شبه¬جزیره و تالاب میانکاله بهشهر می¬تواند به دلیل برخورداری از مناظر شگفت¬انگیز و گونه-های گیاهی و جانوری منحصربه¬فرد، به عنوان یک قطب توریستی در کشور و حتی در آسیای میانه باشد. ساخت¬و¬سازها و طرح¬های اجرا شده در شبه جزیره میانکاله بدون توجه به اکوسیستم ویژه آن صورت گرفته است، به طوری¬که محیط زیست آن را به مخاطره انداخته است. بنابراین رعایت راه¬کارها و اصول طراحی معماری اکولوژیک با توجه به اکوسیستم منطقه در راستای حفاظت از این اکوسیستم کم¬نظیر، ضروری است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی بوده و با هدف ارزیابی و ارائه راه¬کارهای طراحی مجموعه توریستی با رویکرد طراحی معماری اکولوژیک در اکوسیستم تالاب¬ بین¬المللی میانکاله انجام شده است. جامعه آماری مورد پژوهش شامل 103 نفر از کارشناسان و متخصصان بوده است که با استفاده از روش نمونه¬گیری تصادفی سیستماتیک به عنوان نمونه آماری مورد مطالعه، انتخاب شدند. ابزار مطالعه، پرسشنامه بوده که روایی و پایایی آن با استفاده از روش آلفای کرونباخ ارزیابی شد. اطلاعات جمع¬آوری شده با استفاده از نرم¬افزارspss و آزمون¬های آماری one-sample t-test و regression، تحلیل شده است. نتایج حاصل از آزمونt نشان می¬دهد که؛ درنظر گرفتن ویژگی¬های اکوسیستم تالاب میانکاله همچون؛ منبع تغذیه اکوسیستم خزری، اقلیم نیمه¬معتدل و مرطوب، اهمیت زیستگاهی و ... در طراحی معماری ضروری است و همچنین راه¬کارهای طراحی معماری اکولوژیک همچون؛ استفاده از مصالح قابل بازیافت و تجدیدپذیر، استفاده از گیاهان بومی، ایجاد اثر معماری به عنوان یک ارگانیسم زنده، بام سبز و ... می¬تواند گامی موثر در راستای ایجاد تعاملی سازگار بین طراحی و اکوسیستم¬¬های حساس طبیعی و کاهش اثرات مخرب زیست¬محیطی باشد. نتیجه آزمون regression نیز مشخص می¬کند که طراحی متناسب با اقلیم منطقه نسبت به بقیه متغیرها در پژوهش حاضر، تأثیرگذارتر است. بدین منظور این پژوهش تلاش دارد با ایجاد یک مکان گردشگری مطلوب و همگون با اکوسیستم تالاب براساس راهکارهای معماری اکولوژیک، از سویی زمینه جذب توریسم در سطح جهانی و از سوی دیگر با نمایان ساختن اهمیت و ارزش تالاب بین المللی میانکاله، زمینه حفاظت از این اکوسیستم کمیاب را فراهم آورد.