زعفران (crocus sativus l.) گیاهی است علفی، چندساله و متعلق به تیره زنبق (iridaceae) که کاربرد وسیعی در صنایع دارویی، بهداشتی و آرایشی داشته و جایگاه خاصی را از نظر صادرات دارد. هدف بررسی اثرتراکم پوشش گیاهی و آبیاری تابستانه بر صفات کمی و کیفی گیاه زعفران بوده است. بدین منظور آزمایشی در مزرعه چهارساله زعفران واقع در مرکز پژوهشی گیاهان دارویی دانشگاه شاهد واقع در تهران در سال زراعی 93-1392 انجام شد. توزیع تیمارها بین کرت-ها بر اساس فاکتوریل با طرح بلوک های کامل تصادفی و در سه تکرار انجام شد. آبیاری کرت های زعفران در دو سطح (آبیاری و عدم آبیاری)، پوشش گیاهی دو گونه کدو(حلوایی و تنبل) و سطوح کاشت گیاهان پوششی(فاصله بوته ها بر روی خطوط موازی) در 3 سطح (50، 75 و 100 سانتی-متر) در نظر گرفته شد. نتایج نشان دادکه کاربرد پوشش موجب بهبود صفات وزن خشک گل، وزن خشک کلاله و طول کلاله (افزایش 58/11 درصد نسبت به شاهد) شده است. آبیاری تابستانه موجب بهبود صفات پیکروکروسین، سافرنال و کروسین شده و همچنین اثر متقابل آبیاری تابستانه و استفاده از(پوشش کدو) بر افزایش تعداد گل، وزن خشک گل و وزن خشک کلاله اثر داشته است. بیشترین وزن خشک کلاله 48 درصد نسبت به شاهد، مربوط به اثر سه گانه آبیاری و پوشش(کدو حلوایی) و سطوح کاشت (پوشش) 50 سانتی متر بوده است. نتایج این تحقیق تاثیر مطلوب آبیاری، گیاه پوششی و سطوح کاشت و اثر متقابل آن را بر برخی صفات کمی و کیفی زعفران را به اثبات رساند. کلمات کلیدی: آبیاری تابستانه، زعفران، گیاه پوششی