ایران به عنوان یک قدرت منطقه ای، دارای منافعی تعریف شده در منطقه خاورمیانه است. مرزهای گسترده آبی و خاکی ایران با جغرافیای وسیعی که باعث همسایگی آن با پانزده کشور منطقه است، علایق گسترده ای را برای آن فراهم کرده است. اهمیت روز افزون قدرت منطقه ای ایران در معادلات منطقه ای و جهانی باعث شده تا در اسناد وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا دوره اوباما نیز برای ایران جایگاه ویژه ای قائل شوند به طوری که علاوه بر اینکه در این اسناد به قدرت موشکی و هسته ای ایران اشاره شده، از جمهوری اسلامی ایران به عنوان کشوری متخاصم و بر هم زننده نظم جهانی نام برده شده است. این پژوهش به دنبال آن است تا با ارائه چارچوب نظری مکتب کپنهاگ و تمرکز بر بُعد منطقه ای امنیت، و با استفاده از روش علی - تبیینی به واکاوی قدرت منطقه ای ایران در خاورمیانه و بررسی جایگاهش در سیاست خاورمیانه ای اوباما بپردازد. بر این اساس سوال اصلی پژوهش عبارت است از: جایگاه قدرت منطقه ای جمهوری اسلامی ایران در سیاست خاورمیانه ای آمریکا در دوره باراک اوباما چگونه بوده است؟ فرضیه پژوهش حاکی از آن است که اگرچه در دوره ریاست جمهوری باراک اوباما، آمریکا در جهت تضعیف و محدود کردن ایران اقدام کرده ولی جمهوری اسلامی ایران با حضور و مداخله فعال خود در بحرانها، قدرت منطقه ای خود را افزایش داده و موجب تغییر در رویکرد خاورمیانه ای آمریکا شده است.