این تحقیق به روش پیمایشی با هدف بررسی امکان¬پذیری مدیریت تلفیقی کرم خراط گردو در شهرستان بافت به انجام رسید. جامعه آماری این تحقیق 5750 نفر از گردوکاران شهرستان بافت بود. حجم نمونه طبق فرمول کوکران 300 نفر تعیین گردید. نمونه¬ها از طریق نمونه¬گیری چند مرحله¬ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده¬ها پرسشنامه بود که روایی محتوایی آن توسط گروهی از متخصصان مورد تأیید قرار گرفت. ضریب آلفای کرونباخ برای ارزیابی پایایی بخش¬های مختلف پرسشنامه بین 73/0 تا 82/0به دست آمد. طبق نتایج آزمون فریدمن مولفه های امکان¬پذیری مدیریت تلفیقی کرم خراط گردو به ترتیب زیر رتبه بندی شد: دانشی- مهارتی، شیمیایی، مکـانیکی (فنـی)، زراعی، حمایتی- ترویجی، اقتصادی و بیولوژیکی. ضرایب همبستگی نشان داد که بین تعداد اعضای خانوار، سابقه عضویت در تشکل¬ها، منابع و کانال¬های اطلاعاتی در مورد مسائل گردوکاری، اطلاعات و دانش فنی گردوکاران، تعداد مراجعات به جهاد کشاورزی، تعداد رقم¬های کشت شده گردو، نوآوری¬ در کاشت گردو، اقدامات زراعی انجام شده جهت مبارزه با کرم خراط گردو، تعداد اعضای خانوار اشتغال به گردوکاری، کل درآمد سالیانه از گردوکاری، متوسط میزان عملکرد از گردوکاری و امکان¬پذیری مدیریت تلفیقی کرم خراط گردو رابطه معنی¬داری وجود دارد. همچنین نتایج آزمون های مقایسه ای، نشان دهنده تفاوت معنی داری بین گروه های مختلف پاسخگویان به لحاظ امکان پذیری مدیریت تلفیقی آفت کرم خراط گردو است. همچنین نتایج آزمون های مقایسه ای، نشان دهنده تفاوت معنی داری بین دیدگاه گروه های مختلف پاسخگویان به لحاظ امکان پذیری مدیریت تلفیقی آفت کرم خراط گردو است. سرانجام، بهره گیری از رهیافت مدارس باغی برای آموزش باغداران، عرضه نهاده های بیولوژیکی و ارایه خدمات مشاوره ای، پرداخت اعتبارات برای احیاء باغات گردو و بهره گیری از دانش بومی پیشنهاد شده است.