زیست پذیری مفهومی کلی است که با برخی از مفاهیم و اصطلاحات دیگر همچون پایداری، کیفیت زندگی، کیفیت مکان و اجتماعات سالم مرتبط است . زیست¬پذیری به مجموعه ای از شرایط مورد نیاز جهت زندگی مناسب افراد در یک محدوده معین اطلاق می شود که موجبات آسایش، رفاه و رضایت ساکنانش را برای مدت زمان طولانی فراهم می سازد. یکی از بسترها و زمینه ها در حوزه زیست پذیری ، مسکن می باشد مسکنی که باید مکان سالمی را برای یک شیوه زندگی هدفمند و مولد افراد بوجود بیاورد. در این میان مساکن روستایی تجلی گاه شیوه های زیستی، معیشتی و در نهایت بر نیروها و عوامل موثر محیطی و روندهای اجتماعی – اقتصادی و شکل بخشی به آن ها تأثیرگذار بوده است. پژوهش حاضر بدنبال تحلیل وبررسی نقش مقاوم سازی مسکن در زیست پذیری روستاها می باشد . روش تحقیق دراین پژوهش توصیفی- تحلیلی است. منطقه مورد مطالعه روستاهای مهروئیه پایین، مقرب، بلوچ آباد، تلمبه عشایری محمدی سرلک و روستای گلدسته از توابع دهستان مهروئیه از بخش مرکزی شهرستان فاریاب ، استان کرمان می باشد . تعداد نمونه ها 251 خانوار می باشد که با استقاده از فرمول کوکران انتخاب شده اند . با توجه نتایج بدست آمده می توان چنین بیان کرد که مقاوم سازی سبب ارتقاء زیست پذیری دهستان مهروئیه شده است. و دارای تأثیراتی همچون افزایش تمایل به ماندگاری در روستا و جلوگیری از مهاجرت به شهرها و نیز، احداث مسکن مهندسی ساز با متراژهای محدود برای خانوارهای روستایی. ایجاد آرامش روحی روانی، ارتقاء سطح اجتماعی، ارتقاء امنیت جانی در زمان حوادث غیرقابل پیش بینی از جمله زلزله و ... را از دیگر تأثیرات اجرای مقاوم سازی دانست. علاوه بر آن، امکان افزایش ارزش افزوده دارایی شخصی روستاییان، امکان افزایش هم دلی و رشد استعدادهای اعضای خانواده ها، رضایت مندی روستاییان، ایجاد اشتغال برای افراد ساکن در روستا، تغییر چهره روستا از بافت فرسوده به معماری نوین و ... از جمله دیگر موارد است. واژگان کلیدی : زیست پذیری ، مقاوم سازی ، دهستان مهروئیه