در این تحقیق به بررسی دو مفهوم خودتنظیمی و بازخورد تصحیح نگارشی در آموزش پرداخته شده است. خودتنظیمی رکن مهمی در استقلال دانش¬آموزان است که منجر به موفقیت¬های آموزشی آن¬ها می-گردد. اخیراً برخی از محققین به این موضوع دست یافتند که این ویژگی مهم در محیط¬های مجهز به تکنولوژی ارتقا و پرورش می¬یابد. محقق حاضر در این تحقیق به بررسی تأثیر استفاده از نرم افزار تصحیح نگارش به اسم writing planet بر یادگیری خودتنظیم فراگیران و تأثیر بازخوردهای آن بر پیشرفت نگارش فراگیران پرداخته است. جهت انجام این تحقیق، 40 نفر از دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه تربیت مدرس به صورت داوطلبانه در این تحقیق شرکت نمودند. از شرکت¬کنندگان در این تحقیق که همگی در سطح متوسط از زبان براساس نمره¬ی opt کسب نموده قرار داشتند قبل و بعد از تدریس خواسته شد تا یک عدد انشا (حداقل 150 کلمه¬ای) بنویسند و به پرسشنامه¬ی ارزیابی خودتنظیمی آکادمیک (asrl) پاسخ دهند. به 20 نفر از این افراد در محیطی مجهز به تکنولوژی تحت تآثیر بازخورد نرم افزار تصحیح نگارش و 20 نفر دیگر در محیطی سنتی با بازخورد معلم آموزش داده شد. از افرادی که در محیط مجهز به تکنولوژی آموزش دیده بودند خواسته شد تا به پرسشنامه¬یسsrl-telestudent نیز جهت ارزیابی محیط یادگیری خود پاسخ دهند. جهت مقایسه¬ی عملکرد و خودتنظیمی دو گروه قبل و بعد از تدریس، داده¬های جمع¬آوری شده با استفاده از مدلهای آماری نظیر آزمون t و آزمون من ویتنی مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج بدست¬آمده نشان داد که هیچ تفاوت معناداری بین دو گروه از لطاظ پیشرفت نگارش وجود ندارد چراکه2 گروه به یک میزان پیشرفت داشته¬اند. بررسی¬ها همچنین نشان داد از آنجایی که هیچ تغییری در خودتنظیمی دو گروه ایجاد نگردید، هیچ تغییر معناداری در پیشرفت خودتنظیمی دو گروه وجود ندارد. دلالت¬های آموزشی این بررسی نیز شرح داده شده¬اند.