تحقیق حاضر در رابطه با ارزیابی طرح هادی شهر باسمنج می باشد؛ که از حیث ماهیت و روش جزء تحقیق های توصیفی – تحلیلی می باشد و جنبه کاربردی داشته در سه مرحله صورت گرفته است. روند مطالعات تحقیق حاضر، مرحله اول شناسایی و استفاده از منابع اطلاعاتی موجود (کتابخانه ای)؛ مرحله دوم، روش میدانی که با مراجعه به محدوده مورد مطالعه با استفاده از تکنیک مشاهده به گردآوری اطلاعات پرداخته؛ مرحله سوم، تجزیه تحلیل اطلاعات موجود در رابطه با مولفه های جمعیت، کاربری اراضی، و جهات توسعه شهر که از طریق تفسیر نقشه ها و تحلیل داده ها ی جمع آوری شده ، و در نهایت مقایسه مولفه های مذکور در وضع موجود سال پایه (1375)، با پیشنهادات طرح و وضع موجود افق طرح(1385) که معلوم شد طرحهادی شهر باسمنج در افق با 6/30 درصد پیش بینی مولفه جمعیت، با 04/5 درصد میانگین سرانه کاربری ها و بدون تحقق پذیری جهات توسعه شهر که در مجموع درصد تحقق پذیری طرح هادی در رابطه با مولفه های مذکور به طور میانگین با 88/11 می باشد و از علل عدم تحقق مولفه های تحقیق با توجه به یافته های تحقیق می توان به روند مطالعات و مراحل تصویب طولانی مدت از سال 1375 تا 1382 که طرح را دچار فرسودگی نموده، عدم توجه به مشارکت های مردمی و ... اشاره کرد.