نام پژوهشگر: عبدالرحمن فصیحیانی

شناسایی و پراکنش زیرگونه های gaeumannomyces graminis با استفاده از روش های مورفولوژیکی و مولکولی در مزارع گندم استان فارس
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه زابل - دانشکده کشاورزی 1388
  محمدحسین چراغی   عبدالرحمن فصیحیانی

از اواخر اسفند تا اواخر اردیبهشت سال زراعی 87-1386 نمونه های گندم و علف های هرزآلوده به بیماری take-all از مزارع گندم استان فارس جمع آوری گردید. جهت شناسایی gaeumannomyces graminis var. tritici (ggt)، 28 جدایه خالص سازی و مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمون بیماریزایی جدایه ها بر روی گندم و یولاف اهلی و چاودار انجام گرفت. جدایه ها علایم بیماری را بر روی گندم و چاودار نشان دادند، ولی هیچ یک از جدایه ها بر روی یولاف بیماریزا نبودند. شدت بیماریزایی روی گندم و چاودار تفاوت معنی داری نشان داد. طی آزمون بیماریزایی قارچ پس از 8-7 هفته پریتسیوم های قارچ به تعداد فراوان در نواحی طوقه و ریشه مشاهده شدند. روش های مرسوم شناسایی زیرگونه های ggt, زمان بر، طاقت فرسا و غیر قطعی بودند. ازطرفی تعدد وجود میکروارگانیسم هایی مانند ترکیب gaeumannomyces-phialophora و گونه های غیر بیماریزای gaeumannomyces و گونه های phialophora بر روی ریشه تشخیص بیماری را مشکل ساخت. بدین منظور استفاده از روش های مولکولی از جمله واکنش زنجیره ای پلی مراز (pcr) در شناسایی زیرگونه های gaeumannomyces graminis استفاده شد. با استفاده هیفوپودیوم های ساده این قارچ که بر روی غلاف پائینی گندم در طی آزمون بیماریزایی تشکیل شدند و همچنین متوسط طول آسکوسپورهای جدایه ها مشخص شد که کلیه جدایه های مورد بررسی به زیرگونه g. graminis var. tritici تعلق دارند. جدایه های ggt به دو گروه r (آلوده کننده چاودار) و n (فاقد قدرت آلودگی در چاودار) تقسیم شدند. واکنش 28 جدایه بعنوان نماینده جدایه های جمع آوری شده از استان فارس در تکنیک pcr با استفاده از جفت آغازگر ns5:ggt-rpاختصاصی زیر گونه ggt مثبت بود. این آغازگرها از ناحیه 18s rdna طراحی شده اند. بنابراین با توجه به نتایج حاصل از بررسی های مورفولوژیکی و نیز مولکولی، کلیه جدایه های مورد بررسی در این تحقیق به زیر گونه ggt متعلق داشتند. برش آنزیمی چندین جدایه بعنوان نمونه با چهار آنزیم alui, rsai, cfoi و hinfi نشان داد که تنوع ژنتیکی بین جدایه های جمع آوری شده و مورد بررسی قرار گرفته از مناطق مختلف استان فارس وجود ندارد.

بررسی تعداد هسته وسیتولوژی قارچ پلاست برنج pyricularia oryzae cav
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه شیراز 1359
  عبدالرحمن فصیحیانی

تغییر در قدرت بیماری زائی قارچ مولد پلاست برنج p. orysae cav. بطریق مختلف صورت میگیرد که مهمترین آنها هتروکاریوز heterokaryodis و parasexuality میباشد. هتروکاریوز وجود دو یا بیش از دو هسته با ژنوتیپ های genot ypes مختلف در یک رشته hypha میباشد. گزارشهای مختلفی در مورد یک هسته ای یا چند هسته ای بودن این قارچ وجود دارد. برای شناخت این مسئله و اینکه یک هسته ای یا چند هسته ای بودن سلولهای میسلیوم صفت پایداری یا ناپایداری است آزمایشهای زیر انجام گرفت . تعداد هسته دو ایزوله وحشی، یک ایزوله هتروکاریون که در آزمایشگاه ساخته شده بود و 465 ایزوله تک اسپوری single spore isolates سه ایزوله قارچ مذکور مورد مطالعه قرار گرفت . گیمزا برای رنگ آمیزی هسته ها استفاده شد. اکثر سلولهای میسلیوم تک هسته ای بودند ولی درصد کمی از سلولها دارای دو هسته یا بیشتر بودند. اختلاف معنی دار بین ایزوله ایرانی و خارجی در تعداد هسته ها در سلول وجود داشت و این بعلت منبع ایزوله یا فرکانس anastomosis در این ایزوله ها میباشد که باعث تشکیل سلولهای چند هسته ای میشود. در ایزوله 357 و 114 تعداد هسته در هر سلول در هر یکی از سه نسل کنیدیوم اختلاف معنی داری با ایزوله های مادری نداشتند که نشان دهنده پایداری این صفت است ، و ژنتیکی میشود. درصد سلولهای چند هسته ای در ایزوله مادری h3 دارای اختلاف معنی داری با سه نسل این ایزوله دارد که معرف ناپایداری تعداد هسته در سلول است . اختلاف در تعداد هسته د در دو ایزوله وحشی 114، 357 و h3 بعلت ساختمان ژنتیکی این ایزوله ها است . اختلاف معنی دار در تعداد هسته در سلول در داخل بعضی اسپورهای نسل اول، نسل دوم، و نسل سوم ممکن است بعلت وقوع مرتاسیون بهنگام انتقال اسپور از یک نسل دیگر باشد. این ممکن است باعث تشکیل هسته heterozygous diploid شود و تغییرات بیشتری را از طریق parasexulity ایجاد کند.