سازند بادامو (توآرسین بالایی-باژوسین میانی) در بسیاری از نقاط ایران مرکزی گسترش دارد. این سازند عمدتا آهکی بوده اما در برخی از نقاط رخساره آواری آن (تناوب شیل و ماسه¬سنگ) نیز دیده شده است. مرز بالایی سازند بادامو در منطقه کرمان با سازند هجدک هم شیب و مشخص است، اما در منطقه طبس با سازند بغمشاه به صورت هم شیب و ناگهانی و گاه تدریجی دیده می شود. همچنین مرز زیرین سازند بادامو در طبس با سازند آب¬حاجی به صورت هم شیب و گاه تدریجی است. در این پژوهش دو برش کمرمهدی و کوچکعلی در جنوب غرب طبس با لیتولوژی مخلوط کربناته-آواری مورد مطالعه قرار گرفته¬اند. با مطالعه پتروگرافی 94 مقطع نازک از این سازند، اجزای سازنده لایه¬های آهکی و ماسه سنگی مشخص شد و سپس مجموعا شش میکروفاسیس کربناته که در سه کمربند رخساره¬ای لاگون نیمه بسته، پشته و دریای باز و نیز سه پتروفاسیس آواری که در محیط ساحلی نهشته شده¬اند، شناسایی گردید. مطالعات انجام شده بر روی میکروفاسیس¬ها و بررسی جانبی و عمودی آن¬ها بر پایه کمربندهای رخساره¬ای نشان می¬دهد که محیط رسوب¬گذاری کربناتی سازند بادامو، به صورت یک رمپ کربناتی با شیب ملایم شامل زیر محیط¬های رمپ داخلی، میانی و خارجی بوده است. براساس مطالعات ماسه¬سنگ¬ها، منشأ سازند بادامو دگرگونی ضعیف تا متوسط و سنگ منشا آن گنایس تا گرانیت است و درموقعیت کوهزایی با چرخه مجدد قرار گرفته¬اند. همچنین، شرایط اقلیمی سازند بادامو در زمان تشکیل نیمه خشک تا نیمه مرطوب بوده است. در مطالعات ژئوشیمیایی با ترسیم مقادیر منیزیم در برابر کلسیم، نمونه¬های آهکی و دولومیتی از یکدیگر تفکیک شدند. بررسی مقادیر عناصر اصلی و فرعی حاکی از آن است که آراگونیت کانی اولیه در سنگ¬های آهکی سازند بادامو بوده و سیستم دیاژنتیکی بادامو از نوع نیمه بسته تا بسته بوده است. همچنین، این سازند در طی دیاژنز تدفینی از طبقات بالایی و پایینی خود تأثیر چندانی نگرفته است. نمونه¬های کربناته تحت تأثیر فرآیندهای دیاژنز دفنی و به مقدار کمتری دیاژنز دریایی و متئوریک قرار گرفته¬اند. نمونه¬های مورد مطالعه به صورت گسترده¬ای تحت تأثیر فرآیندهای دیاژنتیکی مختلف قرار گرفته¬اند که مهم¬ترین آن¬ها شامل سیمانی شدن، انحلال، فشردگی، نئومورفیسم افزایشی، میکرایتی شدن، شکستگی و پر شدن رگه¬ها، پیریت زایی، جانشینی و دگرسانی می¬باشند. تفسیر توالی پاراژنتیکی سازند بادامو نشان دهنده تأثیر دیاژنز دفنی و دریایی است که توسط داده¬های ژئوشیمیایی نیز تأیید می¬شود.