مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی معنادرمانی به شیوه گروهی بر کاهش اضطراب و ناامیدی زنان مبتلا به سرطان پستان تحت پوشش مرکز تحقیقات سرطان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی صورت گرفت. سرطان پستان دارای شیوع بالایی است و ابتلا به آن، اثرات روانشناختی نامطلوبی را بر ابعاد مختلف روانی- اجتماعی بیماران به جای می نهد. معنادرمانی به عنوان یک رویکرد وجودی، نقش بسزایی در کاهش مشکلات ناشی از تنیدگی ها و حوادث تهدید کننده ایفا می کند. روش: روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون به همراه گروه گواه بود. برای این منظور 30 نفر از بیماران مبتلا به سرطان پستان به شیوه ی نمونه گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایشی و کنترل جای گرفتند. سپس هم? 30 نفر پرسشنامه اضطراب بک (bai) و مقیاس ناامیدی بک (bhs) را تکمیل نمودند. افراد گروه آزمایش در 8 جلسه 90 دقیقه ای مشاوره ی گروهی با رویکرد معنا درمانی شرکت کردند و این درحالی بود که گروه کنترل هیچ درمانی از نوع روانشناختی دریافت نکردند. در خاتمه هر دو گروه بار دیگر مورد آزمون قرار گرفتند. پس از جمع آوری پرسشنامه ها، داده های به دست آمده با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس و به وسیله نسخ? هجدهم نرم افزار آماری (spss) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: یافته ها نشان داد که معنا درمانی به شیوه گروهی به صورت معناداری در کاهش اضطراب و ناامیدی زنان مبتلا به سرطان پستان موثر بوده است و به عبارت دیگر این مداخله توانسته است که میزان اضطراب و ناامیدی را در گروه آزمایش کاهش دهد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده از این پژوهش، می توان به اثریخشی معنادرمانی به شیوه گروهی در کاهش مشکلات روانشناختی بیماران از جمله اضطراب و ناامیدی، اشاره نمود. از این رو، پیشنهاد می شود که در راستای درمان های رایج پزشکی، از مداخلات روانشناختی؛ همچون معنادرمانی، در زمینه سرطان پستان و نیز سایر بیماری هایی که زندگی افراد را در طولانی مدت درگیر می سازد، استفاده شود.