امروزه ضرورت و تشکیل تیم ها و گروه های کاری برای انجام امور برای سازمان ها مبهم نیست و سازمان ها بخوبی درک کرده اند که به تیم های اثربخش نیاز دارند. برای اثربخشی تیم ها عوامل متعددی تاثیر گذار است که در پژوهش کنونی توانمندسازی بعنوان یکی از این عوامل مورد بررسی قرار گرفته است به بیان دیگر هدف اصلی پژوهش بررسی تاثیر توانمندسازی بر اثربخشی تیم های کاری می باشد همچنین در ادامه با بررسی خصوصیت شخصیتی برونگرایی اعضای تیم کاری بعنوان یک تعدیل گر در رابطه بین توانمندسازی و اثربخشی پرداخته ایم. برای توانمندسازی از مدل پنج بعدی شایستگی، استقلال، موثربودن، معنی دار بودن و اعتماد مطرح شده توسط اسپریترز و میشرا و برای اثربخشی تیم از مدل شش مولفه ای، هم افزایی، اهداف عملکرد، مهارت ها ، استفاده از منابع، نوآوری و کیفیت مطرح شده توسط بیتمن و همکاران استفاده شده است.جهت جمع آوری داده ها پرسشنامه ای متشکل از پرسشنامه های استاندار توانمندسازی، اثربخشی تیم و برونگرایی بر اساس مطالعات گذشته تدوین و در بین 129 نفر از اعضای تیم های کاری که بصورت تصادفی طبقه بندی شده از بین 191 تیم کاری شناسایی شده در شرکت های صنایع غذایی مستقر در شهرک های صنعتی شهر تبریز انتخاب شده بود، توزیع گردید. آزمون های تجزیه و تحلیل داده ها در سه سطح تک متغیره، دو متغیره و چند متغیره، مورد بررسی قرار گرفته است که می توان آماره های توصیفی، آزمون همبستگی و رگرسیون را نام برد. براساس نتایج بدست آمده توانمندسازی تاثیر مثبتی و معنی داری در اثربخشی تیم کاری دارد ولی برونگرایی افراد اعضای تیم این تاثیر را بصورت معنی دار تعدیل نکرد به بیان دیگر برونگرایی تاثیر قابل قبولی در رابطه بین توانمندسازی و اثربخشی تیم های کاری ندارد.