هدف از این پژوهش بررسی اثر کودگاوی بر خصوصیات هیدرولیکی خاک با روش معکوس می¬باشد. این طرح با سه تیمار افزایش کود گاوی ( صفر، 30 و 60 تن در هکتار) با سه تکرار و در قالب طرح کاملاً تصادفی اجرا شد. روش معکوس استفاده شده در این تحقیق، براساس الگوریتم بهینه¬سازی لونبرگ- مارکوارت برای تخمین ویژگی¬های هیدرولیکی خاک در شرایط غیرپایدار با زبان برنامه¬نویسی c++نوشته شده وهمراه با مدل پیشرو هایدروژئوسفر بعنوان کد عددی اجرا شد. توابع هیدورلیکی مورد استفاده در کد هایدروژئوسفر، معادلات ارائه شده توسط وان¬گنوختن (1980) و بروکز و کوری (1964) می¬باشد. به منظور بررسی اثر کود گاوی، 9 استوانه آهنی به ترتیب با قطر داخلی و ارتفاع 57 و 40 سانتی¬متر ساخته شد. استوانه¬ها با یک خاک لوم¬رسی¬شنی تا ارتفاع 30 سانتی¬متر پر شدند. دوازده ماه بعد از افزودن کود گاوی، در بالای مدل فیزیکی با استفاده از یک پمپ روتاری متصل به باران¬سازکه قطرات آب تولید می¬کرد، بارش مصنوعی ایجاد گردید. میزان زهکشی آزاد، از پایین مدل فیزیکی در یک ظرف آب جمع¬آوری و اندازه¬گیری شد. ابتدا مدل معکوس برای تخمین هدایت هیدرولیکی اشباع (ks)، تخلخل (φ) و پارامتر¬های منحنی مشخصه آب خاک وان¬گنوختن و بروکز و کوری (α، β و rθ) که پارامتر-های مجهول در محیط متخلخل غیراشباع می¬باشند، استفاده گردید (مرحله واسنجی). همبستگی، حساسیت و خطای استاندارد پارامتر¬ها، برای ارزیابی عدم اطمینان پارامتر¬های تخمینی بدست آمد. در مرحله اعتبارسنجی، به منظور سنجش توانایی مدل واسنجی شده، کد هایدروژئوسفر بدون استفاده از مدل معکوس، با بکارگیری مشخصات هیدرولیکی تخمین زده شده در مرحله واسنجی، برای شبیه¬سازی زهکشی آزاد اجرا شد. نتایج نشان داد با کاربرد 30 و 60 تن بر هکتار کودگاوی β و he (مکش ورود هوا در معادله بروکز و کوری) بطور معنی¬داری کاهش ( p<0/05) و تخلخل، هدایت هیدرولیکی اشباع، رطوبت باقیمانده و α افزایش یافت. محک¬های آماری نشان داد، معادله ریچاردز همراه با معادلات منحنی مشخصه آب خاک و هدایت هیدولیکی غیر اشباع وان¬گنوختن نسبت به بروکز و کوری زهکشی آزاد را بهتر شبیه¬سازی می¬کند.

برآورد دقیق مقدار تغذیه ی طبیعی آب زیرزمینی برای مدیریت مناسب سیستم آب زیرزمینی ضروری می باشد. مقدار تغذیه ی آب زیرزمینی مولفه مهمی در مدل کردن جریان و آلودگی آب زیرزمینی می باشد. روش های زیادی برای برآورد مقدار تغذیه وجود دارد. در این پژوهش، بر اساس اطلاعات هیدروژئولوژیکی موجود سه روش crd، rib و wtf برای برآورد تغذیه ی طبیعی آب زیرزمینی آبخوان اردبیل انتخاب شد. هر سه روش مبتنی بر بیلان آب هستند. از این روش ها به منظور تعیین سهم برگشت آب آبیاری و نفوذ حاصل از بارندگی در تغذیه ی طبیعی آبخوان استفاده شد. به منظور اعمال روش های توزیعی، منطقه ی مورد مطالعه بر حسب چاه های مشاهده ای موجود (26 چاه مشاهده ای) تیسن بندی و مقدار تغذیه در هر پلی گون برآورد گردید. برای اعمال سه روش با به کارگیری تکنیک بهینه سازی به منظور حداقل کردن ریشه ی میانگین مربعات خطا، نوسانات تراز آب زیرزمینی شبیه سازی گردید و در بیشتر پلی گون های موجود در دشت تطابق خوبی میان مقادیر مشاهده ای و شبیه سازی شده حاصل شد. مقدار متوسط سالانه ی تغذیه برای دوره ی آماری 10ساله از مهر 1380 تا شهریور 1390 برای کل دشت با روش wtf، crd و rib به ترتیب معادل 192، 172 و 135، میلیون متر مکعب برآورد گردید. با روش wtf به طور متوسط 5/16 درصد بارندگی و 9/22 درصد آبیاری و نیز با روش crd به طور متوسط 2/16 درصد بارندگی و 5/17 درصد آبیاری در تغذیه ی آبخوان شرکت می کنند، در حالی-که این مقادیر با روش rib به ترتیب معادل 9/7 و 0/16 درصد حاصل شد. همچنین متوسط آبدهی ویژه در آبخوان برای روش های wtf، crd و rib به ترتیب برابر 082/0، 1/0 و 084/0 به دست آمد. در نهایت، نتایج حاصل از برآورد تغذیه از تمام روش های مذکور با یکدیگر مورد مقایسه قرار گرفت و نتایج نشان داد که روش rib نتایج قابل اعتمادتری نسبت به سایر روش ها ارائه می دهند.

به منظور بررسی تاثیر تنش آبی بر روی برخی لاین¬های گندم دوروم، آزمایشی با استفاده از 20 لاین گندم دوروم به صورت طرح کرت¬های خرد شده در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. به این ترتیب که فاکتورهای اصلی سطوح تنش شامل سطح شاهد (بدون تنش)، 40 درصد تخلیه مجازآب قابل نگهداری و 70 درصد تخلیه مجاز آب قابل نگهداری بود و فاکتور فرعی ژنوتیپ ¬در نظر گرفته شد. همچنین با استفاده از فن sds-page و الکتروفورز پروتئین¬ها، پروتئین محلول در آب و نمک و پروتئین دارای وزن مولکولی بالا (hmw) استخراج گردید. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده¬ها نشان داد که بین لاین¬های مورد مطالعه در سطوح مختلف تنش اختلاف معنی¬دار وجود دارد. همچنین، با استفاده از نتایج تجزیه به عامل¬ها و تجزیه خوشه¬ای، لاین¬های حساس و مقاوم به تنش آبی شناسایی شدند. همچنین، مشخص گردید شاخص¬های sti، mp و gmp با توجه به همبستگی مثبت و معنی¬داری که نشان دادند معیارهای مناسبی برای شناسایی لاین¬های متحمل به تنش هستند. در خصوص نتایج تجزیه مولکولی پروتئین¬های مورد بررسی هم فاصله ژنتیکی بین لاین¬ها به دست آمد. همچنین نتایج تجزیه خوشه-ای در مورد پروتئین¬های محلول در آب و نمک و پروتئین دارای وزن مولکولی بالا (hmw)، با نتایج تجزیه به مولفه¬های هماهنگ اصلی تا حدود زیادی مطابقت داشت و گروه¬بندی حاصل از تجزیه خوشه¬ای را تائید کرده و توانست لاین¬ها را به خوبی از هم تفکیک نماید.