با توجه به اهمیت انرژی در فرآیند تولید محصولات مختلف از یک سو و کمیابی آن از سوی دیگر، توجه به شدت انرژی که میزان کارایی انرژی را منعکس می کند، صنعتی شدن و شهرنشینی به عنوان یکی از دلایل مهم افزایش شدت انرژی ضرورت می یابد. از این رو، این پایان نامه تأثیر صنعتی شدن و شهرنشینی بر شدت انرژی را در ایران طی دوره ی زمانی 1390-1350 با استفاده از روش ardl بررسی می کند. نتایج برآورد نشان می دهد که صنعتی شدن و شهرنشینی چه در بلندمدت و چه در کوتاه مدت تأثیر مثبت و معنی داری بر روی شدت انرژی دارند. به عبارت دیگر با افزایش هر یک از این دو متغیر شدت انرژی نیز افزایش می یابد. همچنین افزایش درآمد سرانه موجب کاهش شدت انرژی می شود. با توجه به نتایج بدست آمده، تغییر ساختار صنعتی به سمت تکنولوژی های کم انرژی بر، توصیه می شود.