هدف از پژوهش حاضر پیش بینی سازگاری نوجوانان بر اساس طرح واره های ناسازگار اولیه و راهبردهای تنظیم شناختی هیجان هست. طرح پژوهش از نوع همبستگی و جامعه ی آماری دانش آموزان مقطع دبیرستان بودند. بدین منظور 300دانش آموز دختر و پسر مقطع دبیرستان به روش نمونه گیری خوشه ای در پژوهش شرکت کردند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه سازگاری دانش آموزان سینها و سینگ (1991)، پرسشنامه طرح واره های ناسازگار اولیه یانگ فرم کوتاه 75 سوالی و پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان بودند. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از رگرسیون چندگانه، به روش گام به گام با نرم افزار spss استفاده شد. نتایج حاکی از آن بود که از میان طرح واره های ناسازگار اولیه، نقص/شرم، وابستگی، معیارهای سرسختی، بازداری هیجانی و خویشتن داری و از میان راهبردهای تنظیم شناختی هیجان، دیدگاه دگری و تمرکز مجدد به برنامه ریزی به طور معناداری، سازگاری دانش آموزان را پیش بینی کردند. نتیجه آن که: با افزایش طرحواره های ناسازگار اولیه سازگاری نوجوانان کمتربود و نوجوانانی که از راهبردهای مثبت تنظیم شناختی هیجان استفاده کردند سازگاری بیشتری نسبت به نوجوانانی که از راهبردهای منفی تنظیم شناختی هیجان استفاده کردند نشان داده اند.با توجه به این یافته ها: نقش طرح واره های ناسازگار اولیه و راهبردهای تنظیم شناختی هیجان در سازگاری نوجوانان باید توجه ویژه ای از سوی نهادهای مرتبط، آموزش و پرورش و درمانگران شناختی در جهت پیشگیری از ناسازگاری صورت گیرد.