جریان فمنیسم زاییده حقوق نابرابر بین زنان و مردان می باشد. این جریان فکری در قرن نوزدهم در اروپا و غرب به صورت رسمی شکل گرفت؛ و به سایر حوزه ها از جمله هنر نیز راه پیدا کرد. خلاء حضور زنان در هنرهای رسمی تسریع کننده حضور فمنیسم در هنر بود و به این ترتیب در نیمه دوم قرن بیستم، غرب و بخصوص آمریکا شاهد شکل گیری هنر فمنیستی بود. سابقه شکل گیری جریان فمنیسم در ایران به اواخر دوره قاجار و دوران مشروطه باز می گردد.تشکیل گروههای زنانه وشرکت در فعالیتهای اجتماعی، سیاسی، چاپ روزنامه مختص زنان از فعالیتهای زنان در این دوران محسوب می شود.با اینحال پس از دوران مشروطه و ورود به دوران پهلوی و انقلاب اسلامی این حرکت سمت و سویی دیگر می گیرد. در دوران پهلوی بیشتر به صورت نهادی در خدمت دولت در می آید. و پس از انقلاب اسلامی به دلیل مخالفت گروههای سیاسی، منفعل می شود.. با این حال در این دوران نیز زنانی بوده اند که به فعالیت در زمینه احقاق حقوق زنان پرداخته اند.این رساله می کوشد تا جریان فمنیستی را در هنر معاصر ایران پیگیری نماید. اولین نشانه های هنر فمنیستی در ایران پس از انقلاب اسلامی به دوران اصلاحات و پس از آن باز می گردد.به همین دلیل اتفاقات هنری پس از انقلاب به خصوص، گروههای هنری خاص زنان، نمایشگاههای هنری برای زنان، بی ینالهای نقاشی و همچنین گروهی از زنان هنرمند معاصر را به عنوان نمونه پژوهشی در نظر می گیرد. هنرمندانی که به عنوان نمونه انتخاب شده اند؛ دغدغه جنسیت را آگاهانه در آثار خود پیگیری می کنند. و نوع رویکرد آنان به هنر فمنیستی را بررسی می کند.روش تحقیق در این رساله به صورت کتابخانه ای بوده است.