هدف از پژوهش حاضر اثربخشی پردازش حسی و یادگیری حرکتی درکودکان مبتلا به فلج مغزی و معلولیت جسمانی بود. روش پژوهش فعلی از نوع نیمه آزمایشی بود. جامعه آماری عبارت بود از کلیه¬ی کودکان مبتلا به فلج مغزی و کودکان دچار معلولیت جسمانی که در 6 ماهه¬ی دوم سال 1392 به مراکز توانبخشی شهر اردبیل مراجعه کرده بودند. از بین مراجعین 40 کودک (20 فلج مغزی و 20 معلول جسمی) را که شرایط ورود به مطالعه داشتند به شیوه در دسترس انتخاب کرده و به روش تصادفی ساده به دو گروه 10 نفره (کنترل و آزمایش) گمارده شدند. آزمودنی¬های دو گروه به آزمون ریون رنگی، پرسشنامه سیستم طبقه¬بندی عملکرد حرکتی درشت قبل از ارائه مداخلات و پرسشنامه حسی پارهام و همکاران (2007) به منظور اندازگیری پردازش حسی و یادگیری حرکتی، قبل و بعد از مداخله (پیش آزمون و پس آزمون) پاسخ دادند. مداخلات به صورت تمرینات لامسه¬ای، تحریکات حس عمقی (تشخیص حرکات و تشخیص موقعیت نهایی حرکات) و بازخورد به مدت 10 جلسه (3 روز در هفته و به مدت 30دقیقه) روی گروه آزمایش به صورت انفرادی انجام شد و مداخله¬ای روی گروه کنترل صورت نگرفت. به منظور بررسی فرضیه¬های پژوهش از آزمون تحلیل کواریانس چند متغیره استفاده گردید. یافته¬های این پژوهش نشان داد که مداخلات لامسه¬ای و تحریکات حس عمقی بر پردازش حسی و مداخله بازخوردی بر یادگیری حرکتی کودکان فلج مغزی اسپاستیک و معلولیت جسمانی تأثیر مثبت دارد.