از میان آثار منثور عرفانی، معارف بهاء ولد و فیه مافیه مولانا دو اثر برجسته و مورد توجه بوده و هستند. زبان در این دو اثر در بسیاری از جهات از شکل معیار خارج می شود و برجستگی هایی را به وجود می آورد. "عرفان نگاه زیباشناسانه به دین است "لذا طبیعی است که عناصر زیباشناسانه در این دو اثر عرفانی نمود داشته باشد. در این پژوهش سعی بر این شده است که بر مبنای روش سبک شناسی ( سبک شناسی لایه ای ) دو اثر در پنج لایه ی سبکی ( آوایی، واژگانی، نحوی، بلاغی و ایدئولوژیک ) بررسی گردد، هم چنین کشف ارتباطات سبک نویسنده و زیرساخت های عقیدتی او نیز بخش دیگری از کار بوده است. حاصل تحقیق حاکی از آن است که این دو اثر در بسیاری از لایه های سبکی به هم شبیه هستند و در برخی موارد اختلاف جزئی دارند که این مهم به دلیل تأثیرگذاری پدر بر پسر و همچنین هم مسلک بودن آن دو است. اندک اختلافات سبکی می تواند به دلیل تمایلات خاص مولانا به گفتمان طریقت باشد واین که مولانا در جایگاه معلم اخلاق بیش از پدر درگیر اصول تربیتی است .