در بسیاری از صنایع، موفقیت شرکت بر توانایی شرکت برای عرضه نوآوری های جدید و پیوسته به بازار وابسته است. بازده نوآوری چه از نظر محصول یا خدمت بر دانش و قابلیت های شرکت و فشارهای خارجی محیط عامل وابسته است. پورتفولیوی محصول و قابلیت های شرکت به هنگامی شکل می گیرند که شرکت ها با محیط در حال تغییر سازگار شوند. امکان این می رود که تغییرات در محیط عامل همانند تغییرات در نیازهای مشتریان یا پیشرفت های فناورانه، محصولات و خدمات موجود را تهدید نماید و فرصت های جدیدی را برای محصولات و خدمات جدید به وجود آورد. شرکت ها برای اینکه از این فرصت ها استفاده نمایند؛ باید منابع و قابلیت های خود را ارتقا بخشند. توسعه قابلیت های شرکت، مسئله بسیار مهمی است. با توجه به تیس، پیزانو و شوئن (1997)، شرکت ها از نظر توانایی های خود جهت ارتقای قابلیت ها به هنگام واکنش به تغییرات بیرونی یا جستجوی فعالانه فرصت های جدید متفاوت هستند. تیس و همکاران، (1997) اظهار می دارند که تغییرات در قابلیت ها بر قابلیت های پویای شرکت وابسته است و تفاوت در توانایی تغییر از تفاوت در قابلیت های پویای بین شرکت ها نشات می گیرد. قابلیت های پویا، قابلیت های سطح بالاتری هستند که جهت تغییر عملکردهای عملیاتی و منابع پایه شرکت و یادگیری در حوزه ها و محدوده های جدید مورد نیاز هستند. پژوهش حاضر به دلیل اهمیت این قابلیت ها و نبود پیشینه تحقیق نظری کافی راجع به تاثیر این قابلیت ها بر نوآوری محصول، اهمیت این ارتباط را در یکی از صنایع حساس و با فناوری بالا تشریح و بررسی می نماید. صنعت دارویی و تجهیزات پزشکی به دلیل اهمیت آن در سلامت افراد جامعه و سودآوری بالای آن یکی از صنایعی است که برای رویارویی با شرایط رقابت در دنیای جهانی به قابلیت های پویا نیاز دارد.