هدف حقوق کیفری و به تبع آن مجازات، از بدو پیدایش تا کمتر از دو سده پیش صرفاً در تنبیه مجرم و تحمیل درد مجازات به وی به عقوبت رفتار زشتش خلاصه می شد. لیکن رفته رفته با ظهور مکاتب مختلف تحت تأثیر تفکر اندیشمندان و فلاسفه ای همچون کانت، مونتسکیو و بکاریا و غیره ... دگرگونی های اساسی در تعریف حقوق جزا و مفهوم مجازات و اهداف آن حادث گردید به نحوی که صرفنظر از اثر ذاتی مجازات که همانا استخفاف، ارعاب و آزار به مجرم است، تحقق عدالت، بازگرداندن جامعه به وضعیت پیشین، اصلاح و درمان مجرمان و توجه به شخصیت مجرم و ... جزء اساسی ترین اهداف جامعه از اعمال مجازات مشخص گردیده است. از این رهگذر و برای تحقق اهداف فوق علوم مختلفی همچون روانشناسی جنایی، روانپزشکی جنایی، زیست شناسی و ... که نتیجه التقاط آنها ظهور علم جرم شناسی می باشد، مجرم را مورد مطالعه و بررسی قرار داده و راهکارهای اصلاح و تربیت وی را ارائه نموده اند. یکی از این یافته ها و راهکارها جهت درمان و تربیت مجرم و ایجاد تعادل بین اثر ذاتی مجازات ها و اهداف پیش گفته اصل فردی کردن مجازات ها می باشد که توسط تاسیسات مهمی همچون کیفیات مخففه، کیفیات مشدده، تعلیق اجرای مجازات و آزادی مشروط قابلیت اجرا یافته است. از این رو در این پژوهش به تحلیل و بررسی جرم شناختی کیفیات مخففه و مبانی آن، آثار آن در تعدیل شدت مجازات ها، اصلاح و درمان مجرم و جلوه های عملی و چگونگی اجرای این نهاد در راستای نیل به اهداف حقوق جزای نوین پرداخته ایم.