هدف این بررسی مقایسه ی قدرت تخریب قارچ پوسیدگی سفید pleurotus ostreatus (صدفی)، که در جنگل های شمال ایران موجود است، با قارچ استاندارد پوسیدگی سفید trametes versicolor (رنگین کمان) بود. در این بررسی ابتدا از جنگل های علمدارده ساری قارچ صدفی که پوسیدگی سفید در چوب ایجاد می کند، از روی درختان افتاده ی راش جمع آوری شد و پس از جداسازی و تهیه ی قارچ خالص شده، با استفاده از تکنیک pcr شناسایی آن تأیید گردید. سپس هر دو قارچ عامل پوسیدگی سفید بر روی چوب درون راش و بر اساس استانداردهای مربوطه کشت شدند تا قدرت تخریبی آن با قارچ استاندارد رنگین کمان مقایسه گردید. به همین منظور برای تعیین کاهش وزن از استاندارد en113، مقاومت به فشار موازی الیاف و مقاومت به سختی از استاندارد astm-d143-94؛ هم چنین مقاومت به ضربه از استاندارد astm-d256-04 استفاده شد. برای تعیین کاهش میزان ترکیبات شیمیایی تشکیل دهنده ی دیواره های سلولی و کاهش وزن پیش و پس از تخریب اندازه گیری شدند. نتایج مربوط به کاهش وزن نشان داد که از نظر قدرت تخریب چوب راش، هر دو قارچ تفاوت معنی داری نداشتند و میزان اُفت وزن در نمونه های قارچ صدفی و قارچ استاندارد رنگین کمان به ترتیب 7/26 و 5/26 درصد بود. هر چند اُفت مقاومت به فشار موازی الیاف و مقاومت به سختی این قارچ از قارچ رنگین کمان اندکی بیشتر بود، اما قدرت قارچ صدفی در اُفت مقاومت به ضربه چوب راش در مقایسه با قارچ استاندارد رنگین کمان بیشتر بوده است. اندازه گیری میزان مواد شیمیایی تشکیل دهنده ی دیواره های سلولی نشان دهنده ی اُفت آن ها است. هر چند میزان اُفت ترکیبات دیواره ای نمونه های چوبی در هر دو قارچ تقریباً یکسان بوده است.

آزمونه¬های چوب صنوبر تیمار گرمایی شده و عادی، توسط رزین فنل فرمالدهید و همچنین نانو ولاستونیت، به صورت همزمان و جداگانه، اشباع شدند. مقاومت فشار موازی با الیاف، واکشیدگی حجمی و جذب آب آزمونه ها اندازه¬گیری شد و با آزمونه¬های کنترل مقایسه شد. آزمونه¬ها بر طبق استاندارد astm d-143 تهیه و مورد آزمایش قرار گرفت. تیمار گرمایی در آون با دمای 180 درجه سانتی گراد انجام گرفت. در مجموع 12 تیمار آماده شد. نتایج نشان داد، فشار اعمال شده در حین اشباع با نانوولاستونیت سبب ریزشکستگی¬هایی در ساختمان دیواره سلولی چوب شد، و مقاومت فشار موازی با الیاف را کاهش داد. به علت این ریز شکستکی¬ها ،جذب آب نیز به شکل معناداری افزایش یافت. رزین فنل فرمالدهید قسمتی از این ریز شکستگی¬ها را اصلاح کرد و تا حدی مقاومت فشار موازی با الیاف را بهبود داد و باعث کاهش جذب آب شد. واکشیدگی حجمی به شکل معناداری توسط اشباع با رزین کاهش یافت. تیمار گرمایی اثر بهبودبخشی بر مقاومت فشار موازی با الیاف و هر دو ویژگی فیزیکیِ جذب آب و واکشیدگی حجمی نشان داد.به طور کلی چنین نتیجه گیری شد که تیمار گرمایی تاثیر بیشتری نسبت به اشباع با رزین فنل فرمالدهید بر مقاومت فشار موازی با الیاف دارد. افزون بر این، آزمونه¬هایی که در دمای 180 درجه سانتیگراد تیمار گرمایی شدند و حاوی 10% رزین فنل فرمالدهید بودند را می¬توان به عنوان مقاومت به فشار موازی با الیاف و خواص فیزیکی بهینه توصیه کرد.