خوزستان به دلیل موقعیت جغرافیایی و تاریخی خود از گذشته در تاریخ ایران دارای اهمیت بوده ورویدادهای تاریخی مهمی در آن اتفاق افتاده است.این منطقه در قرن چهارم در دوران آل بویه مورد توجه قرار گرفت. موقعیت جغرافیایی و ارتباطی خوزستان میان بغدادمرکز خلافت عباسی ومناطق مرکزی و جنوبی ایران سبب شدتا این ایالت به عنوان یکی از نواحی مهم در ایران وبه لحاظ موقعیت آن که حلقه واسط بین مناطق حکمرانی آنها قرار دارد موردتوجه ویژه قرار گیردو تسلط برآن مورد توجه سلسله های مختلف از جمله آل بویه باشد.این منطقه در دوران اول حکومت خاندان آل بویه(از اوایل تا زمان عضدالدوله )از امنیت زیادی برخوردار بود و به خاطر توجه آنان به عمران و آبادانی ، رونق یافته است..در دوران دوم بویهی (جانشینان عضدالدوله)به خاطر جنگهای آنان بر سر تسلط بر این منطقه،دچار بحران و آشوب شد و علاوه بر این جنگها،حوادث طبیعی موجب خسارتها و مصیبت های جبران ناپذیری بر مردم این ناحیه شد.در این رساله اوضاع سیاسی و اجتماعی خوزستان در دور? آل بویه مورد تحلیل و بررسی قرار می گیرد .