محیط تک ماشینی سفارش های چندین مشتری را تولید می کند. این سفارش ها پس از آماده سازی جهت ارسال به مشتریان دسته بندی شده و محتویات هر دسته، برای تعیین ترتیب تحویل به مشتریان مربوطه مسیریابی می گردند. در حالت سه مرحله ای علاوه بر فرضیات ذکر شده، برای لحاظ نمودن تأثیر تأمین کننده و محدودیت های ناشی از آن، برای هر سفارش زمان در دسترس بودن در نظر گرفته شده است؛ به عبارت دیگر، مواد لازم برای تولید یک محصول تنها در زمان هایی که تأمین کننده قادر به ارسال آن ها است در اختیار تولیدکننده قرار می گیرد، لذا هر سفارش تنها در زمانی پس از زمان در دسترس بودن آن قابل پردازش است. هدف از این مسأله حداکثرسازی سطح خدمت دهی به مشتریان و کاهش هزینه های حمل و نقل شرکت می باشد که برای مسأله در حالت اول به صورت تک هدفه و در حالت دوم به صورت دو هدفه در نظر گرفته شده است. در این پژوهش مدل برنامه ریزی خطی عدد صحیح مسأله آورده شده که به دلیل محدودیت در پاسخ دهی در زمان کوتاه برای مسائل بزرگ، برای حالت اول روش های جستجوی محلی و همچنین روش جستجوی ممنوعه به عنوان روش فراابتکاری ارائه شده است. برای حالت دوم نیز دو روش ابتکاری ارائه شده و در نهایت عملکرد روش های مطرح شده با یکدیگر مقایسه گردیده و مورد بحث قرار گرفته است.